Verjaardonderdag

In mijn beleving was gisteren een donderdag waarbij ik steeds het gevoel had dat het zaterdag was. Overdag bloemen, een kaart en bonbons gekocht. En de trein-cadeaubon die ik woensdagmiddag in de Treinreiswinkel te Leiden kocht, gegeven. Binnenkort gaan wij een paar dagen naar Praag, een 'voorvakantie' bij wijze van verjaarscadeautje. Maar in feite doe ik het mijzelf ook cadeau natuurlijk.
Later in de ochtend kwam het eerste familiebezoek.

's Middags toch nog een stukje gelopen, maar ik had verzuimd vooraf de buienradar te raadplegen. Met als gevolg dat ik in de duinen de volle lading kreeg. Snel mijn heil gezocht bij een dikke boom met zo'n zware overhellende zijstam waaronder ik poogde te schuilen. Vroeger maakte het mij niets uit of het regende, sneeuwde of hagelde, ik liep door weer en wind. Maar tegenwoordig? Gadver, ik heb helemaal niets meer met regen, vooral die ijskoude plensregen die vandaag hier en daar - maar op dat moment zeker hier! - naar beneden kwam. Nu kwam wel heel toevallig een van de trainers van onze club, Barend Hemmes langs met zijn vrouw, wandelend door de duinen. Hij zag mij staan en riep: "Je gaat als loper van Haag Atletiek toch niet schuilen voor een beetje regen? Tjongejonge...".

Mooi wel dus, maar in plaats van dat het ophield ging het steeds harder regenen. Momenteel is er nog geen dik bladerdak die de regen wat tegen zou kunnen houden dus zat er niet veel anders op dan door te lopen. Ik liep terug en naar beneden tot aan het begin van de Fuutlaan, waarna ik in een noodgang naar huis snelde. Dat werd dus meteen een fikse tempoloop van pakweg acht minuten!.

's Avonds zijn wij met de hele familie uit eten gegaan, naar Sint Joris en de Draak. Altijd gezellig en altijd prima eten, ook nu weer. Wat mij betreft geen enkel minpuntje.