Bikkelen op het strand

Maar weer eens een update. Ik maak niet veel kilometers voor iemand die mogelijk binnenkort de marathon gaat lopen. Wel gek misschien dat ik dat nog steeds niet zeker weet, dat heeft deels te maken met wat ongemakkelijke knieën, vooral de rechterknie. Voor de training had ik al 'zoiets van': zal ik voor mezelf gaan lopen? Ik voelde mij bovendien wat vermoeid, en er ligt een verkoudheid op de loer. Maar uiteindelijk besloot ik op woensdagavond toch maar 'gewoon' mee te trainen. Nou, dat heb ik geweten. Oh jee, ook nog de 'verkeerde' schoenen aan, ze voelden als lood aan de benen. Ik had het zwaar ditmaal. Maar mag het een keertje? Na al die enthousiaste verhalen van de laatste weken. Het leven bestaat uit ups en downs en lopen is een metafoor voor het leven.

Met de groep, bestaande uit Eveline, Ellen, Ilse, Ellis, Yvette en Jos en Ton, gingen we via de duinen naar het strand. Wim was er ditmaal niet bij - hij was gevallen met de fiets en heeft nu zijn pols in het gips - en Ellen nam de leiding. Bijna de hele training werd vervolgens op het strand uitgevoerd, nadat we eerst bovenaan bij de trap de oefeningen hadden gedaan. Op het programma stonden lange tempo's. Het was één blok van 4-8-4-8-4 minuten, met naar schatting een minuut rust tussen de tempo's. Op zich waren de omstandigheden niet slecht: het is drooggebleven - na een zeer natte regenachtige dag - en het strand lag er mooi 'vlak' bij. Het enige was de wind, die ditmaal vanuit het noordwesten kwam, maar die hadden we alleen de eerste 4 minuten en de laatste 8 minuten tegen. De dames hadden er veel zin in, ze gingen luchtig, soepel en snel als een speer. De drie mannen - en ik zeker - hadden het een stuk moeilijker, we moesten echt hard werken om niet al teveel achterop te raken. Mij is dat met name bij de twee lange tempo's niet gelukt, zeker bij de laatste moest ik op zeker moment iedereen laten gaan. Alleen de allerlaatste 4 minuten ging het weer, ik lette toen meer op mijn looptechniek: benen optillen, niet gaan sloffen.

De nazit in het clubhuis was erg gezellig, zoals altijd. De dubbele herfstbokjes van Brand zijn er weer! En er was turks brood met naar keuze gebakken ei met ham en kaas, rivierkreeftjessalade of brie.
Ditmaal was ik weer met mijn 'oude vaste groepje' omdat een van hen - die niet veel op de club komt - er nu wel was. Zo vaak spreek je elkaar dan niet. Een van de gespreksonderwerpen was het 100-jarig jubileum van de club in 2013. Het gonst al van de ideeën en activiteiten voor dat jaar. Mede naar aanleiding daarvan wordt binnenkort een compleet archief aan fotomateriaal, clubbladen, uitslagen en andere uitgaven overgebracht naar het Haags Gemeente-archief. Het meeste materiaal bevindt zich thuis bij Joop Teljeur, de vroegere organisator van de legendarische Elsenburgerboslopen en prestatielopen aan de Laan van Poot. In de loop der jaren heeft hij van alles verzameld en veel is al in ordners opgeslagen. Paul K. is nauw bij deze operatie betrokken. Zelf maak in deel uit van de jubileumboek-commissie (dinsdagavond hebben we nog vergaderd) en zal onder meer met Paul, aan de hand van al het oude materiaal, proberen een historisch overzicht te schrijven. Er worden trouwens nog steeds mensen (wel leden van Haag Atletiek) gevraagd voor de diverse commissies, affiches en flyers liggen al her en der verspreid in het clubhuis.