Fartlek bij volle maan

Het was een bijzondere dag vandaag, die gekenmerkt werd door een strakblauwe lucht met veel zon overdag, en 's avonds door een nog steeds wolkenloze hemel met een helder schijnende volle maan.

 

Overdag eerst een wandeling via de Laan van Poot naar en door de duinen richting Kijkduin gemaakt.
Onderweg kwam ik veel bekenden tegen, opvallend veel mede-pensionado's. Hoe zou dat toch komen? Ik ging nog even langs bij ons clubhuis om te vragen of er een onderdeel van een springvorm was gevonden, die had ik vorige week namelijk laten liggen. Dat bleek na enig zoekwerk door beheerder Frans inderdaad het geval te zijn. Daarna ging ik - met bakplaat en al (rugzak) - verder, de duinen in.

Bij strandtent 'People', de laatste strandtent die (tot duver?) is opgezet de wandeling onderbroken. Eventjes voelen of het uit te houden is op het terras. Mits goed beschut tegen de nog steeds ijskoude oostenwind was het redelijk goed te doen. Grappig, het meisje dat mij de bestelde kop cappucino bracht en druk bezig was met het afsoppen van raam- en houtwerk, zei dat het de allereerste dag was dat deze strandtent open was. Helaas was ik niet de allereerste klant, dus die bonuspunten heb ik niet verdiend.

 

 

 

Na deze pauze ben ik via Meer en Bosch teruggelopen naar huis. Wat huisman-achtige zaken gedaan, boodschappen gedaan, van die dingen.

's Avonds naar de club, op de fiets. Ik was er een half uur van tevoren, de tijd is opgevuld met een paar rondjes rustig inlopen op het grasveld. Er stond een fartlek op het programma.
Het werd een pittige training. We gingen eerst de duinen in bij de Fuutlaan, daarna rechtsaf naar het veldje bij Duindorp waar we een korte versnelling uitvoerden over het sterk geaccidenteerde veld. Vervolgens zijn er wat korte versnellingen uitgevoerd op het pad naar de bewoonde wereld die Duindorp heet, daarna gingen we met z'n allen terug naar boven de duinen in.

 

Het was nog steeds licht en ondanks de kou 'voelde' je de lente in de lucht. Koning Winter zal zo langzamerhand zijn verbeten strijd om zich te handhaven niet al te lang meer vol kunnen houden. Dat hopen we maar. Wij liepen naar Kijkduin in duurlooptempo, afgewisseld met twee wat langere tempoversnellingen. Tot dan toe liep ik stevig mee, zelfs met de voorsten, maar bij de wat langere tempoversnelling van het begin van het duinpad parallel aan de Machiel Vrijenhoeklaan tot aan de rotonde (ca. 600 meter schat ik) liet ik mij terugzakken en liep samen met Dick 'van achteren' mee. Waarna de anderen ons 'veegden' en we in het gebied rond Ockenburgh verder liepen. Uiteindelijk kwamen we weer uit bij Kijkduin - bij die laatste tempoversnelling had ik niet zoveel zin meer en ging niet voluit - en vervolgens gingen we het laatste stuk door de duinen naar de Laan van Poot, inmiddels bijgeschenen door een prachtige volle maan.

Al met al is de verwachte terugslag na de maandagavondtraining uitgebleven, sterker nog: het ging best goed. Ook deze avond kon ik de benen - bij vlagen - lekker laten gaan, vooral op de wat kortere stukken waar op tempo moest worden gelopen. Maar vandaag hou ik rust, doe ik 'niks' op loopgebied en ga onder andere inkopen doen voor de paasbrunch en vanavond eventjes kijken in de stad, naar The Passion. Vrijdag of zaterdag maar weer een rustig (kort) duurloopje.

Oh ja, thuisgekomen meteen online twee tickets besteld voor een concert dat pas in december(!) plaatsvindt in het Ziggodome, namelijk van Depeche Mode. Ik ga daar met Murat heen. Wat muzieksmaak betreft ben ik meer van de jaren zestig en zeventig dan van de jaren tachtig, maar 'eighties-groepen' zoals de latere Talk Talk, en Depeche Mode vind ik echt geweldig.