zondag 27 oktober 2013

Storm op komst!

Inderdaad, storm op komst. Gisteren, tijdens de halve marathon van Monster, kon je al merken dat de wind flink aan het aanwakkeren was.

Stormachtig is ook het liefdesleven van de damherten op dit moment. Nee hè, begint-ie nou alweer over die herten? Ja, alweer. Zoals eerder gemeld, zijn de Waterleidingduinen een fraai wandelgebied dus ook zonder herten de moeite waard maar deze dieren geven er wel een bijzonder cachet aan.

Yvette (van onze trainingsgroep) is gisteren ook naar de Waterleidingduinen geweest en berichtte mij dat ze weinig tot niets had gemerkt van de bronsttijd. Tja, dat kan natuurlijk, de bronsttijd is bijna voorbij. Tenminste, dat dacht ik. Maar toen ik vandaag voor de vierde keer dit jaar, na een lunch bij De Oase in de vorm van een overheerlijke pannenkoek en appelsap, de Waterleidingduinen betrad en na veertig minuten bij 'het Lek' arriveerde, bleek al snel dat er nog plenty bronstactiviteit was. Eén plek leek wel een soort 'mannenhuisje' want daar lagen uitsluitend grote volwassen bokken (een stuk of vijf, zes) en honderd meter verderop in het bos was één bok heel bedrijvig met een heleboel vrouwtjes (hinden) om zich heen.

Na twee-en-een-half uur gebeurde het opeens: de bokken die al de hele tijd vrij onrustig waren, kregen de kriebels. Van alle kanten hoorde je hun knorrende bronstroep, en kwamen ze te dicht bij elkaar dan kreeg je dat typische imponeergedrag. En zowaar gebeurde het dat twee volwassen dambokken elkaar vlak voor mijn neus in de haren vlogen. Filmpje!


Geen opmerkingen: