Methusalem-factor

 

Het was gisteren misschien - voorlopig - de laatste lentedag deze maand, maar dat kon niet verhinderen dat er de nodige activiteiten zijn verricht.

Eerst het fraaie Haag-jubileumshirt opgehaald bij Zier Running, John had eerder gebeld dat-ie was gearriveerd (met dank aan ontwerpster en Haag-lid Angeline  van Leeuwen). Daarna een stuk (ca. 55 minuten netto) hardgelopen door de duinen. Nou ja, hard, ik voelde flink wat verzuring in de benen van maandag dus hard ging het niet. Maar het is gedaan. Zonder het nieuwe shirt overigens, dat zou zonde zijn.

Daarna (schoon)familiebezoek. Albert Heijn abrikozentaartje bij de koffie. Maar kom, laat ik de lezer niet lastig vallen met huishoudelijke beslommeringen en boodschappen-verhalen. Om vier uur 's middags ging ik naar het Theater aan het Spui. Daar werd het 20-jarig bestaan van het theater gevierd. Twintig jaar, twintig jaar, wat is dat nou? Toch was het voldoende voor een heuse viering, in gezelschap van de beste vrienden van het theater.

Ik kwam ex-wethouder en bestuurslid Bert Bruning tegen, ik ken hem vanwege het hardlopen. Nog iets gedronken en gekeken naar wat komen ging. Laat ik eerlijk zijn: ik heb het grootste deel van de viering niet meegemaakt. Wel een interview door directeur Cees Debets met architect Herman Hertzberger. Het in 1993 opgeleverde complex was onderdeel van een plan om het centrum een impuls te geven en van het Spuiplein een 'cultuurplein' te maken. Dat is deels gelukt, in 2002-2003 is het gebouw naar ontwerp van Hertzberger aangepast.
Debets blikte met Hertzberger terug naar de totstandkoming van het ontwerp, de politiek in die tijd, de keuzes die gemaakt zijn en de verschillende functies die het gebouw moest hebben. Naast een theater moest het gebouw namelijk ook plaats bieden aan woningen, kantoren, een restaurant en het filmhuis. In het interview kijken ze ook vooruit naar de ontwikkelingen rond het Spuiplein en het Spuiforum. Debets wist de ontwerper van het Spuitheater echter niet te verleiden tot vergaande uitspraken over de noodzaak van vernieuwing van het theater.

In de grote zaal van het complex was een menselijke klok, de wijze waarop mensen op de tribunes - er werd gecollecteerd voor nieuwe stoelen - gegroepeerd waren liep gelijk op met een digitale klok, en dat zou de hele avond zo doorgaan.

 

Naderhand was er een marathonuitzending van een speciaal in het leven geroepen radiozender. Verder waren er interviews met gasten, speelden theatermakers korte voorstellingen, was er een gala-filmpremiere, een diner voor de 'special guests' en feesten. Maar dat heb ik allemaal niet meegemaakt.

Op de terugweg, fietsend naar huis, kwam Hugo Maerten mij tegemoet, hij was aan het trainen. Hugo zal na deze noeste sportieve arbeid ongetwijfeld naar het Spui-theater zijn gegaan.

Sportdrankjes...

 

Zelf ging ik naar de vereniging voor een borrel. Erg gezellig, zo was in een van de groepjes waar ik aansloot het thema 'humor' aan de orde, waarbij tal van hilarische voorbeelden de revue passeerden.

 

In het kader van 100 jaar Haag-atletiek zijn er teams gevormd die deelnemen aan diverse jubileumevenementen. Zoals de Time Trial op 17 maart. Ook onze trainingsgroep is aardig vertegenwoordigd. Een aantal ingeschreven leden van 'ons mannenteam' gaat hierbij, er is ook een pittig damesteam geformeerd uit Groep 5.  Overigens moet aan het opschrift op de deur - in relatie tot het mannenteam - niet teveel waarde worden gelegd, al is de 'Methusalem-factor' aan de hoge kant....