Boerderij 't Geertje: voor wie iets Wilders wil

De warming up

Het was weer een hoogst aangename trainingssessie deze morgen. Het bekende verhaal: tien keer 200 meter op de baan, voorafgegaan door een lichte warming-up/inloop op een veldje bij Sporthal Hellas. Dit alles onder enthousiaste begeleiding van trainer Maarten.

Over de hele lengte van het veldje stonden tassen, rugzakken en wat dies meer zij opgetapeld. Allemaal bagage van jongens en meisjes die bij ons op de baan een introductieweek van de HALO hadden en vandaag gingen vertrekken. Een ploegje behoorlijk snelle dames - Ilse, Ellis, Febe, Eveline, Marloes en Saskia - gaven acte de présence en lieten het merendeel van de heren - Rob, Jos, Wim, Jan en Fred - steeds hun hielen zien. Voor mezelf sprekend (of schrijvend zo je wilt): het ging 'lekker'. Weer was ik steeds ietsje sneller dan de keren daarvoor, ik liep zo tussen de 48 en 51 seconden. Ik heb overigens aan 'slechts' zes van de tien keer meegedaan omdat ik ook nog even het krachthonk in wilde. Dat gold ook voor trainer Wim die voor de eerste keer meeliep. Na de eerste relatief rustige ronden zag hij de laatste ronden 'het licht'.  Filmpje staat hier! Daarna ging de groep in het 'kindercrèche' deel van het clubhuis in de weer met matjes en ballen, allerlei grondoefeningen voor buik- en rugspieren en core stability. Maar daar heb ik niet aan meegedaan, ik ging nog wat bankdrukken.

't Geertje

Nee, we gaan het niet over politiek hebben. 't Geertje slaat in dit geval niet op een politicus maar op een kinderboerderij. Niet zomaar een kinderboerderij, het is misschien wel de leukste in de regio en misschien zelfs in de hele provincie. We gingen er gisteren heen, vooral voor kleindochter Chloë maar opa vond het ook te gek! 

Ik ging met Randstad Rail lijn 3 naar Zoetermeer Stadshart, waar mijn dochter mij ophaalde, ik kon het laatste stuk naar Zoeterwoude met haar meerijden.

De boerderij is met het openbaar vervoer namelijk moeilijk te bereiken - tenzij je een half uur flink doorlopen vanaf de dichtstbijzijnde bushalte geen bezwaar vindt - en bevindt zich midden in een landelijke omgeving. Zoals het vroeger was, zeg maar, in de jaren vijftig van de vorige eeuw.



Het complex en de gebouwen (met onder meer een restaurant, winkel en een biologische boerderij) die op het terrein staan - ademen een nostalgische 'Ot en Sien' sfeer. Toch is het geen openluchtmuseum: het is een èchte boerderij met alle mogelijke boerderijdieren: uiteraard koeien die grazen in de wei en 's middags naar binnen worden geleid om gemolken te worden.
 

Verder zijn er paarden, kippen, hanen, varkens en geiten, véél geiten die je kunt voederen met briks en de jonge geitjes met melk. Ook worden de geiten gemolken, en van de melk wordt onder meer kaas gemaakt en in een pittoreske winkel - naast tientallen andere producten van het land - te koop aangeboden.

Wij hebben zelf drie kaasjes gekocht, deels met geitenmelk, anderdeels met koeienmelk bereid. Zeer smakelijk! Ook nog een zakje kruidenthee er bij.

Verder is er een speeltuin voor de kinderen. Erg leuk allemaal, en wat mij betreft een oase in onze inmiddels volkomen verstedelijkte randstad. 

 

Madurodam: revisited after years

Zo'n training als maandagavond - duurloopje met als kern twee series van 1-2-4-2-1 minuten in 15km tempo (wat in de praktijk altijd sneller gaat) - kan als pittig ervaren worden, zeker als je daags ervoor een wedstrijdje hebt gelopen. Ook al is het slechts 5 kilometer. In mijn geval spreken we dan - uiteraard - over de Kerkpolderloop.

Sanny leidde de groep onder meer naar Kijkduin, en rond de Puinduinen, Meer en Bosch en Machiel Vrijenhoeklaan keerden we terug naar de baan. Afgezien van de benen met de Kerkpolderloop vers in hun geheugen, kon ik redelijk goed meekomen. Dinsdag maar rust te nemen, zo nam ik mij voor. En zo geschiedde, zij het dat er wel gekuierd is in Madurodam, een spontaan opgekomen uitje met mijn dochter en kleindochters.

In Madurodam was ik al in jaren niet geweest, althans niet na de renovatie - of update zo je wilt - van de letterlijk kleinste stad van ons land. In de basis is het nog steeds dat park met die kleine huisjes, maar je ziet ook meteen hoe Nederland in de afgelopen halve eeuw drastisch is veranderd. Weinig ademt nog de landelijke sfeer van Wim Zonnevelds 'ons dorp'. Ook zijn er meer activiteiten voor de kleinsten, wat een bezoek voor met name Chloë (een echt 'doe dingen' kind) wel leuker maakt.

Was wel weer even leuk om te zien en mee te maken.

Laatste Kerkpolderloop en andere kunststukken

Voor de laatste keer dit jaar werd De Kerkpolderloop gehouden. De leukste kleinschalige loop in de regio, alleen is het met de publicatie van de uitslagen de laatste weken droevig gesteld. Maar ja, voor slechts twee euro per loop mag ik eigenlijk niet mopperen...

Hoe dan ook: zondagochtend weer vroeg erheen, ruim een uur voor de start waren wij al bij Onder Ons. Ditmaal waren er meer clubvrienden dan anders, ze hadden er kennelijk zin in.

Zelf was ik van plan om lekker pittig te gaan lopen, geen 'slow start' (hoewel dat doorgaans veel verstandiger is) maar gaan met die banaan. Uiteraard zou ik weldra worden ingehaald door mijn snellere vrienden, maar alla. Ondanks een fikse verkoudheid - wat zich vooral uit door nachtelijk hoesten - ging het lekker. Toen even na het 1 km punt een aanmerkelijk afgeslankte Bert Gerritsma mij inhaalde poogde ik met hem mee te gaan. Hetgeen ruim drie kilometer wonderwel lukte, al moest ik hem de laatste anderhalve kilometer toch laten gaan.

"TheFour M's": Marlon, Mattijs, Mulay en Michiel

Nog één kilometer te gaan, ik hoorde de heldere stem van Pierre niet al te ver achter mij. Ah, hij ging mij vast inhalen. Ik liet mij bij het ingaan van het pad naar de Kerkpolder een paar seconden - hooguit vijf - stilvallen maar hervatte snel mijn pas toen Pierre passeerde.

Het was Mulay die ons nog opzweepte om het laatste restje er uit te persen, hetgeen resulteerde in een nagenoeg gelijke finish van Pierre en mij, ik kon hem nog maar net een paar passen voor blijven. Mijn tijd was 26:20'', nog niet de gedroomde 'onder de 26' maar wel de snelste tijd tot nu toe deze zomer. For what is worth...

Viktor en Rolf in De Kunsthal

Ik kon niet te lang blijven, want we zouden vandaag nog een tripje met de trein gaan. Wat ging het worden: Zaanse Schans? Haarlem? Gouda of Amsterdam? Uiteindelijk werd het Rotterdam, niet te ver van huis.

Het kwam eigenlijk wel goed uit, want ik moest nog altijd naar De Kunsthal, waar momenteel een even grote als grootse expositie is van de kunstwerken - want zo kun je de ontwerpen wel noemen -  van het illustere mode-duo Viktor en Rolf.

Nu heb ik niet bij uitstek 'iets' met mode, maar ook niet niets. Maar wat daar in die Kunsthal staat tentoongesteld overtrof mijn stoutste verwachtingen. Schitterend, indrukwekkend, toppunt van creativiteit en schoonheid. Ziezo, dat waren wel weer genoeg superlatieven waar 'wij' als nuchtere Nederlanders niet gek op zijn. Maar mooi was het zeker.

Uiteraard heb ik het een en ander bij elkaar gekiekt en samengebracht in bijgaand album. Het geeft een zwakke indruk van wat er zoal te zien is. Maar nog beter is om zelf een kijkje te gaan nemen, de expositie duurt tot 30 september.

Dagje Middelburg-Goes

Gisteren gingen we naar Zeeland. Met de trein, ook omdat er nog enkele Kruidvatkaarten verzilverd moesten worden. Dit weekend is de deadine.

Het had een haar gescheeld of we waren niet gegaan. Dit met het oog op het verwacht noodweer met slagregens in het hele land. Maar nadat ik gistermorgen de pc had opgestart bleek uit de prognose van buienradar dat uitgerekend Zuid-Beveland gevrijwaard zou blijven van regen. Dus gingen we alsnog. En die positieve verwachting bleek uit te komen: het bleef droog, overwegend zonnig en aan het eind van de middag werd het zelfs uitgesproken warm.

Ons primaire doel was Middelburg. We hebben daar wat gekuierd, koffie met een heuse zeeuwse bolus genuttigd en Het Zeeuws Museum bezocht. Daarna ijsje gekocht en weer iets later op een terrasje gezeten met een biertje en een zak patat. 

In de middag hebben we er ook nog een paar uurtjes Goes aan geplakt waar we ons op een terras tegoed hebben gedaan aan een zeer verantwoorde maar daarom niet minder smakelijke salade....

Niet veel tekst vandaag, laat ik maar eens de foto's spreken...

De loopjes van deze week

Geflankeerd door Leen en Pierre voor de start van de Kerkpolderloop

Deze week drie keer gelopen (als we de zondag - kerkpolderloop - meerekenen, vier keer). Maandag heb ik 'voor mezelf' gelopen, wat neerkomt op een uurtje in duurlooptempo 2. Dinsdag rust wat hardlopen betreft, en woensdag wel weer met de groep mee. Ik voelde mijn benen (m.n. knieën en rug) wel, maar vooruit. Op het programma stonden woensdag twee series van 2-6-4-2 minuten in 10km tempo, met een minuut herstel tussen de tempo's en 4 minuten herstel tussen beide series.

Nu wilde het geval dat Arie de training leidde en we de tempo's grotendeels in de duinen liepen. Dat maakte de training op een gegeven moment behoorlijk pittig, zeker voor de moeizame klimmer die ik ben. Dit, gevoegd met de 'moeizame' benen op dat moment, maakte dat ik het na de eerste serie voor gezien hield en terugging naar de Laan van Poot. Er waren nog enkele groepsleden die dit deden.

Pantserjuffers in de achtertuin

Echter heb ik de tweede serie tempo-minuten wel gedaan, maar dan 'voor mezelf'. En vooral het grasveld achter het clubhuis blootvoets, want ik trainde die woensdag op mijn hoka's. Al met al toch zo'n 75 minuten gelopen.

En vrijdagmorgen was er weer de 'Groep Maarten' training, wat neerkomt op 10x 200 meter op de baan. Het was best druk, met Ilse, Eveline, Merel, Dieuwke, Rob, Jan, Pierre en twee (vooralsnog?) gastlopers, Rene en wie ik nog vergeten ben.

Hoornaarzweefvlieg

Eerst werd er wat ingelopen met lichte versnellinkjes, daarna naar de baan. Ik had er zin in, de eerste tweehonderd liep ik meteen in het kielzog van Ilse, Rob en Dieuwke en kwam uit op 48 seconden. Ook de overige drie tweehonderdjes wist ik de tweehonderdjes in 50 seconden te volbrengen, wat al met al toch wéér iets sneller was dan de vorige keer.

Het werden overigens zes tweehonderdjes en één vierhonderd meter. Zelf liep ik alleen de eerste vijf mee omdat ik (evenals Pierre) nog wat wilde bankdrukken e.d. in het krachthonk. Alzo geschiedde.

Pantserjuffer boeddha-aanhanger

Bradelier en Kerkpolder: 2x5 = 10

Twee wedstrijd- of prestatieloopjes in één weekend. Niet aan te raden, en zelf heb ik dat nooit eerder gedaan. Maar tweemaal vijf kilometer in een weekend waarbij één in rustig tempo: dat moet kunnen. Maar waarom zou je dat willen?

Nou, eigenlijk omdat ik een nogal traditioneel mens ben en de Kerkpolderloopjes bij de hoogzomermaanden horen als slagroom bij aardbeien. Voor mij dan. Dus na de Bradelierloop afgelopen zaterdag - waar ook onze club goed vertegenwoordigd was - zondagochtend weer aan de bak. Ik was trouwens niet de enige, ook Pierre, Leen en Paul W. waren bij de Kerkpolderloop weer van de partij. En Michel en Hizkia, die zijn er ook altijd.

Maar even terug naar zaterdag. Op naar De Lier. Ik kon meerijden met Anno G. die ook Jan G. had opgehaald. Ruimschoots op tijd waren wij in De Lier. De Bradelierloop mag zich verheugen op veel belangstelling van lopers, vooral die uit het Westland en omgeving. Dat was ook nu het geval. Het werd al snel behoorlijk druk in en rond het sportcomplex waarbinnen onder meer de kleedkamers waren en boven de ruime restauratiezaal waar later de prijsuitreiking plaatsvond.

Met de aanwezige Haagleden van Groep 7 liepen we wat in en deden een paar oefeningen. Daarna naar de start.

Zelf sloot ik evenals de vorige keer helemaal achterin het startvak aan, waardoor ik na het startschot pas ruim een minuut later de startmat passeerde. Vervolgens netjes vijf kilometers over het verharde parcours en door de mooie omgeving volbracht, in 26:37''. Waarbij moet worden aangetekend dat de meeste lopers het onderweg flink warm kregen, ondanks de bewolking en de wind. Toen ik na afloop en zelfs na een kwartier 'uitwasemen' ging douchen, gutste het transpiratievocht daarna weer even hard van het lijf.

De andere lopers van onze groep hebben ook 5 km gelopen. Dit omdat de Braderieloop deel uitmaakt van het Agium-circuit. Door omstandigheden kon ik niet aan alle (of minstens vijf) lopen binnen dat circuit deelnemen, dus val ik daarbuiten. Maar ach, zo'n ramp is dat niet.

                                  
De volgende dag, vanmorgen dus, weer vijf kilometer, ditmaal in Delft. Steels verliet ik huis en haard, omdat ik na een langdurige babysit-avond kort had geslapen (van 03:00 tot 06:00 uur) en niemand wakker wilde maken. Ook nu weer ruim op tijd - vóór negen uur - bij Sportcentrum Allround, waar deze keer de Kerkpolderloop gehouden werd.

Heel rustig liep ik in - was toch van plan om rustig-aan te doen - en op een bepaald moment liep ik samen met Spartaan Ton van Kleef op. Zo liepen we een paar rondjes over het parkeerterrein tot we net genoeg opgewarmd waren.

Zoals gepland, werd het een rustig loopje, al moet ik bekennen dat het, naarmate de loop vorderde, toch wat intensiever leek te worden.

Dat komt omdat ik zeker drie kilometer lang achter Leen aanliep. Dat lukte aardig en zonder noemenswaardige inspanning, maar de laatste anderhalve kilometer liep hij toch meer op mij uit. De laatste kilometer vanaf Onder Ons over het bospaadje naar het sportcentrum, kwam Michel Out (die ook eerste werd in de 50+ categorie van het Agium Run Circuit), mij de laatste 150 meter voorbij (kun je nagaan, hij heeft echt rustig-aan gelopen vandaag!) en spoorde mij aan om nog een tandje erbij te doen, hetgeen ik deed. Toch lukte het mij nu niet om onder de 27 minuten te blijven (was ook niet de opzet) en kwam in 27:07" over de finish.

De ditjes en datjes van deze week

De afgelopen week was een beetje wisselvallig, als we het over hardlooptrainingen hebben. Maandag liep ik met de groep mee, er stond een vrij pittig programma op het schema: 2-4-4-2 minuten, en dat tweemaal, in 10 km. tempo. We gingen de duinen in waar het programma werd uitgevoerd. Waarschijnlijk omdat ik daags ervoor 5 km voluit heb gelopen, vond ik het (nou ja, mijn benen vonden het) na één serie welletjes en ben teruggegaan.

Ook woensdag leek de training (baantraining met 400 en 200 meters) mij wat te veel van het goede, zeker omdat ik mee wil doen aan de Bradelierloop. Die is morgen (zaterdag), dus werd het woensdag een sololoopje, een duurtraining van ca. een uur met op het laatst wat versnellingen. Wel 's ochtends nog het krachthonk bezocht.

En vanmorgen toch nog de helft van de "Maarten-training" (tweehonderdjes op de baan, voorafgegaan door wat speels inlopen met oefeningetjes) volbracht. In mijn geval dus 5 X 200m, die gingen steeds in 49/51 seconden en dat is toch een stukje sneller dan de afgelopen maanden. Nu is snelheid op mijn leeftijd niet meer zo van toepassing, maar het geeft toch een prettig gevoel als het 'lekker' gaat.

Ons groepje was niet groot maar kende een zeer gevarieerde samenstelling: de jongste was zeventien en de oudste zeventig. :-) We spreken over Eveline en haar dochter Merel, Jos, Pierre en Saskia die 'als een trein' ging. Als afsluiter werd 400 meter gelopen en kwam ze uit op 1:30'. Weer een sterke dame er bij!

Eveline deed niet mee vanwege een geïrriteerde achillespees maar was voor de gelegenheid tijdwaarnemer. Dochter Merel nam op overtuigende wijze de honneurs waar.

Voor de rest: maandag nog naar het Kinderboekenmuseum ("Kikkermuseum') gegaan, ideaal met kleinere kinderen. Zeker als het regent, en dat was het geval.

Woensdagmiddag even naar de stad. Eerst naar de bibliotheek om boeken terug te brengen, daarna een rondje om de Koekamp gelopen. Daar zag ik dat het grootste edelhert zijn gewei had 'geveegd'. Over een maandje begint de bronst weer, dan zal ik diverse malen op de Hoge Veluwe te vinden zijn, of wellicht in andere gebieden waar ik foto's en dergelijke kan maken.

Op weg naar huis kreeg ik een 'Appje' van Arne, hij zat bij De Boterwaag. Dat was een impliciete boodschap aan vrienden om met hem een biertje of zoiets te drinken. In negen van de tien gevallen kan ik niet, want andere bezigheden of te ver weg, maar nu was ik toch op weg naar huis dus even later zaten we bij Rootz. Was even gezellig en we kregen nog bitterballen van twee dames die ze niet 'op' kregen.


Tenslotte ook nog even - dat was donderdagmiddag -  naar de buurttuin aan de Kornoeljestraat gegaan. Je kunt daar in bepaalde bloemenperken terecht om een ruiker samen te stellen. Een schaar kun je er even lenen. Twintig stelen voor één euro!