Molenloop als (en in) een zonnetje!

Vandaag was de Molenloop. Mooie Hollandse naam, Molenloop. Eigenlijk echt Hollands anno 2013: de Rabo Molenloop. En bovendien een mooi Hollands parcours, met weilanden, lammetjes en - jawel - molens. Het is al heel wat jaren geleden dat ik hieraan deelnam. Vroeger, dan heb ik het over de jaren tachtig, was het bij de Vliegermolen, dezelfde locatie waar ook van die roemruchte popconcerten werden gegeven. Maar nu moet je met de Randstadrail (lijn 3) naar halte Leidschendam-Voorburg, waarna het nog een stief kwartiertje lopen is naar het sportpark van AV Sparta Voorburg, de organiserende vereniging. Zowel de weg erheen als het sportpark zelf kwam mij niet bekend voor, met dat mooie futuristische clubhuis, dus vandaag was kennelijk de eerste keer dat ik 'm hier liep.

 

 

 

Er waren wel wat lopers van Haag, maar niet overdreven veel. Wel de snellere dames die duidelijk voor een goede tijd en liefst een podiumplaats gingen: Cynthia Gijssen, Ellen Oostvogel en Ilse Bouman. Het is ze alle drie gelukt. En een groepje rond trainer Chris Huizen, met Maarten de Niet (foto) als supporter. Van onze groep zag ik alleen Cora, zij bleek achteraf een goede tijd te hebben gelopen (49 minuten en nog wat).

Het weer was prima, afwisselend wolken en zon en lang zo winderig niet als gisteren. Ideaal voor een loopje. Na het ophalen van het startnummer en het omkleden eerst wat inlopen rond en op de baan. Daar trof ik Appel-acteur Hugo Maerten die vandaag zowel tijd als zin had in een loopje. Hij maakte nog een foto van de oude cultuurbarbaar.

De start, die overigens een kwartier werd uitgesteld vanwege de onverwachte drukte, was vanaf de baan. Om kwart over twaalf werden de 10 km lopers weggeschoten, tien minuten later de 5 km lopers. Het werd wat ik zou willen noemen een 'lekkere loop', al snel liepen we een stuk langs de Vliet, daarna het Hollandse landschap in. Zelf liep ik op ontspanning, wel in een naar mijn gevoel redelijk pittig tempo maar niet 'over de kop'. Dat heb ik aardig kunnen volhouden, aanvankelijk elke kilometer in vijf minuten of iets daarboven. Uiteindelijk kwam ik na 52 minuten en 25 seconden over de meet. Geen opvallende tijd, maar àls er al een categorie-indeling zou zijn geweest, was ik derde 65 plusser geworden ;-). 

De terugweg van Voorburg naar Den Haag was uiterst moeizaam. Er was een wisselstoring van de Randstadrail, wat voor grote vertragingen en veel verwarring zorgde. Men stapte in trams die niet daarheen gingen wat werd vermeld of werd omgeroepen. Uiteindelijk een stukje meegereden tot Voorweg, waar het weer een kwartier wachten was op de E-rail naar Den Haag CS. Uiteindelijk is het allemaal goedgekomen. Om 15:00 uur was ik thuis. Een half uur later kwamen dochter en schoonzoon op bezoek. Vaderdag is niet ongemerkt voorbijgegaan... Maar het bezoek aan een strandtent, wat aanvankelijk het plan was, ging niet door omdat het de rest van de middag bewolkt was. Andere keer beter!