Pint Winterbierfestival was weer ´helemaal leuk!´

Verzoek aan de afwezige heer van Oijen

Er zijn zo van die hoogtepunten in een leven die ieder jaar terugkeren. En dan heb ik het niet eens over verjaardagen, of over feestdagen zoals Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, maar over momenten die je persoonlijk meemaakt en je zó goed bevallen dat je elk jaar van de partij zou willen zijn. Carnaval bijvoorbeeld, of een evenement als de Berenloop op Terschelling. Een ander moment is het Pint Winterbierfestival. De man die ons daar altijd aan helpt herinneren en meteen als de - zij het onnadrukkelijke - leider/gids van een stel Haag-leden fungeert, is Frank Inklaar. Een naam die op zichzelf al klinkt als een eerlijk, helder soort winterbier.

Vandaag was het weer zover. Editie 2013! Eerst - maar dat was vroeg in de ochtend - heb ik een duurloopje gedaan van - alles bij elkaar - zo'n 70 minuten. Het begon net te schemeren, en weer zorgde vooral de toestand op straat en weg (er lag nog veel 'oude' sneeuw) ervoor dat het een duurloopje werd in een heel rustig, aangepast tempo. Maar na zo'n ochtendloopje, hoe koud het ook was, voel je je gedurende de rest van de dag kippie-fit.

Na het zondagochtendritueel - vroeger, in de jaren vijftig was dat met het radioprogramma "weer of geen weer" met Bert Garthof en dr. Fop I. Brouwer, tegenwoordig met tv-programma's waaronder Eva Jinec ("Jellinek" om in de sfeer van dit blogje te blijven) met interessante studiogasten, Vrije Geluiden met niet-populaire muziekgenres en Boeken - nog wat geridderd in huis en om kwart over een van huis. "We" (de mensen die zouden meegaan naar Gouda) hadden om twee uur afgesproken in de hal van Den Haag Centraal Station. Op weg daarheen zat ik in een volle tram (Randstadrail) en twee zitplaatsen van mij verwijderd zat clublid Frits Bos. Ik kon niet bij hem gaan zitten, daarvoor was het tè druk.

Goed, lang verhaal kort: na op elkaar gewacht te hebben in een ijzig koude stationshal, waar, de overkapping ten spijt, de jachtsneeuw naar binnen waaide, zaten wij een kleine veertig minuten later met een behoorlijk grote groep in de trein die ook in Gouda zou stoppen. Wel zo handig, want het winterbierfestival is in Gouda. Om precies te zijn: in het Welland College, evenals voorgaande jaren.



Er waren weer aardig wat oude bekenden, die we alleen tijdens dit festival tegenkomen. Gezellig. En de biertjes smaakten ons weer opperbest. Altijd lastig om 101 soorten bier te proeven, zes biertjes is al een hele hijs maar dat lukt nog wel. Welke biertjes het lekkerst waren? Dat is objectief gezien niet vast te stellen. Zelf vond ik de Mirrwinter Strong Ale van brouwerij Berghoeve, Het Texelse winterbier en de Texelse Stormbok, de Vintrus van Bekeerde Suster en de Elf en en half van brouwerij Klein Duimpje (heel aparte en lekkere smaak) van Vintrus heel smakelijk. En dan heb ik het niet eens gehad over de Klap van de Molen (want die had ik al jaren) en Winters Verlangen (want daar verlang ik niet meer naar).

Maar er is een moment van komen en een moment van gaan. Omstreeks half zes vertrokken we weer richting station en vervolgens met de trein richting Den Haag. Normaliter gaat er een stel altijd eten achteraf, ditmaal ging een afvaardiging naar 'Café Huppel The Pub' in de Oude Molstraat. Dat was niet zomaar, clublid André Tap werkt daar als vrijwilliger en had - zo bleek aldaar - een uitstekende soep gebrouwen. Het heeft ons - Henriëtte, Karin, Jan G. en Jan L., Frits, Arne en de andere aanwezigen waaronder Hans Drabbe en Erik Groenheide - prima gesmaakt.



Dat was meteen een mooie afsluiting van een gezellige middag en gezellig weekend, dat weliswaar gepaard ging met een relatief hoog alcoholpercentage maar dat heeft de stemming bepaald niet versjteerd, integendeel.