April doet wat hij wil. Welnu, dat hebben we gemerkt. Zelden was het zo koud op 7 april, met een ochtendtemperatuur van drie graden en een middagtemperatuur van zo'n 7 graden en ook nog eens met een snijdende noorden-wind. Ik had een t-shirt met lange mouwen aan, daarover een dikke fleece-trui en een jack, maar de wind sneed daar finaal doorheen, vooral in de vroege ochtend. Later op de dag viel het wel mee alhoewel het geen moment echt behaaglijk werd.
De koffie, koek èn de appeltaart bij hotel Schildkamp smaakten uitstekend. Met dit voedingsbodempje hadden we in ieder geval genoeg energie om het eerste wandelkilometertje af te leggen. Wij moesten namelijk eerst naar de VVV in het nabijgelegen Leerdam voor een wandelroute omdat onze 'hopman' Hugo zijn routeboekje kennelijk thuis had laten liggen.
De voettocht eindigde in Beesd. Daar hadden we het geluk dat er zo'n zelfde mini-buurtbus stopte als waar ik die ochtend mee gekomen was. Dus was het instappen geblazen. Nog geen twintig minuten later zette de chauffeur ons keurig netjes voor Hotel de Schildkamp af. Het was toen kwart voor vier.
Een klein half uur later voegden gastvogels Diek en Rineke zich bij ons. Zij hadden veel kijk-, wandel- en fietsplezier gehad in Leerdam en omgeving. Daarna weer naar Leerdam voor een eenvoudige maaltijd maar toch van voortreffelijke kwaliteit, pannenkoeken in diverse varianten. Daarna was het tijd om afscheid te nemen. Zelf liep ik naar het station, ongeveer tien minuten lopen vanaf het Veersche Huis, waar de trein naar Dordrecht net vertrok. Dan nog maar een half uurtje door Leerdam gewandeld. Maar daarna verliep de weg terug naar huis zeer voorspoedig, om negen uur was ik thuis.
Hoi Fred, ook vrolijk pasen, prachtige foto's. Wandelen kun je eigenlijk bij alle weertypes, zo blijkt maar weer.
BeantwoordenVerwijderenZeker als je goed kijkt is de lente toch een mooie tij.
Dit vind ik nou zo leuk aan jouw blog Fred, de variatie. Van wandelen door oud-hollandse vergezichten naar de mattheus en dan weer een stukje hardlopen of een muziekrecensie, een verhaaltje uit de oude doos, een receptje hier en een tekeningetje daar. Het leven van een cultuurbarbaar.
BeantwoordenVerwijderen