Van Kade naar Verkade

Gisteren was weer de jaarlijkse Kadeloop in het pittoreske Schipluiden, een van de aantrekkelijkste lopen van de regio (met dank aan José Xavier die bijgaande foto's heeft gemaakt). Vanmorgen rond half elf vertrok ik van huis, ik zou met het openbaar vervoer gaan. Omdat de tram net voor mijn neus wegging, besloot ik naar de volgende halte te lopen of nog verder, naar de halte van lijn 12. Ik passeerde hardloopwinkel Zier en bij de gitaarwinkel - die veelvuldig wordt gefrequenteerd door Haagse rock-artiesten zoals Spike - stak ik over. Toen kwam Karin 'van de club' voorbij op haar fiets. Zij ging ook naar Schipluiden en bood aan om met haar mee te rijden, met de auto. Dan moest ik wel om 13.00 uur voor haar huis staan.

Dat aanbod sloeg ik niet af. Het was vroeg, ik kon dus weer naar huis. Drie kwartier heb ik in de tuin in het zonnetje gezeten alvorens voor de tweede keer de reis naar Schipluiden te aanvaarden, ditmaal in de auto van Karin. De reis verliep voorspoedig, zij het dat er nog een spiegelkastje naar de gemeentelijke vuilstort moest worden gebracht.

Het weer was en bleef mooi en het was zelfs uitgesproken warm. Het was behoorlijk druk bij de Kadeloop (2, 5 en 12 kilometer). Drukker dan andere jaren, dacht menigeen. Vanaf de inschrijflokatie was het een flink stuk lopen naar de startlokatie. Honderden lopers en loopsters verdrongen zich achter het startdoek, het was nog een hele toer om wat naar achteren te gaan.

Het startschot werd vrij precies op tijd gegeven, mèt de mededeling dat je achteraf zelf de tijd die verliep voordat je over de streep kwam moest aftrekken van de 'officiële' tijd.

Het werd een enigszins moeizame loop, en dat kwam vooral door de warmte en in zekere zin ook door de tegenwind, er waren niet veel momenten dat je de wind in de rug had. Bovendien kwamen daar in mijn geval duidelijk vermoeide benen bij, de tempo's afgelopen woensdag hebben kennelijk hun tol geëist. En dan, wàt een hitte, vooral tijdens die vier kilometer over dat smalle paadje langs het water. Maar goed, om nou te zeggen dat het èrg slecht ging, nou nee. Op het laatst - Paul Wobbe kwam de laatste kilometer vrolijk voorbijgelopen - zat er nog een kort eindsprintje in, wat niet kon beletten dat ik in 1 uur en 3 minuten exact over de meer kwam. Met aftrek van seconden bij de start en korte stops bij de drinkposten zal dat netto 1 uur, 2 minuten en 45 seconden zijn geweest.

Na afloop nog wat nagepraat met Ton van W. en gekeken wie er van 'ons' nog over de finish kwam. Dat waren er niet veel. Wel begreep ik naderhand dat 'onze' Jeroen van Aken eerste 'all over' op de 5 kilometer werd met Robert Tjoa op de tweede plek. Dat bleek bij de uitreiking van de prijzen na afloop. En Cynthia werd daar derde dame. Ik had er ook foto's van gemaakt, tenminste, dat dacht ik, maar die bleken bij thuiskomst simpelweg niet te zijn gemaakt! Alleen het fotootje dat Arne van mij en Karin maakte was gelukt. Misschien heb ik toch steeds het verkeerde knopje ingedrukt.

Van onze club waren onder meer Hizkia en Michel, Cynthia, Jos en Arne van de partij. En Helmie en Mike niet te vergeten, met dochter Anne. En Sonja en Chris, die ons nog een biertje aanboden. En nog meer, mijn excuses aan degenen die niet zijn genoemd.

Karin bracht mij na afloop weer thuis en zette keurig voor de deur af. Met dank! Ik ging meteen aan de potten en pannen. Oh nee, nu lieg ik want er is gisteren niet gekookt. Mijn eega zou gebakken vis meenemen, omdat we 's avonds naar het verjaardagsfeestje van onze schoonzoon zouden gaan. Nou ja, zouden gaan, wij zijn gegaan. Het werd een gezellig avondje met wederzijdse familie, de Verkades. Morgen weer, dat wordt tapas eten.