Oliebollencross en Nieuwjaarsreceptie

Zaterdagmiddag niet lekker een crossje gelopen. Nou ja, crossJE, het was een cross van acht kilometer oftewel vier ronden met veel geklim en geloop door het mulle zand van het beruchte duinvalleitje en paardenpaden.

Maar eerst zijn er wat foto's genomen van de deelnemers aan de korte cross (twee ronden), de meesten hadden het ook op deze afstand behoorlijk zwaar. Het weer was echter best redelijk, de zon scheen en er stond weliswaar een flinke koude wind maar de duinen gaven hier en daar beschutting dus tijdens het lopen had je daar niet zo veel last van.

Niet dat dit wat mij betreft veel uitmaakte: van meet af aan ging het niet lekker, liep ik constant 'boven mijn adem' met al na één kilometer een stop omdat de veter van mijn rechterschoen los was gegaan, de uiteinden daarvan zwiepten bij elke stap driftig heen en weer. Maar ik kwam daarna niet echt op gang. Wat een gezwoeg vandaag, wat een verschil met de kerstcross twee weken geleden. Acht kilometer lang hijgde ik als een stoomlocomotief en bij elke keer heuvel-op moest ik wandelen. En ja, de smoes is al gereed en voorspelbaar: de winterkilo's!

Maar goed, de cross is volbracht, niet in 35 tot en met 41 minuten zoals mijn overige groepsleden, maar in dik 44 minuten. Heel wat mensen die ik bij de kerstcross met gemak achter mij liet finishden vandaag met eenzelfde gemak (nou ja) ruim vóór mij. Toch is het een cross waaraan ik altijd mee zal blijven doen omdat het een èchte clubcross is en bovendien vooraf gaat aan de jaarlijke
nieuwjaarsreceptie. Traditie kortom! Winnaar van de lange cross werd overigens Marc Rotsaert van De Koplopers en 'onze' Ellen Oostvogel werd eerste bij de dames. Mooie prestaties!

Na de cross heb ik mij snel gedoucht en ben naar huis gegaan om mij in smoking te hullen. Jazeker, evenals tijdens het kerstdiner 'van de zaak', dan doet dat nog eens dienst. De rest van het jaar hangt het werkeloos in de kast. Wederom op de fiets naar de club, al hoort er bij een smoking feitelijk een limousine maar er zijn zo van die dagen dat ik daarover niet kan beschikken.

Wat was het gezellig op de club, en wat was het druk, heel druk. Een geweldige opkomst! Met veel oude getrouwen. Uiteraard eerst het officiële gedeelte met een toespraak van voorzitter Ruud, daarna speeches van Dick en Carel en het in de bloemetjes zetten van de top-atleten en de top-vrijwilligers van de vereniging. De Hans Hendriks Beker die elk jaar wordt uitgereikt aan de atleet, groep atleten of commissie die het afgelopen jaar uitzonderlijk gepresteerd heeft, ging ditmaal naar Khalid Choukoud. Hij werd dit jaar onder meer Nederlands Kampioen op de 10 kilometer en ook bij diverse veldlopen heeft hij grandioos gepresteerd.

Bestuurslid Dick Witmont ging in op de vele ideeën en suggesties die door de clubleden zijn ingediend en verband houden met het 100-jarig bestaan van onze vereniging. Dat is "pas" in 2013 maar voor je het weet is het zover. Het zal ook in dat opzicht een pittig jaar worden want er moet veel georganiseerd en uitgewerkt worden.

Van vijf tot zes uur was het 'Happy Hour' waarin gratis gedronken kon en mocht worden en, voor zover men dat nog kon opbrengen, kon er genoten worden van de prima rijk met krenten gevulde oliebolletjes van onze trainer en trainerscoördinator Wim Hartman die gisteren ook in de bloemetjes is gezet wegens 25 jaar buitengewone verdiensten. En na deze feestelijkheden werd er zowaar nog gedanst en gingen de voetjes voor de tweede maal die dag van de vloer, zij het nu binnenshuis.