Struinen door herfstige duinen

Vandaag het advies van Ruud maar opgevolgd en een flink stuk gaan wandelen. Nou ja, ik was het toch al van plan, maar toch. Het werd dus wandelen en meteen maar mijn nieuwe compactcamera uitproberen. Dat wandelen ging overigens prima, een heel verschil met gisteren en de lage rugpijn is ook een stuk minder.

Wéér (het wordt eentonig)leidde de weg naar Aerdenhout, naar de Waterleidingduinen. De bronst van de damherten is daar nog in volle gang, vooral in het gebied tussen twee wildroosters in hoor je van alle kanten hun bronstroep, een 'boerend' geknor. En zo nu en dan ook een luid gekletter van geweien als twee van die opgewonden mannetjesputters te dicht bij elkaar in de buurt komen, zoals vandaag gebeurde bij het opdrijven van een hinde. Ik was van plan dat te filmen, maar deels door onwennigheid, deels omdat ik nèt te laat was, is dat niet gelukt. Ik ga het deze week nogmaals proberen, nu kan het nog.
.


Wel is het gelukt om enkele dambokken te fotograferen en te filmen. Eerder lukte het nog om een bonte specht op de plaat te zetten, ik hoorde wat geklop op een boom en na enig speurwerk zag ik hem. Haarscherp is die foto niet geworden, maar toch leuk. Per slot van rekening krijg je zo'n fraaigekleurde vogel niet elke dag voor je lens.

 

Het verschil met vorige week is dat je steeds meer blaadjes ziet vallen en het gebladerte dat nog aan bomen en struiken vastzit is deels groen, deels met fraaie rode, gele of bruine herfstkleuren.

En paddenstoelen natuurlijk, die schieten overal als... Die zie je overal, ook op bomen en dode boomstronken.

 

Ik ben best blij met mijn camera, hij maakt een stuk scherpere foto's dan zijn voorganger. Ook de filmpjes - ook al zijn het nog probeersels - vind ik goed van kwaliteit. Ik hoop er nog een hoop lol van te beleven.

Damherten en spechten zijn overigens niet de enige dieren die je in de Waterleidingduinen kunt tegenkomen. Zelf kwam ik op mijn speurtocht vandaag een aantal mannetjes van de Homo Sapiens tegen, achter elkaar rennend. Net als de damherten zijn ze hier niet overdreven schuw.

Toen ik de Waterleidingduinen bij Oase verliet, zag ik dat ik nog flink moest doorstappen om de bus te halen. Die zou om 17:11 uur vertrekken. Helaas voor mij kwam-ie twee minuten eerder, ik zag hem komen en rende druk gebarend naar de halte toe maar de bus had zóveel vaart, ik heb 'm gemist. $@#&^$)(&! Op zich zou dat niet zo'n ramp zijn, ware het niet dat deze bus om het uur gaat. Een uur wachten, dat ging 'm niet worden, dus ik heb de wandeling met drie kwartier verlengd, dat is de tijd die je zelfs in stevig wandeltempo nodig hebt om de afstand tussen Waterleidingduinen halte Oase en station Heemstede-Aerdenhout te overbruggen.

 

 

 

En ja, de trein had ook twintig minuten vertraging en toen-ie eindelijk kwam was het haringen-in-een-ton werk. Maar uiteindelijk heelhuids Den Haag en het thuisfront bereikt. Een paar minuten voor zevenen thuis, dat valt al met al nog mee.