dinsdag 15 oktober 2013

Dikke nekken

Gisteren kreeg ik bezoek, ik moest koken dus de groepstraining heb ik ditmaal overgeslagen. Echter heb ik die ochtend wel de training nageaapt aan de hand van wat op het schema stond. Dat kwam neer op een rustig duurloopje (dl1) van een uur, met daarbinnen twee series van vijfmaal dertig seconden snel (dl3). Dat heb ik netjes volbracht, met inlopen en oefeningen meegerekend kwam dat neer op 70 minuten. De tempo's heb ik in de duinen gedaan.


Later die middag naar de stad, even wat geshopt zonder iets te kopen en een rondje Koekamp gemaakt. Zoals op de foto is te zien heeft de omgeving daarvan behoorlijk last gehad van de overvloedige regenval. Het grasveld onder de kastanjebomen - die mede door het noodweer bijna al hun kastanjes hebben laten vallen, en niemand die ze opraapt - is veranderd in een tijdelijk moeras.

In de Koekamp zelf zien we alweer wat van die 'dikke nekken'. De damherten, met name de bokken, maken elk jaar een soort metamorfose door. Zijn het in de zomer nogal softe, bambi-achtige hertjes met van die vlekken op hun lijf, tegen de bronsttijd zwellen de nekken van de volwassen bokken vervaarlijk op - hoe dikker de nek, hoe sterker ze zijn - en ze gaan bronstgedrag vertonen: ze scherpen hun gewei aan boomstammen en paatjes, schrapen met hun voorlopers over de bodem waardoor bronstkuilen ontstaan, hun blik krijgt iets 'verwilderds' en hun hele manier van doen heeft iets gramstorigs. Onderling wordt er soms ook flink 'gespard'. In de Koekamp is dat te zien, maar nog beter in de Waterleidingduinen. Daar ga ik een dezer dagen heen met de camera en maar eens zien of ik daar aardige opnamen van de damhertenbronst kan maken.

Geen opmerkingen: