Overigens werkten we in dezelfde ruimte waar een professioneel grafisch ontwerper annex beelden kunstenaar, Philip Awuy, momenteel werkt en exposeert. Als je ziet wat die man maakt! Je zou nooit meer een penseel durven aan te raken, maar laatst las ik ergens de wijze woorden dat je jezelf nooit en te nimmer met anderen moet vergelijken, iedereen is namelijk volstrekt uniek: bovendien zou je nooit tot zelfexpressie kunnen komen als de wetenschap dat anderen veel beter zijn jou belet om creatief te zijn. Gek genoeg kwam ik het werk van Awuy niet op internet tegen.
's Middags nog even naar het strand, daarna wat boodschappen gedaan en gekokkereld.
's Avonds heb ik voor het eerst sinds lange tijd naar het Songfestival gekeken. Het steenrijke Azerbaijan had er een geweldige show van gemaakt, het leek warempel wel de openingsmanifestatie van de Olympische Spelen. Overigens hadden ze ook nu weer een geweldige zangeres met een al even geweldig nummer afgevaardigd maar omdat het land vorig jaar al songfestivalwinaar werd kwam zij weliswaar hoog, maar niet tè hoog. Die zangeres van Albanië vond ik ook te gek, een en al passie, en ook die man uit Estland. Maar de winnaar werd uiteindelijk Zweden, inderdaad ook een sterk nummer en dito performance. Er zat ook wel veel nietszeggend materiaal tussen.
En toen werd het eerste Pinksterdag. Ik wilde 'ergens' lopen en dat 'ergens' werd Delft. Bij IJsclub Bertus kon je 5 of 10 kilometer lopen. Randstadrail 3, tram 1 en vanaf de Diepenbrockseweg 12 minuten lopen naar Onder Ons, waar ik omstreeks kwart over tien arriveerde. Even daarvoor kwam ik Hans Verbeek en zijn trainingmaatje Annelies tegen, ze waren aan het hardlopen maar zouden ditmaal niet meedoen aan de prestatieloop.
Kopje cappucino, omkleden en een stukje inlopen. Kijken hoe het aanvoelde. De temperatuur was - zo vroeg in de morgen al - 26 graden celsius, dus redelijk bloedheet. Misschien wel té warm om een goede tijd te lopen, of gewoon alleen maar om met plezier te lopen. Hoe dan ook schreef ik mij in voor de 5 kilometer, ik kon er altijd nog een extra ronde aan vastplakken.
Maar van die extra ronde is niets gekomen. Nu zou je zeggen, hallooo, wat is dat nou, vijf kilometer, zeker als je gewend bent om regelmatig tien kilometers en halve marathons te lopen. Maar die hitte was overweldigend en haalde alle fut uit de benen.
Na 25 minuten en een paar seconden kwam ik over de meet, als vijftiende van de circa veertig deelnemers. En dat bleek niet eens zó slecht, achteraf bleken alle deelnemers een tot twee minuten langzamer dan normaal te hebben gelopen. Wie ook deelnamen waren clubgenoten Michel Out en Hizkia Taal. Zij hadden daags ervoor met Groep 5 meegetraind wat niet kon verhinderen dat Michel de 'winst' van de 5 kilometer opeiste in een tijd van 19 minuten. Hizkia liep een voor haar doen 'rustige' 23 minuten en plakte er voor haarzelf nog een rondje aan. Er deden overigens slechts zes(!) personen aan de 10 kilometer mee.
Vanavond maar eens kijken naar Pinkpop, de mensen daar treffen het met het weer en naar te hopen en te verwachten valt, ook met de muziek!
Heel verstandig om 'maar 5 km. te lopen'.
BeantwoordenVerwijderen