zondag 1 juli 2012

Dizzy Man! Daarna naar de kerk(polder)



 
 
De vrolijkste band van Nederland is terug! Ook al heten ze nu The Showbusters, de band van frontman Jacques Kloes speelde veel nummers van de vooral in jaren zeventig immens populaire Dizzy Man's Band. Gisteren gespot op het Zeeheldenfestival in Den Haag, als afsluiter van de avond. Weer heel wat neven en achterneven gezien...
Mijn altijd goedgemutste neef Robert had mij, toen ik hem laatst in de stad tegenkwam, gezegd dat het Zeeheldenfestival altijd erg gezellig is. Oh ja, het Zeeheldenfestival, elke keer neem ik mij voor daar eens een kijkje te nemen ook al ben ik geen wijkbewoner (maar dat hoeft uiteraard niet, een hoog 'Hagenees-gehalte' voldoet). Nu zag ik dat ook The Dizzy Man's Band optrad en aangezien nummers van die band regelmatig vanuit mijn onderbewuste opborrelen, waarna ik de hele tijd 'Jumbo' en 'The Opera' aan het zing-neurieën ben, wilde ik ze ook een keer live zien.
 
 


En dat is gelukt, dankzij de neef van mijn neef (dus een soort achterneef van mij) Jan Essenberg, die programmadirecteur van het festival is. En het was top! De oudjes (ik mag het zeggen, want Kloes en Co. zijn leeftijdgenoten) deden het opperbest. De tand des tijds heeft hooguit voor wat grijze haren en rimpeltjes gezorgd, maar heeft de energie van de groep en de stembanden van de vrolijke zangert ongemoeid gelaten. Lekkere strot, om het maar op z'n Haags te zeggen. Iedereen, van jong tot oud, ging uit zijn/haar dak met bekende nummers als 'Matter Of Fact', 'The Opera', en mooie persiflages op de bluesbrothers en Joe Cocker - heel even ontstond er een uitgelaten Woodstock-sfeertje bij 'With A Little Help of my Friends' - en zowaar gaf de gitarist een hilarische Koos Alberts-act à la Koefnoen ten beste. Het enthousiasme kwam tot een hoogtepunt toen het publiek de band met groen, blauw, roze en paars verlichte gloeistokjes ging bestoken.
Na afloop stelde neef Robert mij nog voor aan een andere neef, de halfbroer van Jan E. en geloof het of niet: ik had hem nog nooit gezien, en hij mij ook niet. Grappig. Wel de echte neef en zijn neef op de foto gezet natuurlijk! Ik ben niet te lang blijven hangen, want de volgende dag (ochtend) moest ik naar Delft voor de eerste Kerkpolderloop van dit seizoen!

Eerste Kerkpolderloop van 2012

Het is nu bijna twee uur zondagmiddag, en de Kerkpolderloop is achter de rug. Ik ben nog thuisgebracht door Jan Wieringa, na de nazit in uitspanning 'Onder Ons' met Paul Wobben. Normaliter ga ik altijd met het openbaar vervoer naar Delft, maar een lift is natuurlijk niet af te slaan, en het scheelt ook wel in de tijd. Niet dat ik haast had of zo, want zodra ik thuiskwam streken wij meteen neer in een tuinstoel en koesterden wij ons in de zon. Een enkele maal schoof er een wolk voorlangs waardoor de temperatuur van de ene op de andere tel vijf tot tien graden daalde, maar het blauw overheerste. Tot twee uur dan, mooi moment om dit blogje in te tikken.

De eerste Kerkpolderloop dus, een jaarlijks zondagochtend ritueel waaraan ik zo vaak als mogelijk is deelneem, omdat het iedere keer een indicatie geeft hoe je er voor staat, qua snelheid. Gelet op de 10 km tijden dit jaar - slechts éénmaal onder de 50 minuten helemaal in het begin van dit jaar - was ik al blij geweest met een tijd van net onder de 25 minuten, maar er zat toch iets meer in, het werd 24 minuten en tien seconden. Dat betekent dat die 49 minuten (hoog) op de 10 km. toch weer in het zicht komt. Even voor de start, in de kleedkamer, zag ik ultraloper Gert Jan van End, hij zei dat hij volgende week de 50 km van Assen ging lopen en deze loop als een laatste snelheidstraining zag. Ook hij kwam nog onder de 25 minuten binnen begreep ik.

Vijf kilometer of vijftig kilometer: het scheelt nogal, maar wie het kleine niet eert....

1 opmerking:

Gert Jan zei

Leuk dat ik je ff zag na zo,n lange tijd alweer. Mijn tijd was 24.39 sec, Ik zal vaker komen kerkpolderen de komende tijd, ik zie je dan wel mischien.
Groet GJ