zaterdag 11 augustus 2012

Roep in de duisternis


Volgens de weerman zouden er veel vallende sterren te zien zijn. Ik heb ze vooralsnog niet waargenomen. Sterker nog: tijdens de Olympische Spelen zien we alleen maar rijzende sterren, sportsterren wel te verstaan. Of, om de vergelijking met vogels te maken: de vogels die we met z'n allen het meest hebben gezien de laatste tijd waren goudvinken. Tenminste, zo mag je 'onze' jongens en meisjes wel noemen die zo tekeer gaan in Londen, het goud, zilver en brons vliegt je letterlijk om de oren. Hebben 'we' toch wat goedgemaakt na de deceptie van het voetbal en het songfestival eerder dit jaar. Hockey, zwemmen, fietsen, zeilen... Volgens mij krijgen deze spelen net zo'n historische glans als die van 1948, met Fanny Blankers Koen. Dat weten we pas over enkele decennia. Het grote verschil is wel dat er vandaag de dag nog veel meer disciplines zijn en nòg meer geweldige atleten en sporters die met zo'n glanzende plak naar huis terugkeren.

Goudvinken heb ik vanmorgen overigens niet gehoord, wel andere vogels. En wat doe je als je een geluid wilt opnemen maar je hebt niets anders bij je dan een fotocamera? dan krijg je dit soort beelden, zeker als het nog zwaar aan het schemeren is. Vanmorgen liep ik bij wijze van ochtendwandeling door de Bosjes van Pex, toen ik naar de plek toeliep waar een stel bosuilen luid aan het roepen waren. Een bijna spookachtig geluid in die betrekkelijke duisternis en nog zonder verkeersgeluiden. Daar was het zo rond 05:30 uur kennelijk nog te vroeg voor.

Geen opmerkingen: