Kris-kras over de Veluwe

Na de Vredesloop op zaterdag, mocht Den Haag zich ook op zondag verheugen op een loopevenement van belang, de Vredesmarathon. Daar deden aanmerkelijk minder lopers aan mee dan aan de Vredesloop, maar het was dan ook een loop voor de echte die-hards. de marathon- en ultralopers. De afstanden waren 21, 42 en 60 kilometer.

Echter is de Vredesloop ditmaal aan mij voorbijgegaan, ook als supporter, want ik was weer een dagje op de Veluwe. Eerst naar de Veluwezoom bij Rheden, waar ik na een lange reis (fiets- trein en busreis) aan het eind van de ochtend arriveerde. Dat bezoek was echter van korte duur: ik wilde naar de wildobservatiepost De Elsberg, maar dat bleek heel ergens anders te zijn. Dus was ik amper drie kwartier later bij station Rheden om een OV-fiets te scoren. Die zaten daar in zo'n box die je met je OV-kaart kan openen, maar dat is niet gelukt, vermoedelijk vanwege een technische storing.


Omdat ik ook naar de Hoge Veluwe wilde, heb ik dat maar laten zitten en ben met de trein teruggegaan naar Arnhem. Wachtend op de trein raakte ik in gesprek met een jonge man die zei fanatiek wielrenner te zijn en dat zijn vriendin ook had meegedaan aan de Vaalserberg-trail in juni: het gesprek kwam daar zo op.

In Arnhem pakte ik de bus tot naar het eindpunt, Schaarsbergen Koningsweg. Daar is ook een van de ingangen naar De Hoge Veluwe. En dus ook witte fietsen.

Eerst maar even een appelpannenkoek gescoord bij pannenkoekenhuis De Strooper, ongeveer driehonderd meter voor de ingang. Dat was meteen een goede lunch, in ieder geval lekker.

Vanaf Schaarsbergen was het - door en over Nationaal Park De Hoge Veluwe - tien kilometer trappen op de witte fiets naar Kröller Muller. Daar hoefde ik niet te zijn, maar iets eerder, zo'n vijfhonderd meter voor het monument. was de plek waar je het wild het beste kunt zien. Kan niet missen, want er staat een compleet wagenpark langs de kant. Horen doe je de herten nauwelijks want er wordt wat afgekwekt, gelachen en geroepen door tientallen 'natuurliefhebbers' die, meestal gewapend met de meest indrukwekkende tele-kanonnen op hun fotocamera, staan te wachten op 'een lucky shot'.

Laat ik maar meteen noteren dat het wat de edelherten betreft - zelfs nu, kalendertechnisch is het hoogbronst - een saaie boel was. Er waren zeker drie bronstroedels maar deze bleven keurig op hun plek, niet een van de haremheren had zin om de confrontatie met rivalen aan te gaan. In feite waren ze al 'gesetteld'.

Het valt mij trouwens op dat ik erg weinig herten heb gespot dit jaar, wellicht heeft men het aantal (door afschot?) flink teruggebracht. Goede zaak dat de Provincie Gelderland het aantal edelherten in de periode 2015- 2010 (per gebied) met 40% wil laten groeten.

Wel nog wat onverwachte bezoekers gespot waaronder een rotte everzwijnen die de overgebleven appeltjes - die een paar uur eerder door de jachtopziener waren gestrooid - soldaat maakten, een kudde moeflons op de achtergrond en op de terugweg een reegeit met haar jong.

Over soldaten gesproken: er was op deze dag ook een waar defilé van oude jeeps uit de Tweede Wereldoorlog, ze stonden bij het bezoekersecntrum geparkeerd en later gingen ze rijden.

Ik heb ze net op het moment gespot toen ik - onverwachts - een buurman met zijn vrouw tegenkwam, zij waren naar het museum gegaan, waarschijnlijk voor de Van Gogh tentoonstelling die tot en met 27 september te bezichtigen is.

Meer foto's van deze dag staan hier...