Vierhonderdjes met tandjes erbij...

Het was een pittige training woensdagavond. Het was ook een kleine groep 7 die daaraan deelnam. Dat kwam vooral omdat een aantal dames bardienst had.

De mannen waren bovendien in de meerderheid, wat voor Groep 7-begrippen vrij uitzonderlijk mag heten. Arie was een van hen, als hoofdtrainer leidde hij deze avond de groep.

Het was een heerlijke lente-avond, genieten dus van lopen in de buitenlucht. Het programma begon na een relatief rustige voorbereiding met inlopen naar en door de duinen en loopscholing.
De kern bestond uit tweemaal 6 x 400 meter in 5km tempo, dus in totaal 12 x 400 meter. De eerste serie werd 'buiten' de baan gehouden, dus in en door de duinen. Arie gaf middels een fluitsignaal aan wanneer zo'n tempo ophield, dat was steeds bij twee minuten. Ik had eigenlijk wel zin om die tempo's ècht in het (mijn) 5km tempo van afgelopen zondag te lopen. Dat ging best goed, zeker tijdens de eerste serie, maar eerlijk gezegd deed ik er soms nog een tandje bij, daardoor gestimuleerd door de voorste lopers Berry, Oskar en Barend. 'Lekker gaan'.

Deze foto heeft niks met de training te maken, al was dit wel aan de Laan van Poot, lang geleden (jaren zeventig).

Echt moeite kreeg ik pas bij de gedeelten waar ik het altijd moeilijk krijg, namelijk bij lange stukken heuvelopwaarts, dan zak ik altijd in. Toch kon ik ook hier de 'schade' beperkt houden en na zo'n klimpartij treedt het herstel snel in.

Na die eerste serie werd de herstelperiode gebruikt om naar de baan terug te keren, aldaar werd de tweede serie afgewerkt, ditmaal zes keer één ronde om de baan, dus 400 meter. Ook hier deed ik flink mijn best maar allengs bleek dat ik mijn kruit aardig aan het verschieten was. Waardoor ik de vierde ronde oversloeg. Arie zei dat ik 'te hard' was gegaan deze avond en dat een training geen wedstrijd is. Groot gelijk natuurlijk, op zijn instignatie ging ik mijn vijfde ronde op een ontspannen, 'naturel' tempo lopen. Die rondde ik, blijkens de klok van Arie, in 2 minuten en 3 seconden. Dat was wel andere koek dat het eerste baantempo, dat ging in 1'53''. Ook de zesde ronde nog gelopen maar halverwege hield ik het voor gezien.

Praag 2012

Daarna met z'n allen nog een stukje uitgelopen.

Maar al met al is er toch heerlijk gelopen ondanks mijn overmoedige uitschieters, en later in de kantine kon onder het genot van thee resp. Leffe Bruin worden teruggekeken op de training, diverse vakantietrips en persoonlijk lief en leed van deze en gene.

En ook een terugblik op een actief dagje, want 's ochtends is er gewandeld en met onder anderen Arie en Wim wat ijzer omhoog gedrukt. Genoemde heren kunnen al aardig overweg met 80 en zelfs een paar keer 85 kilo, zelf houd ik het nog maar even bij 10 keer 70 kilo en een paar keer 75 kilo, wat vorige week een keer gelukt is.

Vandaag een rustdagje en misschien even op pad om een zoom(tele)lens voor mijn canon EOS600D - via internet besteld van mijn verjaardagsgeld - uit te proberen.

Stenen kruien op een warme lentedag

Dinsdag volgde in grote lijnen het patroon van maandag, wat tuinwerkzaamheden betreft. Maar 's middags zijn wij met Chloë naar het strand gegaan, een uurtje bij De Kwartel gezeten en af en toe meehelpen met zandvormpjes maken en schelpjes zoeken. Ook in Den Haag was het behoorlijk warm, maar aan het strand stond een frisse wind vanuit het zuiden. Het voor alle zekerheid meegenomen jasje bleek dus geen overbodige luxe.

Eerst iets over de tuin. Het aanleggen van geveltuintjes wordt gestimuleerd in onze gemeente, wie in dat verband straattegels verwijderd kan deze afgeven bij Pluk, in ruil waarvoor je evenveel plantjes terugkrijgt.

Met vier halve tegels in de fietstas begaf ik mij naar genoemde kinderboerderij aan de rand van Madestein, bij heemtuin H.J. ten Bosch. Daar heb ik even rondgewandeld. Terug ging ik met drie al aardig gegroeide stekken van kruisbes, zwarte bes en framboos alsmede een pot paarse dovenetels.


Naderhand toch nog naar tuincentrum Hanenburg gegaan om enkele geschikte planten voor dat geveltuintje aan te schaffen. Helaas staan de meeste planten nog niet in  bloei, dus het werd roeien met de spreekwoordelijke riemen. Een paar weken wachten nog, dan zijn er meer bloeiende planten en is het maken van de juiste keuze een stuk makkelijker.

Mooie lentedag op zere voeten

Daags na de Bertusloop - de uitslagen staan inmiddels online - stonden er 'vierhonderdjes' op het programma. Ik zou deze misschien vlotter kunnen lopen op mijn nieuwe wedstrijdschoentjes, dus die maar weer aangetrokken. Nou, dat heb ik geweten!

De vierhonderdjes gingen niet door, het schema voor de maandag en woensdag was omgewisseld dus vandaag deden we een herstelduurloopje en woensdag gaan we de baan op. Tenminste, zo heb ik het begrepen. Helemaal onlogisch was dit 'changement' niet, want menigeen van onze groep had het afgelopen weekend een halve marathon of anderszins intensief loopje achter de kiezen. Of achter de hielen liever gezegd.

Echter werd het - onder leiding van Sandra - toch nog een redelijk intensieve herstelloop met veel geklim door de duinen, bovendien knelden mijn schoenen - die al geen greintje demping hebben - als een malle. Opeens druk op mijn eksterogen waar ik gisteren met dezelfde schoenen geen greintje last had, tevens een schrijnend gevoel bij de Hallux valgus. En dat werd bij elke stap erger. Op een gegeven moment - dat was op het nieuwe fietspad richting Monster - ben ik afgehaakt en in mijn eentje teruggelopen, nadat ik de veters wat losser had gestrikt. Meteen gedouchd en omgekleed. Kan mij niet herinneren dat ik ooit pijnlijker voeten had en opgeluchter was na het uittrekken van schoenen.

Vanmorgen heb ik trouwens ook nog een flink stuk gewandeld, zo'n anderhalf uur lang. Eerst naar Madestein en op de terugweg even langs tuincentrum Ockenburgh, waar ik een grote bloempot, een zak potaarde van 20 liter en twee doosjes waterpest kocht. Het was een heel gesjouw, op weg van het tuincentrum naar de eindhalte van lijn 3 moest ik minstens vijf keer stoppen om even te rusten en vervolgens de spullen te herpakken. Dat ritueel herhaalde zich na het uitstappen tot aan de voordeur.


Daarna wat gewerkt en gerommeld in de tuin, het een en ander verpot en de vijver met water bijgevuld, vervolgens boodschappen gedaan, twee andere tuincentra bezocht en na terugkomst even in de achtertuin genoten van het zonnetje waar ik prompt in slaap viel.

De rest van de middag besteed aan pannenkoeken bakken en grootvaderlijke activiteiten zoals de eendjes voeren.Dat waren trouwens meer meerkoeten, canadese ganzen, nijlganzen, kauwen, zilver- en mantelmeeuwen.

Het sportieve zondagochtend-ritueel

Zaterdag is er door omstandigheden niet hardgelopen. Menigeen ging naar Naaldwijk om aldaar een halve marathon te lopen, of anders een 10 of 5 kilometer. De weken ervoor heb ik wel even aan een halve gedacht maar voel mij - en ben - nog steeds niet goed voorbereid. Dus nog maar even niet.

Maar zondag (vandaag dus op het moment van dit schrijven) toch maar weer naar Delft getogen. Jan Wierenga haalde mij op met de auto, evenals die andere Jan. Op naar het  'Groene veld' bij IJsclub Bertus! Overigens zou het de laatste keer worden met deze auto, want die krijgt een ander baasje. Dus als afscheid maar even Jans karretje op de foto gezet...

We konden bij Bertus kiezen uit 5 of 10 kilometer. Maar ik ben inmiddels zo gewend om in Delft 'vijfjes' te lopen, zeker bij Bertus en vooral tijdens de zomerlopen aldaar (Kerkpolderlopen), dat het 'm weer ging worden. Vijf kilometer dus.

Voordat de loop van start ging (5 en 10 km vertrokken gelijktijdig) werd even stilgestaan bij het 20-jarig lustrum dat IJsclub Bertus dit jaar viert, en werd een van de oudste en trouwste deelnemers aan de Kerkpolderloop, Johan Dannis, in de bloemetjes gezet. Een opvallend jeugdig ogende en fitte 78-plusser!

Nu heb ik een paar dagen terug nieuwe wedstrijdschoentjes - Kalenji's - gekocht, ditmaal bij Decathlon. Niet dat ik zo snel meer ben, integendeel zelfs, maar ik loop domweg lekkerder op dergelijke schoentjes. Mooie gelegenheid om ze nu in te wijden. Ze zitten wat strak, misschien een tikje te smal voor mijn brede voet maar ook weer niet zo dat ik er last van heb. Eigenlijk geeft het wel een lekker 'compact' gevoel.

En het loopje ging ook goed, pittig van start en dat tempo kon ik bijna tot aan het eind goed volhouden. In 25'17'' kwam ik over de meet, de laatste tweehonderd meters haalde clubgenoot Leen Harteveld mij nog wel in en finishde even voor mij. Toch dik tevreden, ik kwam als 18de loper binnen en ruim een minuut sneller dan de vorige keer.

Na douchen en omkleden nog wat gedronken met beide Jannen, Pierre Tissot en Leen. Op dat moment kwamen de 10 km lopers binnen. Onder wie Michel Out, ik kon 'm nog net op de plaat zetten, zij het vanuit het raam. Hizkia hebben we niet meer gezien, ook zij ging voor de 10 kilometer.

Al met al was het weer een aangename zondagochtend, lekker gelopen onder gunstige weersomstandigheden: Zonnig, met een vrij stevige frisse wind maar het was goed te doen.

Verjaardagsvaria

Korte update van de afgelopen dagen. Mijn verjaardag heb ik dit jaar heel rustig gevierd, nogal uitzonderlijk voor mijn doen. 's Middags met mijn vrouw gelunchd bij Bagels en Beans. 's Avonds in kleine familiekring - met vrouw, dochter, schoonzoon en kleindochter - gezellig uit eten gegaan bij Bistro Berg en Dal, waar - hoe toevallig - ook clubgenoot Wim Kramer was met nagenoeg eenzelfde soort gezelschap: vrouw, zoon, schoonzoon en kleindochter.

Woensdagochtend de heren van het krachthonk getracteerd op cake, en 's avonds onze hardloopgroep op zelfgebakken appeltaart en zelfgekochte rijstevlaai.

Nu wilde het geval dat op diezelfde 21ste maart Wim Hartman jarig was, hij heeft de eerbiedwaardige leeftijd van 70 jaar bereikt, dus een jaartje ouder dan deze cultuurbarbaar.

'Zijn' groep - waarvan Wim de hoofdtrainer is - had Wims fiets ludiek opgeleukt met lampionnetjes en lichtjes, waarmee hij de training van die avond begeleidde.

De training bestond uit een duurloopje met twee keer 6-4-2 minuten in 10 km tempo, waarbij de tussen(herstel)pauzes telkens 50% van het voorgaande tempo bedroegen. Seriepauze was 10 minuten.

Het ging hard, vooral Barend en Ellen gingen als de spreekwoordelijke speer.

Vanwege de voorbereidingen - taarten aansnijden, tafeltjes bij elkaar zetten enzovoorts - ben ik eerder afgehaakt. Samen met Jan - die bijtijds weg moest - liep ik na de eerste serie terug.

De rest van de avond met gebak, drankjes en loopvrienden doorgebracht.

Lente en de sterren

Vandaag begint de lente. De reden dat ik een op de astrologie gebaseerde prent toevoeg is dat ik mij vroeger nogal met deze materie heb beziggehouden. Het zou te ver voeren om daar nu uitgebreid op in te gaan, wel misschien aardig om enkele foto's uit een - wederom - grijs verleden, namelijk uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, te plaatsen.

De foto's zijn gemaakt in en om het 'Contact der Continenten' te Soesterberg, waar ik in die jaren enkele malen een Astrologisch congres bijwoonde, met vriend en ex-collega Diederik Ouwehand die zich ook bezighield - en zich steeds verdiept - in filosofische, metafysische en maatschappelijk relevante vraagstukken, kortom: levensessenties.

Het waren mooie, inspirerende congressen met lezingen van onder anderen Melly Uijldert, Jack Chandu, Noud van den Eerenbeemt, Herman de Vos, Karin Hamaker-Zondag en vele anderen. Illustere namen in die tijd.

De ca. 200 aanwezigen werden gefotografeerd op basis van hun Ascendantsteken, in mijn geval was (is) dat Weegschaal, de Libra. Op de foto sta ik vijfde van links.

En op de onderste foto met Diederik in de hoek bij de centrale verwarming...

Spartarun laatste van de 1 van de 4

Vanmorgen was de laatste editie van de zogeheten 1 van de 4 loop 2016/2017. Plaats van handeling: AV Sparta in het Zuiderpark. Voor deze vereniging zal het voorlopig de laatste loop van dit seizoen zijn, want de sportlocatie wordt gerenoveerd.

Door omstandigheden stond mijn hoofd niet zo naar lopen, maar ik ben toch maar gegaan. Gewoon lopen, rustig-aan, ik had geen plannen. Die heb ik de laatste tijd toch al niet met lopen, of het zou 'gewoon lekker lopen en heel blijven' moeten zijn.

Inlopen (foto is van ander jaar)

Het weer viel - tegen de verwachting in - mee, afgezien dan van de wind, die hard vanuit het zuiden waaide. Maar daar had ik op de heenweg - op de fiets - geen last van. Op de terugweg des te meer, toen moest ik pal tegen de wind in en kwam ik nauwelijks vooruit. Mijn stadsfiets toch maar eens een onderhoudsbeurtje gunnen, want dat is niks.

In het clubhuis van Sparta was het een drukte van belang. Wat wil je, met lopers van vier atletiekverenigingen. Startnummer opgehaald en naar de kleedkamers. Na mij te hebben omgekleed een stukje ingelopen met de groep van Mulay Najib.

Voor een aantal van de lopers - met name de snelle mannen en vrouwen - hing wel het een en ander van hun deelname af, namelijk een mooie klassering in het eindklassement. Daar weer een selectie van ging voor een beker. Onze club is goed uit deze competitie gekomen, Haag Atletiek was de winnende club. De uitslagen zijn inmiddels online en foto's heb ik wel 'ergens' op FB gezien maar kon ze niet meer terugvinden. Komt dus nog.

Om elf uur werd het startschot gegeven van de loop, die voor Spartaan Bert van Dijk zijn laatste is als organisator. De vijf- en kilometerlopers gingen tegelijk van start, maar de vijf startten op de baan, de tien even daarbuiten. Zelf had ik evenals het merendeel voor 'de tien' gekozen, wat neerkwam op vier rondjes van 2,5 kilometer.

Ik startte achteraan en liep in een vrij rustig tempo dat ik tien kilometer vol zou moeten houden. Dat is wel prettig lopen, je ziet lopers van je weglopen maar anderen haal jij weer in. Op zich ging het best goed, maar toen ik na de derde ronde achterom keek zag ik dat Odette Tieleman en Carel Knoester mij op de hielen zaten. Dus toch geprobeerd iets aan te zetten wat best zwaar was.

De laatste tweehonderd meter voor de finish haalde Odette mij nog in, en Carel zette - zo te horen aan de aanmoedigingen van de toeschouwers - achter mij een eindsprint in. Het lukte mij nog nèt om voor hem te finishen. Eindtijd wist ik op dat moment niet zo een-twee-drie, maar op grond van wat anderen hadden gelopen net zou het 'ergens in' de 53 minuten moeten zijn geweest. Klopt, het was 53'25'', niet zo slecht voor een oude man. Wel mooi twee minuten sneller dat vorige week bij de CPC!

Hoffelijk als ik ben, had ik niettemin drie dames van mijn trainingsgroep voor moeten laten gaan: Sonja die een fraaie 51 minuten liep, Patty bij wie ik lang in het kielzog bleef met 53 minuten - waarmee ze tweede dame in haar categorie werd èn een beker kreeg! - en Odette net voor mij.

Gedouchd, omgekleed en in het clubhuis gecheckd of er een prijs op mijn startnummer was gevallen. Nota bene, dat was nog zo ook! Een zwarte cap. Daar kwam nog een wit t-shirt bij, Ellis was zo aardig om die aan mij te geven omdat deze haar te groot was. Nogmaals dank Ellis!

Met Jan Groeneveld die tijdens de loop helaas moest uitstappen wegens een opspelende kuitblessure, fietste ik richting Den Haag Zuid-West. Op de Loosduinseweg boog ik linksaf en zwoegde mij een ongeluk naar huis, via de Weimarstraat en een stukje Mient, tegen de harde wind in.


Expositie Gideon Bouwman

Later in de middag eerst nog wat boodschappen gedaan voor het avondeten, daarna vertrok ik wederom van huis, ditmaal om wat cultuur te snuiven. Eigenlijk wilde ik eerst naar de cabaret-matinee van De 2Vliegen, maar helaas was die voorstelling uitverkocht.

Echter was ik ook uitgenodigd voor een expositie van ex-Haaglid Gideon Bouwman, die zich na zijn pensioen heeft ontpopt tot een uiterst talentvol en vakbekwaam fijnschilder. Vijfentwintig topstukken van zijn hand hangen nu in de kapperswinkel Haagsche Kopjes.

De gasten werden verwelkomd door de vriendin van de kunstenaar, Elly Burgering. Jas opgehangen, overzichtslijst meegenomen en de kunstwerken bewonderd.

Grappig was dat ik één van de gasten herkende als een ex-collega van lang, lang geleden. Ik sprak haar aan en inderdaad, ik had mij niet vergist. Het is nota bene vijftig(!) jaar geleden dat ik haar voor het laatst heb gezien. Hoe ze heette was ik vergeten, maar ze stelde zich opnieuw voor als Anneke Blok. Even met haar en haar echtgenoot gepraat, daarna ook met Gideon en Barbera Sterk, de eigenares van Haagsche Kopjes en haar moeder. Barbera is zelf ook een creatief fotografie-talent.

Wie er ook was: 'onze' nachtburgemeester van Den Haag René Bom. Zoals een echte burgervader betaamt is hij overal te vinden waar onze residentie bruist van cultuur.

Ik ging weg toen Annet Pronk en Berry Kramer binnenkwamen. Berry is ook al zo'n hardlopende creatieveling, vooral beeldhouwen is zijn ding.

Wie meer wil zien van het fraaie werk van Gideon, check dan deze site!

Heartbeats

Wij hebben een paar mooie lentedagen achter de rug, waarbij het groen en de voorjaarsbloeiers flink zijn opgeschoten. Ook de vogels en andere dieren zoals bovenstaande - of bovenkruipende - padden voelen de lente in hun instrumenten.

Uiteraard waren het ook dagen waarop het nieuws over de verkiezingen alleoverheersend was. Ik weet niet hoe het jullie is vergaan, maar ik heb zoveel mogelijk nieuws via social media en televisie (vooral nieuws- en actualiteitenprogramma's, talk shows en de reacties daarop) verslonden.

Maar uiteindelijk geldt voor menigeen dat het hemd nader dan de rok is, ik vorm daarop geen uitzondering. Daarom een korte terugblik op de afgelopen dagen.


Woensdagochtend eerst naar het krachthonk. Onderweg daarheen - ik ga altijd lopend - zag ik dat de ruimte achter het krachthonk ingericht was als stemlokaal. Dat wist ik niet maar het leek mij wel een aardig idee om daar mijn stem uit te brengen. Op dat moment had ik echter geen stempas bij mij dus die heb ik naderhand thuis opgehaald en daarna alsnog gestemd.

Andermaal was ik in diezelfde ruimte donderdagavond, samen met een aantal Haagleden onder wie enkele trainers. Enige tijd geleden had ik mij opgegeven voor een cursus AED provider voor first responders. Met andere woorden: hoe te handelen als iemand opeens een hartstilstand krijgt. Reanimatie dus, zowel handmatig als met een AED. De cursus werd geleid door de ervaren ambulancebroeder Peter Raaijmakers en bevatte een stukje theorie en na de 'koffiepauze' werd er driftig geoefend op zo'n pop en met een AED-apparaat.

De sfeer van de avond was wat je noemt 'losjes', er werden de nodige grappen over en weer gemaakt maar ondertussen werd er serieus geoefend. Al met al heb ik deze cursus als zinnig en instructief ervaren. Een en ander resulteerde aan het eind van de avond in een heus certificaat.

Nog even terug naar de woensdag. Die avond was voor mij de eerste keer na de CPC dat ik de hardloopschoenen aantrok. Dit in tegenstelling tot 'een' Sandra, die na een prima halve marathon afgelopen zondag twee dagen later 30 kilometer heeft getraind.

Het was een mooie rustige lente-avond, en er stond een duurloopje door de duinen op het programma, waar zesmaal twee minuten in 15 km tempo deel van uitmaakte. Dat ging weer lekker, we liepen naar Kijkduin en verder, vervolgens weer terug naar de Laan van Poot via de Machiel Vrijenhoeklaan. In totaal waren we zo'n 75 minuten onderweg.

Voor de rest veel in en om het huis (vooral de tuin) gewerkt, waaronder voor de zoveelste keer de vijver ontdaan van overtollig bladafval - het lijkt of daar geen einde aan komt, ook al valt er momenteel geen blaadje meer - en af en toe een salamandertje of visje die per ongeluk meekwam weer de vrijheid van het water hergeven.