Toen wij naar Rotterdam vertrokken...

Na een drukke familiedag binnenshuis - een ouderwetse verjaardag dus, inclusief een uitgebreide (deels zelfbereide) rijsttafel - op donderdag, is de vrijdag grotendeels besteed aan het uitwerken van een aantal verhalen voor ons clubblad. Omdat vrijdag tevens de deadline was, moest er poot-aan worden gespeeld. Zes uur bijna onafgebroken achter de pc gezeten, maar het is gelukt!

Diezelfde vrijdagmorgen kreeg ik een telefoontje van Jan Wierenga, dat hij zaterdag niet naar Naaldwijk zou gaan voor de Arcade Halve Marathon, dus kon ik ook niet met hem meerijden. Hij was verkouden geworden, bovendien zou het gruwelijk koud worden, met veel wind. Erg teleurgesteld was ik niet, want veel zin om in winterkleding en met die pokkenkou 21 kilometer door open polderlandschap te rennen had ik niet. Dus heb ik vrijdagmiddag van de weeromstuit mijn loopkleren aangetrokken en ben 80 minuten gaan rennen. Afgezien van de sterke oostenwind, was het aan de kust niet eens zó koud als ik verwacht had. En er scheen een zonnetje.

Later in de middag ging ik naar Rotterdam waar ik had afgesproken met (inmiddels ex-)collega Bert Kipp. Hij was niet bij mijn afscheid maar wilde dat wel persoonlijk doen met een etentje. Vanaf Rotterdam CS gingen we, na een stukje lopen met de tram, naar de locatie waar het culinaire gebeuren zou plaatsvinden, La Pizza. Dat bleek een schot in de roos. Het was een heel druk restaurant, maar de bediening was uiterst snel, efficiënt en supervriendelijk. De glimlach van het meisje dat ons hielp week geen seconde van haar gezicht. Trouwens, in het restaurant liepen opvallend veel mooie jonge dames rond - al valt mij dat op mijn leeftijd natuurlijk niet meer op - en het eten was een succes! We namen rucolosalade vooraf en als hoofdgerecht een pizza met ham en rucola. En als toetje chocoladetaart met capuccino.

Dit gaan we nog eens een keertje overdoen, maar dan in Den Haag!