Met verfe...

Een week geleden vroeg Paul Versteegh mij of ik weer zin had om op donderdagavond te gaan schilderen met zijn workshop. Vorige week was de eerste keer van dit seizoen. Daar moest ik even over nadenken, want ik schilder immers thuis al, zij het sporadisch.

Toen ik Paul eergisteren tegenkwam tijdens zijn hardloopronde, had ik mijn besluit genomen: ik doe (af en toe) weer mee. Dus gisteravond vervoegde ik mij bij zijn atelier. Behalve Paul, was ook Vincent aanwezig. 'Andere Paul (Kruijssen)' belde naderhand, hij zou ook gekomen zijn maar was ditmaal verhinderd.

Paul is er vooral op gebrand dat wij ons bewust zijn van kleuren, hun werking en intensiteit en de manier waarop dat in de schilderkunst kan worden toegepast. In dit verband hamert hij er sterk op om kennis te nemen van het boekje van kleurenexpert Johannes Itten. Eerlijk gezegd moet ik dat nog steeds doen, al denk ik dat het voor mij te theoretisch is en ik er op intuïtieve manier ook achter kom.

Het schilderen bij Paul komt vooral neer op snel schilderen op papier met - sneldrogende - acrylverf. Thuis werk ik vooral met olieverf (zie boven), dat geeft mooiere, diepere en warmere kleuren dan acrylverf maar het droogt langzamer.

Het kost mij altijd enige moeite om thuis te gaan schilderen. Vraag mij niet waarom, ik denk dat het gewoon een kwestie van instelling is. Als je iets aardigs wilt schilderen kost dat tijd (heb ik genoeg, dan maar wat minder achter die pc), geduld (is wat minder) en veel toewijding (heb ik wel, als ik eenmaal bezig ben). En je moet voor de rest niet veel anders aan je hoofd hebben (heb ik vaak wel).

Kortom: zo'n workshop werkt voor mij toch als de spreekwoordelijke stok achter de deur. Gisteren heb ik in twee uur tijd bovenstaande vechtende edelherten aan het papier toevertrouwd (volgende keer afmaken), waarna er nog aardig wat verf overbleef op het palet. Ook weer zonde om weg te gooien, dus die maken we gewoon op. Blanco vel papier gepakt en spontaan 'maar wat gaan doen'. Het was wel enigszins 'gestuurde spontaniteit' omdat Paul suggereerde even los te komen van de vorm en puur uit te gaan van kleuren. Wel heel wat anders dan het figuratieve waar ik persoonlijk meer toe geneigd ben...