Alledaags

Wij leven nog! De afgelopen dagen is er niet veel gebeurd dat vermeldenswaardig is. Helemaal niet erg, de boog kan niet altijd gespannen zijn. Toch maar een korte update. Niet zo boeiend voor de lezers, maar mijn weblog is tevens een logboek, dus er moet wel iets genoteerd worden.

 

Na de 10 EM in 's-Gravenzande (Rijk Zwaan Loop oftewel 'Westlands Mooiste') op zaterdag, is zondag een flink stuk gefietst. Nou ja, flink... Hooguit twintig, vijfentwintig kilometer maar met die wind was het toch wel pittig. Wij kwamen in Madestein uit, via de ruine aldaar kwamen we tenslotte bij De Uithof terecht.

Tijdje in de zon op het terras van uitspanning Madestein gezeten, onder het genot van een kop cappucino. Daarna doorgefietst naar mijn schoonmoeder, kopje thee met speculaas, op de fiets terug naar huis en aan het eind van de middag bij de buren op visite, daar was een verjaardagsfeest gaande van een van hun dochters.

Maandagavond heb ik een beetje voor mijzelf gelopen. Ik was op weg naar de club, maar de benen voelden niet goed, opspelende vermoeidheidsstoffen (en ik heb niet eens 250 km achter elkaar gelopen ;-)). Ik was bang dat ik de duurloop in tempo 1/2 deze avond niet zou trekken. Dus heb ik al met al, in een noodgedwongen rustig tempo, veertig minuutjes gelopen.

Dat houdt dus niet over, reden dat ik vanavond (dinsdag dus) na thuiskomst weer de loopschoenen heb aangetrokken. Ditmaal liep ik naar Meer en Bosch, na een paar rondjes door het bos liep ik naar de Machiel Vrijenhoeklaan. Daar ging ik de duinen in, via een duinpaadje kwam ik uit op het verharde duinpad dat parallel aan het fietspad loopt en vervolgens liep ik naar de splitsing bij ingang Park Ockenburgh. Terug naar de rotonde aan het eind van de Machiel Vrijenhoek, langs ingang Ockenburgh naar rechts, 100 meter verder over het bruggetje naar links en direct naar rechts, het paadje over langs en om de Puinduinen (de volgende keer toch maar mijn Garmin instellen, dit wordt een onleesbare post).

Dan bij de opgang van de Puinduinen naar boven, zo'n achthonderd meter met een paar van die gemene klimmetjes in een straf tempo klimmen en dalen en aan het eind naar beneden, uitkomend op de verharde weg. Tenslotte via de Chinese muur (flats aan het eind van de Laan van Meerdervoort) die genoemde laan op en terug naar huis, ook de laatste kilometer ging in een behoorlijk tempo. Al met al kan ik stellen dat er pittig gelopen is, zeker duurloop 1/2, alles bij elkaar 70 minuten.