donderdag 17 oktober 2013

Veelbewogen buitenleven


De woensdag was alweer een veelbewogen dag. 's Ochtends was de gang naar het tuincentrum om bloembollen te kopen. Altijd leuk, dan heb je in het vroege voorjaar wat kleur rondom het huis. Het was even wikken en wegen, maar uiteindelijk kwam ik tot bijgaande selectie. Een deel daarvan (de tulpenbollen) heb ik inmiddels geplant. De rest komt vandaag wel.


Het was ook mooi weer, in ieder geval droog. Ideale omstandigheden voor een wandeling. Ik kon natuurlijk vlak bij huis in het Westduingebied gaan lopen maar het werd weer de Waterleidingduinen. Daarvoor moest ik wel iets langer reizen maar het was de moeite waard. Vanaf station Heemstede Aerdenhout is het ongeveer 25 minuten lopen naar de Waterleidingduinen, ingang Oase. Daarna volgde een stevige wandeling van ruim drie uur door het duingebied. Uiteraard was het mij vooral om de damherten te doen, het is bronsttijd en hun gedrag levert veelal mooie plaatjes op.


Echter bleek het nog steeds opvallend rustig. Op de plekken waar ik vandaag was en waar normaliter veel damherten bivakkeren, was weinig bronstactiviteit. Toch waren ze er wel, de grote bokken. Her en der lagen ze verspreid, uit te rusten in de door henzelf gegraven bronstkuilen. Zoals hierboven blijkt, kun je ze tot vrij dichtbij benaderen. Ik sprak nog een hardloper die de relatieve stilte verklaarde door het feit dat door de afgelopen winter heel wat damherten - vooral dambokken - het loodje hadden gelegd. Hij had het over tweehonderd bokken. Dit door een combinatie van barre winterse omstandigheden en ondervoeding. Het zou kunnen. Vooralsnog denk ik dat het nog steeds iets te vroeg is en dat volgende week meer bronstactiviteit te zien - en te filmen - is.


Hoe dan ook was het geen verloren middag, integendeel. Wandelen door de Waterleidingduinen is nooit een straf. Dat vindt ook de fotograaf die ik tegenkwam en bij de Waterleiding werkt: hij maakt hier dagelijks een wandeling in de lunchpauze. Nadat ik een aantal keren de wandelpaden verliet om in het bos damherten te spotten, liep ik via een alternatieve route terug naar de uitgang.

Bij Oase bestelde ik een pannenkoek met appel, die niet minder dan voortreffelijk genoemd kan worden. Een stevige calorieënbom, het was meteen mijn avondmaaltijd. Bovendien was ik nog lang niet uitgelopen.

's Avonds ging ik, ondanks de slechte weersvoorspelling, naar de Laan van Poot om met onze groep 5 mee te trainen. Op het programma stond een duurloop van anderhalf uur door de duinen en via Kijkduin richting Terheijde. Onderdeel van de loop was tweemaal tien minuten in een iets sneller duurlooptempo. Tenminste, dat laatste werd vooraf gezegd door trainer Wim. "Iets versnellen maar maak er geen wedstrijd van, langzamer dan je halve marathon tempo." Jawel, dat moet je net tegen Groep 5 zeggen. Bij de eerste tien minuten vormde zich meteen al een groepje aan kop dat - zo schat ik in - zeker op 95% van hun halve marathontempo liep. Hoezo geen wedstrijdtempo? Maar 'lekker' was het wel natuurlijk. Zelf bleef ik enkele tientallen meters achter die kopgroep hangen en na mij kwam nog een groepje.

Later, op de terugweg door de duinen, kwam de tweede keer 10 minuten. Andermaal ging het als een speer, dat gold in ieder geval voor mij omdat ik vanwege een korte sanitaire stop zeker twintig seconden achter was geraakt, toch lukte het mij om de groep in te halen.


Voor een aantal dames binnen de groep was het hun laatste training deze week, zij gaan - met nog meer leden van onze vereniging - komende zondag in Amsterdam de marathon lopen. Dat geldt ook voor Appel-acteur Hugo Maerten die de afgelopen maanden veel voor zichzelf heeft getraind en de loop met vertrouwen tegemoet ziet. Het zal mij (ons) benieuwen maar volgens mij zijn zij in bloedvorm, het zal mij dan ook niet verbazen als zij voor een verrassing gaan zorgen.

Aan de versnaperingen na afloop van de training zal het niet liggen. Ellen - nog steeds enigszins revaliderend na een ongelukkige val waarbij zij een hersenschudding had opgelopen - was op bezoek en had overheerlijke citroencake meegenomen, Anja vierde alsnog haar verjaardag met de groep met evenmin te versmaden kersenvlaai en slagroomvlaai. En dan uiteraard de nodige drankjes, nootjes, worst en kaas die later werden rondgedeeld.... Vandaag maar een dagje vasten. Nou ja, bijna vasten.

Geen opmerkingen: