Bromgieters(?)

Zo druk als woensdagavond was het zelden bij de vereniging. Vlak voor zeven uur, het tijdstip waarop de trainingen van de loopgroepen beginnen, leek het clubhuis bijna uit zijn voegen te barsten. Kennelijk zijn heel wat mensen 2012 gestart met goede voornemens, bijvoorbeeld door te gaan trainen voor de City Pier City Loop, 10 kilometer of de halve marathon. En het weer zat ook mee, zij het dat het aanvankelijk behoorlijk motregende.

Ik was er ook, maar ik voelde mij niet fit, een wat vermoeid en pijnlijk lijf en stevige hoestbuien zo nu en dan. Koorts had ik echter niet, dus maar proberen. Er stond een vrij zware training op het programma, met lange tempo's: 5 min. - 10 min. - 5 min. - 10 min. - 5 minuten. Bij het inlopen voelde ik al: "dat gaat 'm niet worden". Inderdaad bleef het bij proberen, nog bij het inlopen, na amper één kilometer, haakte ik af en ging voor mijzelf lopen. Het werd een uiterst rustig duurloopje, hooguit 70 minuten met onderbrekingen (stukjes wandelen), en bij elke stap piepten de bronchieën dat het een aard had. Ik kon nog geen vier meter versnellen, gewoon ademtekort.

Laat ik er geen drama van maken, iedereen is weleens verkouden, en in dit seizoen krijgen velen een beurt. Maar ook de nazit hield ik niet lang vol, om tien uur ging ik al naar huis. Wat in een stoel gehangen met een paracetamolletje, zelfs te lamlendig om naar bed te gaan. Maar een beetje naar Paul & Witteman gekeken. Ik kijk altijd, maar wat het is weet ik niet, misschien vanwege het late uur, ik betrap mij er op dat ik het vaak niet helemaal meer uitkijk. Ook blijf ik het vreemd vinden dat velen Knevel en Van der Brink (de zomerse P&W) zoveel minder waarderen, want zij kunnen mij zowel wat de gasten, onderwerpen als toonzetting betreft nèt iets meer 'triggeren'.