Koot! niet Bie?

De afgelopen dagen is er genoeg gedaan om achter de geraniums vandaan te blijven: gisteren is er naast de gebruikelijke alledaagse activiteiten een uurtje hardgelopen, zijn er veel stukjes geschreven en uitgewerkt achter de pc, is er gekookt en 's avonds was ik in Rijswijk om een top-sportief echtpaar te interviewen. Vandaag is er gewandeld, gefietst en er is een kort bezoek gebracht aan een revaliderende sportvriendin.

 

De dag begon met een korte maar stevige wandeling. Wij liepen vanaf ons huis via het Stokroosveld en Segbroekpark naar het Statenkwartier, de buurt waar ik vanaf mijn twaalfde tot mijn dertigste woonde. Ik vertel niets nieuws als ik zeg dat de lente nog steeds ver weg lijkt, maar je merkt dat de natuur ongeduldig begint te worden. Dat ben ik trouwens al de hele tijd, net als u veronderstel ik. De boomknoppen staan op springen, je hoort 's ochtends steeds meer vogels zingen, overal crocussen in bloei, onderweg zag ik meerkoeten bezig met het bouwen van een nest en vanmiddag spotte ik zowaar een  salamander in onze vijver. Alleen heeft het weer niet zoveel zin om aan al die voorjaarswensen tegemoet te komen.

Toch was het een lekkere wandeling naar het Statenkwartier, met name naar Boekhandel Paagman op 'de Fred'.

 

Deze boekhandel, moet u weten, is dè locatie in Den Haag om schrijvende BN'ers te spotten. En aangezien bijna elke zichzelf respecterende BN'er zich tegenwoordig niet beperkt tot zijn of haar specialisme, kun je er véél zien. Want zo is het toch? Wil je er bij horen, dan zing, acteer en schrijf je niet alleen maar je zorgt er vooral voor dat je veel met je kop op tv komt. Goede contacten met 'de media' - waaronder bekende 'beroemdmakers' zoals Albert van der L. en Matthijs N. -  dragen er zelfs toe bij dat je zelfs met crimineel gedrag nog een heldenstatus kunt verwerven.

 

Maar er zijn BN'ers die deze erestatus wat mij betreft dubbel en dwars verdienen. Dat zijn iconen waarvoor ik graag naar Paagman wil om te horen wat zij te vertellen hebben en van wie ik graag boeken lees. En dat laatste is nooit weg, zeker niet in deze boekenweek. Uiteraard is ook mij enig eigenbelang niet vreemd, want met het boekenweekgeschenk in de hand kun je zondag door het hele land reizen. Met de trein, wel te verstaan.

Vandaag was Kees van Kooten bij Paagman, dus overbodig te zeggen dat het erg druk was. We waren er drie kwartier voor de voorlees- annex signeersessie. Voordeel was wel dat we vrij vooraan het podium stonden. Een aantal goede bekenden gespot, ook van onze vereniging uiteraard. Zoals Lenie en Jolanda, de laatste heb ik nog vereeuwigd met Kees. Van die dingen dus.


En Kees van Kooten maar geduldig signeren, elk boek werd van een gevatte oneliner voorzien. Nu heb ik wel een paar boeken van Van Kooten in de kast staan, maar lang niet alles. Dus kocht ik 'alle treitertrends', een dikke bundel met columns die hij ooit voor de Haagse Post schreef. En daar kreeg ik dus ook het boekenweekgeschenk bij, 'De verrekijker' waarin Van Kooten een scherpe blik werpt op hedendaagse modernismen (een pleonasme, ik weet het). Twee door de meester himself gesigneerde boeken: er valt zondag genoeg te lezen in de trein. En de dagen erna...