Duin-strand training

Het is toch alweer een paar weken geleden dat ik voor het laatst met de groep meetrainde. Voor die tijd was er bijna altijd wel 'iets' waardoor ik voortijdig moest afhaken. Of kostte het teveel moeite om de groep bij te houden, of er waren buikklachten of andere, min of meer onbestemde, ongemakken. Op zeker moment maakt dat onzeker en dan ga je meer voor jezelf trainen. Alleen denk ik toch dat het voor de kwaliteit van de trainingen beter is om dat 'en groupe'  te doen.

Gisteravond besloot ik om weer eens mee te hobbelen. Dit na een dag waarop relatief veel is gefietst en ik even aan het strand heb gesnuffeld. Echter was ik door een plotseling opkomende kille 'zeevlam' al snel vertrokken, temeer omdat ik van huis was gegaan met een enkel dun t-shirtje aan, het was immers warm met zon en een hoge buitentemperatuur (ca. 25 graden). Geen rekening gehouden met een zo abrupte temperatuur-terugval van minstens tien graden.

Terug naar de woensdagavond-training: de groep was niet overweldigend groot, ca. negen personen. Maar de training was top, er stond een zogeheten fartlek op het programma.

De training onder leiding van Arie Don was afwisselend, zowel wat de tempo's als het parcours betreft. We liepen achtereenvolgens via de Laan van Poot naar de opgang de duinen in bij de Fuutlaan, en via de duinen - na wat rek- en strekoefeningen op het veldje - naar Duindorp. Daar een stukje naar rechts, de Nieboerweg oversteken en de Bosjes van Poot in. Daar deden we een paar versnellingen, en ook liepen we een stuk voluit (d.w.z. 'in eigen tempo') over diverse duinpaden met een paar stevige klimmetjes er in. Terug op straat, liepen we via de Hourtustweg en langs het Zuiderstrandtheater naar het Havenhoofd. Ook daar deden we een langere versnelling/tempoloop vanaf het toegangshek tot de lichtmast aan het eind, daar omheen en weer terug.

Daarna gingen we via de basaltblokken bij het havenhoofd het strand op en deden we nog een strandloopje tot aan De Kwartel. So far, so good. Op het strand wraakte mijn gebrek aan 'duur' zich: het kostte mij net iets teveel moeite om de groep bij te houden. 

Weer boven en na een korte 'pomp-pauze' besloot ik om samen met de andere Fred van het gezelschap, Freddy Frauenfelder, op eigen houtje terug te lopen naar de club. Dat ging lekker via de mooie duinen van het Westduinpark. Eenmaal op de Laan van Poot, nog een klein stukje 'uitgelopen' met de jongens van groep 1 die langszij kwamen. Maar wat voor hun ontspannen uitlopen is, is voor mij uiteraard een snelle duurloop dus na een paar honderd meter vond ik het welletjes.

Kon in ieder geval terugkijken op een alleszins geslaagde training!

Hot Mokum, Summer in the City...

Bloedheet was het gistermiddag in Amsterdam. Ik was er in verband met een afscheidsreceptie van Maarten Mulder, een ex-collega van lang geleden (begin jaren tachtig). Ik werkte destijds al enkele jaren op de afdeling Film van het toenmalige ministerie van CRM, naderhand WVC. Toenmalig 'coming young man' Aad Hogervorst werd toen afdelingshoofd, later kwam Maarten er bij als plaatsvervanger.
Gisteren, 36 jaar later, stonden we weer even vereeuwigd tijdens de receptie.

Maarten (rechts) kun je de geestelijk initiator noemen van EYE, het huidige filmmuseum annex multimediacomplex aan het IJ. Jarenlang heeft hij er gestaag aan gewerkt dat dit instituut er kwam. Soms was er flinke tegenwind, maar Maarten liet zich daar met zijn onverstoorbare rust en vastberadenheid niet door weerhouden. Zijn ideaal - een multimediacentrum waarin onder meer tentoonstellingen, filmprogramma's en educatieve projecten konden worden gerealiseerd en diverse vormen van samenwerking op die gebieden mogelijk werd - is er gekomen. Niet voor niets wilde hij zijn afscheid - vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd - op deze bijzondere lokatie vieren.

Ik zag heel wat bekenden van jaren her, sommigen zag ik zeker twintig jaar geleden voor het laatst. Toch was iedereen onmiddellijk herkenbaar. Dat gold ook ook voor een aantal gezichten uit de filmwereld die toen regelrechte BN-ers waren en nu ook acte de présence gaven. 

Zoals filmproducent Matthijs van Heijningen en zijn vrouw Guurtje Buddenbergh, filmregisseur Ate de Jong, filmrecensent Hans Beerenkamp en vele anderen. 

Het was een leuk weerzien en wellicht zit er t.z.t. nog een reunietje in kleinschaliger verband in.

Hortus Botanicus

Eerder op deze bloedwarme dag bracht ik een bezoekje aan de Hortus Botanicus. Het was bepaald niet de eerste keer dat ik daar was maar evenals hofjes of i.d. vormen hortussen een oase van rust in een hectische stedelijke omgeving. Bovendien valt er altijd wel iets moois te fotograferen. In een apart FB-bericht zal ik nog wat foto's delen. Kan ook hier even een kijkje nemen (voor de liefhebbers).

High (Royal) Five!

Met Miriam kijken naar de 10km lopers (foto: Sherman Kunst).

In onze regio vonden vandaag twee grotere loopevenementen plaats: in Den Haag was dat The Hague Royal Ten, met een jeugdloop, een vijf kilometer prestatieloop en het koningsnummer, de 10 kilometer.

En in Leiden was onder meer de halve marathon.

Zelf had ik mij - zij het pas laat - ingeschreven voor 'de vijf'', onderdeel van de Royal Ten. Na anderhalve week gekwakkel leek mij dat mooi genoeg.

Het was een merkwaardige dag, weerstechnisch gezien. Aangename temperaturen, zelfs aan de warme kant, naast een wonderlijke mix van nu eens stralende zon, dan weer bewolking, soms licht, soms zwaar. 


Overal in Nederland was dat weer anders, hier en daar heeft het zwaar geregend.

Rond 13:00 uur dreigde er zelfs onweer in Den Haag, waardoor de start van de vijf kilometer een kwartiertje werd uitgesteld. Achteraf viel het mee, het onweer bleef beperkt tot wat dreigende, rommelende dondergeluiden.

Met 411 andere lopers en loopsters ging ik - na het voornoemde extra wachten - om 13:15 uur van start. Met mijn nieuwe schoentjes, Saucony Kinvara's, die ik gisteren bij John (van Zier Running) had opgehaald.
In het startvak stonden - van onze Haag-club - onder anderen Laura, Wim van Es, Ton Gerritsen en Pierre Tissot, maar ook twee snellere dames van groep 7, Gusta en Dorothe.

Eenmaal van start, zette ik er meteen een voor mijn gevoel aardig tempo in, zij het dat het best warm was, er weinig zuurstof in de lucht zat en de drankpost even na het 3 km. punt geen overbodige luxe bleek.

Toch redelijk doorgedraafd, in aanmerking genomen dat er weinig is getraind de afgelopen weken. Pierre, die zich voor de gelegenheid uitgaf als Carel K., draafde nog redelijker door, ik kom 'm niet bijbenen. Op het moment dat de finish in zicht kwam riep de spreekstalmeester enthousiast om dat er een zeventiger aankwam en dat die nog een mooie prestatie wist neer te zetten. Wie hij daarmee bedoelde.... Achteraf bleek ik tweede in mijn categorie (die was er trouwens niet bij de 5 km, maar dat heb ik zelf uitgezocht) te zijn geworden en 165ste van de 412 lopers, dus ik mag niet klagen. Maar weer zat ik (net) boven de 28 minuten, vorig jaar vond ik 26 minuten op de vijf al teleurstellend. Ben niet ontevreden hoor, maar vind het wel opmerkelijk. Maar goed, zo gaat dat nu eenmaal, ik mag blij zijn dat ik überhaupt nog kan lopen.

Na afloop met Sherman en Miriam even wezen kijken naar onze loopmaatjes op de 10 kilometer. Omdat ik ditmaal meeliep, heb ik mijn camera thuisgelaten maar kon nog wel een paar plaatjes maken met mijn telefoon. Bij deze!

Het viel op dat menig 10km loper er zo vlak voor de finish aardig doorheen zat, wat toch te wijten is aan de warmte en de hoge luchtvochtigheidsgraad. Dat lijkt mij tenminste.

Ik probeer later meer foto's te plaatsen, vooralsnog gaat het verzenden van foto's vanaf mijn telefoon via de mail nog niet vlotjes...

Terugkrabbelen

Het hoesten is zo goed als voorbij, de energie begint terug te komen. De afgelopen dagen voor het eerst sinds anderhalve week de loopschoenen aangetrokken. Weer even wennen, de eerste keer zat er totaal geen gang en zin in. Maar na een povere twintig minuten op maandag volgde gisteren (woensdag) een min of meer geslaagd duurloopje - 65 minuten - met wisselende tempo's (van 1 tot 3 minuten). 'Het gevoel' begint weer terug te komen. Dus die vijf kilometer bij The Royal Ten aanstaande zondag moet gaan lukken.

Gisteren ook bij fietsenwinkel.nl een wat sportievere fiets (hybride) gescoord. Dit omdat mijn 'oude' getrouwe stadsfiets (Giant Metro) bij het 'doorfietsen' irritant zwaar trapt, het is al langere tijd geen genoegen meer om daarop tochtjes te maken. Kan aan die Nexus 7 snaar liggen, of gewoon aan mezelf natuurlijk... De bandjes hard oppompen helpt wel iets, maar echt 'licht' fietsen wil niet lukken.

Een paar weken terug was ik al bij het filiaal van fietsenwinkel.nl aan de Laan van NOI om - na internet te hebben afgestruind - ter plekke een aantal fietsen te bekijken die in de fuik van mijn persoonlijke voorkeuren zijn blijven hangen. Er waren twee goede opties. Gisteren op beide fietsen een proefritje gemaakt. Nu maar de knoop doorgehakt. Morgen wordt-ie aan huis bezorgd.

Weinig sportplaatjes ditmaal, maar wel wat onvermijdelijke shots die ik tijdens de ochtendwandelingen van afgelopen week nam...

DIOS lenteloop en andere geneugten

Het ritme van 'elk weekend een loopje' zit er zó in, dat een keertje overslaan meteen leidt tot een gevoel van: waar zal ik nou eens over schrijven? Thema's en onderwerpen zat, daar niet van, maar ja, de cultuurbarbaar is toch min of meer een hardloopblog.

Wel wat grappige kinderactiviteiten ondernomen, met onze kleindochters en hun mama. Zoals op woensdag het 'Kidsproof' riddertournooi aan de Mient, waar ook schapen van hun dikke winterjas werden ontdaan en er op diverse lokaties bij de kinderboerderij activiteiten waren met onder meer middeleeuwse handvaardigheid en broodbakkunst.

En ook was er op donderdag-oppasdag de gang naar naar Adventuria, waar altijd wel iets te zien en te doen is, ook voor kinderen.


Wel woensdag- en vrijdagochtend een beetje gestoeid in het krachthonk, maar op een rustig level. Vond het wel leuk om de drie mannen die ik begin deze week via 'herinneringen' op FB had gezet  en bijna veertig jaar geleden tijdens een plaatselijke 15 kilometer loop op de plaat zijn gezet, na al die tijd opnieuw te vereeuwigen.

39 jaar geleden....

... en 39 jaar later!

Hier met de nestor van het krachthonk, de 94-jarige(!!!) Menno

 De hele week is er niet gelopen, dus ook niet getraind. Nog steeds de nasleep van de verkoudheid die mij de hele week - overdag en (vooral) 's nachts - plaagde met soms verstikkende, intense kriebelhoest-aanvallen. Had goede hoop om vandaag 5 kilometer te lopen, onderdeel van de DIOS lenteloop, maar vanmorgen voelde ik: toch maar niet doen.

Wel afgesproken met Jan W. om met hem mee te rijden, Jan G en Pierre gingen ook mee. Camera mee, kon ik mij toch nog een beetje verdienstelijk maken als supporter.

Barrevoetse lente-elfjes waren ook van de partij!

Lang verhaal kort: ik heb zowel de lopers van de 5 als de 10 km vereeuwigd. Wegens een instellingsfout - verkeerde knopje verschoven - zijn die van de vijf helaas mislukt, maar van de 10 km staat er wel wat op. Gelukkig was Jeroen Tibbe ook aanwezig, hij zal ongetwijfeld weer schitterende en onovertroffen foto's van de lopers hebben gemaakt.

Het geel-groen van 'Haag' was goed vertegenwoordigd!

Bromgieters op de Hondsrug

Even een terugblik op een merkwaardig weekend. Een combinatie van Moederdag en de Run van Gieten bracht ons naar Drenthe.

Echter gingen wij er vrijdag heen, een dag eerder dan de bedoeling was omdat mijn schoonmoeder, twee dagen voor moederdag, thuis was gevallen en daarbij haar heup heeft gebroken. In allerijl naar het ziekenhuis waar ze - na diverse onderzoeken - gisteren is geopereerd. Gezien haar leeftijd (94 jaar) en andere fysieke problemen bracht dit serieuze risico's met zich mee. Het alternatief - om het zo maar laten - was ook nauwelijks tot geen optie. Doordrongen van de risico's, koos ze toch voor een operatie, wat zij goed heeft doorstaan.

Dus het was een weekend met veel ziekenhuisbezoek - vooral voor vrouw en schoonzus - en geen tochtjes in de omgeving, afgezien van twee ochtendwandelingen van en naar het Zwanewater en het Waterwingebied. De situatie was echter zo dat ik zaterdag toch aan de Run van Gieten mee kon doen, de 10 kilometer. Die begon pas later op de dag, om 18:00 uur.

Eerder die dag kon het startnummer worden opgehaald. Echter was ik zelf allesbehalve fit. De bronchitis en de daarmee gepaarde kriebelhoest was bij lange na niet geweken - integendeel, is erger geworden - wat maakte dat ik met meer dan frisse tegenzin en een gevoel van lusteloosheid aan de start stond, helemaal achteraan. Had ik wel mee moeten lopen? Ja, maar wel op mijn 'gemakkie', misschien zou het lukken om 'onder het uur' te blijven.

Eerder had ik wat foto's gemaakt van de lopers op de halve marathon en de zes kilometer, ongeveer anderhalve kilometer na de start. Zo kwam ik de tijd wel door.

Over de loop zelf kan ik kort zijn: het was een heel mooi en vrij zwaar parcours. Het drentse landschap staat daar wel garant voor.

Ik heb het (hard)lopend (nou ja, 'douwend' en sloffend) volbracht. Aanvankelijk zag het er naar uit dat een tijd onder het uur haalbaar was, maar de laatste kilometers kwam een fikse terugval ook al kon ik blijven lopen. Piepend en fluitend kwam ik in 1 uur 1 minuut en 39 seconden over de finish: ik schrijf het niet met trots op, maar het is niet anders. Daarna duurde het een tijdje voordat ik mijn luchtwegen - die direct na de finish zowat dicht zaten - onder controle had. De geluiden die ik voortbracht moeten onrustbarend hebben geklonken.

Op de laatste dag ben ik - als onderbreking van van het ziekenhuisbezoek - nog even naar het Drents Museum gegaan, waar momenteel (tot eind mei meen ik) een interessante schilderijen expositie  is getiteld 'The American Dream' (Amerkaans realisme 1945-1965). Ik had zelfs nog even tijd om in de fraaie Statenzaal een lezing bij te wonen die ongeveer veertig minuten duurde.

Golden Ten langs de zijlijn

Het was een raar weekje, na die ruim 5 kilometer Houtloop bij AV'40 vorig weekend heb ik slechts twee keer getraind, al mag dat die naam eigenlijk niet dragen. Zowel maandag als dinsdag liep ik als een natte krant, had zware benen, scheuten in knieën en benen en ademnood. Steeds moest ik het hardlopen na een paar honderd meter afwisselen met wandelen omdat het niet meer ging. Een slak had mij met gemak kunnen bijhouden. Vooral woensdag voelde ik mij uitgesproken sloom en lusteloos, hoewel ik wel de sessie in het krachthonk heb afgewerkt. Daarbij kwam dat ik gisteren ook bij vlagen flink begon te hoesten, waarmee de reden van het 'gekruk' meteen duidelijk werd: ik had een flinke verkoudheid onder de leden.

Weer eens iets anders dan hardlopen...

Dus zat die vijf kilometer in Delft - onderdeel van de Golden Ten - er vandaag niet in. Niet zo erg want ik had mij toch achteraf moeten inschrijven.

Nu ga ik wel aanstaande zaterdag naar Drenthe (Gieten) om er 10 kilometer te lopen. Mooie combinatie met schoonfamilie-bezoek. Dat gaat uiteraard ook geen echte 'race' worden maar hoop  toch een beetje normaal (binnen het uur) te kunnen uitlopen. Hangt er van af of het hoesten doorzet, of dat het lijf gaat protesteren.

Mulay geeft instructies voor de warming up

Vanmorgen dus naar Delft, met mijn inmiddels vaste reisgenoten Jan G. en mijn fotocamera. Jan wilde wel de 10 kilometer lopen en had er echt zin in.

Onderweg naar het Cultuurlab (voorheen congregatiegebouw) kwam ik Rik Wolswinkel tegen, een van de snelle lopers uit het 'weblog' tijdperk. (Zo'n tien jaar geleden kwam een aantal hardlopende bloggers met enige regelmaat bijeen om gezamenlijk deel te nemen aan een loop of een gezamenlijke training. Leuke tijd! Rik zou trouwens naderhand ook een in ander opzicht leuke tijd lopen. Meer dan dat, iets meer dan 17 minuten op de 5km.

Even voordat de lopers van de 5 kilometer van start gingen, gingen Michel en naar het 1 km punt om ze op te wachten. Amper hadden wij ons langs het water geïnstalleerd, of de motoragenten kwamen er al aan, weldra gevolgd door de eerste lopers onder aanvoering van Mike Teekens. Hij zou zijn koppositie niet meer afstaan.

Hierbij de foto's die ik van dit onderdeel van de Golden Ten maakte. Eerlijk is braaf: ik heb vooral gelet op het geel-groen van onze vereniging. Voor duizenden deelnemers heb ik niet zoveel plek op mijn scandisk, bovendien ben ik geen professionele fotograaf, doe het puur 'voor de lol'.

Later ook nog foto's gemaakt van de 10km lopers, deze staan hier!

Warme lentedagen in het teken van De Vrijheid

Mooie voorzomer! Laat ons er nog even van genieten. Menigeen heeft dat de afgelopen dagen met volle teugen gedaan. Strand, bevrijdingsfestivals, trailruns en andere 'outdoor' evenementen, alles was druk bezet.

Op zaterdagochtend vroeg - het schemerde nog - een ochtendwandeling gemaakt via de Bosjes van Pex langs het water van de Machiel Vrijenhoeklaan naar Meer en Bosch, na dat doorkruist te hebben via de Laan van Meerdervoort terug naar huis.

Het Fluitekruid groeit nu welig, altijd een leuk gezicht vind ik.

Over fluitekruid gesproken: onderweg noteerde ik 'voor de grap' vogels die ik onderweg tegenkwam. Dat waren nog best veel soorten! Niet alle vogels heb ik gezien, maar wel gehoord.

Kleine opsomming: kool- en pimpelmees, kauw, kraai en ekster, merel, zanglijster, roodborstje, winterkoning, tjiftjaf, zwartkoptuinfluiter, houtduif. Langs en in het water knobbelzwaan, nijlgans en canadese gans, wilde eend, koet en waterhoen, in de rietkragen karekiet en ook nog een groene specht.

Aan het eind van de middag toch nog even naar het vrijheidsfestival gegaan op het Malieveld. Het was er erg druk. Was er op het moment dat Fab Morvan - van de destijds omstreden groep Milly Vanilli - optrad. Kwam daar ook Ruud en Jolanda tegen.

De volgende ochtend (vanmorgen dus) besloot ik om toch naar Delft te gaan, naar AV'40 voor een loopje. Jan G. kwam mij ophalen, samen liepen we naar het eind van de straat waar Jan W. ons opwachtte. Onderweg naar Delft haalden we ook nog Paul W. op, waarna de auto vol was.

Bij AV'40 kon niet alleen een 5 of 10 km worden gelopen, maar ook de halve marathon. Wij allen gingen voor de kortste afstand. Op Paul na, die 'pakte' toch een (rustig gelopen) tien kilometer.

Het ging best wel aardig vandaag, ik liep de 5083 meter in iets meer dan 28 minuten. Voor mijn gevoel ging het sneller, maar goed. Na de loop nog lekker wat 'gechilled' voor het clubhuis van AV'40. Met onder anderen Mulay, Mattijs, Karin, Hizkia, Michel en Jan.

Weer thuis, toch nog even naar het strand. Heel even gaf een zeewindje wat verkoeling, maar later werd het toch bloedwarm. Zowaar even in slaap gevallen. Relaxed!