Herfst en zo

Wandelen gaat weer als vanouds, maar gisteravond bij het uitlopen (twintig minuutjes, meer niet) bleek dat de blessure nog niet helemaal is geweken. Het ging niet eens zó beroerd maar na afloop 'voelde' ik toch nog iets in de onderrug. Nog maar even rustig-aan doen deze week. Nu begin ik ook weer verkouden te worden, past bij het seizoen zullen we maar denken.
Wie wel lekker loopt tegenwoordig is Patrick Aert, een Vlaamse facebook-vriend. Hij had er al op gewezen dat hij gisteravond op TV te zien zou zijn, in het programma 'Volt'. Dat was op de Belgische zender EEN. Leuk om te zien, hij werd geïnterviewd en je zag hem ook hardlopen! Aansluitend was er een studio-discussie, het ging om de vraag of (brug)pensioen nog van deze tijd is.

Omdat ik dit programma nog even wilde zien ging ik wat later naar de club. Daar was het best druk, gezellig druk. Uiteraard is er flink nagepraat over het weekend Terschelling, vooral over de marathon-prestaties van Eveline en Yvette. En over de Laan van Meerdervoortloop het afgelopen weekend die door menig Haag-lid onder erbarmelijke omstandigheden (plensregen en ijskoud weer) is gelopen. Daarna nog verder gepraat over van alles en nog wat met deze en gene, zodat het toch nog laat is geworden. Er bleven uiteindelijk twee plakkers over: Arne en de een of andere cultuurbarbaar. Toch was het huismeester-van-dienst Nico die als laatste het pand verliet. Ook hij geniet sinds kort met volle teugen van zijn pensioen, evenals Patrick en vele anderen. Ik moet nog héél even...

Tenslotte nog een herfstig-melancholiek muziekje, dit naar aanleiding van een reactie van Frank Inklaar op mijn vorige blogje. Hij refereerde aan Sandy Denny, die ooit deel uitmaakte van de Britse folk-rockgroep Fairport Convention en alweer vele jaren geleden (in 1978) om het leven kwam door een ongelukkige val van de trap. Het lied 'Who Knows Where The Time Goes' is in 2007 uitgeroepen tot beste folksong aller tijden. Past ook wel een beetje bij deze sombere novembermaand...