De maandagavondtraining. Geen grote groep, Rob, Jos, Hans en Hans. En twee dames, Ellis en Katelijne. En Wim natuurlijk, zoals altijd op de fiets. Op het programma stond een duurloopje met hier en daar een licht versnellinkje. Leek mij een goed idee, daags na een intensief 5 km loopje. Het zou echter een minder ontspannen loopje worden dan voorzien, tenminste, dat was de mening van mijn benen.
Dat het weer prachtig was, hoeft geen betoog. In het hele land zomert het nu. Via Meer en Bosch, waar we de oefeningen en korte versnellinkjes deden, liepen we rechts de Laan van Meerdervoort af en staken de Kijkduinsestraat over. Daar werd de eerste hobbel genomen, het duin met de hellinkjes naast het sportpark Ockenburg. Bij de pomp laafden we ons aan helder water. In Ockenburg liepen we over bospaden, bruggetjes en grasveldjes. Daarna gingen wij weer de Puinduinen in. Het werd waarachtig nog een zeer pittige heuveltraining. Ondanks de stijve benen van de Kerkpolderloop kon ik de hele tijd goed meekomen en deed mijn best bij de tempo's, maar het laatste stuk in de Puinduinen zeiden mijn benen: "doe het zelf maar". Helemaal verzuurd! Met Michel, die ook in Delft had gelopen, liepen we achteraan mee. In de duinen op de terugweg naar Kijkduin besloot ik ermee te kappen. Zelfs gewoon joggen lukte niet meer. Vanaf Kijkduin tot mijn huis heb ik alleen maar gewandeld. Wat overigens geen straf was, met dat heerlijke zonnetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten