Texel in vogelvlucht

Terug van even weggeweest. Maandagochtend gingen Joop Nennie en ik naar Texel voor een interview met Andri Binsbergen voor het clubblad. Binsbergen was ooit - in de jaren tachtig - voorzitter van onze vereniging Haag Atletiek en een van de voortrekkers van de Veteranenatletiek, een vergeten onderwerp in ons overigens fraaie jubileumboek.

Uiteraard is dit persoonlijke weblog niet de plaats om het daar over te hebben, het is echter wel de plek voor een impressie van ons kortstondig verblijf op Texel, met name in het pittoreske dorpje Oosterend. Daar bewoont onze gastheer met zijn vrouw een schilderachtig mooi huisje.

De reis naar den Helder en de overtocht met de boot verliepen voorspoedig. Vanaf het station Den Helder was het twintig minuten lopen naar de haven. Onderweg nog een aardigheidje meegenomen voor Andri en zijn vrouw Dini, een doos met Belgische biertjes en een plant (bougainville). We moesten nog wel een half uurtje wachten tot de boot kwam maar nadat we eenmaal ingescheept waren, verliep de oversteek vlotjes.

 

Op Texel aangekomen, leek de bus richting Oosterend al vertrokken. Dus werden we opgehaald, waartoe een simpel belletje voldeed. Na een kwartier wachten bij de groene boei arriveerde Andri met zijn auto en na hartelijke begroetingen over en weer konden we instappen.

 

Bij Andri thuis raakten we al snel in gesprek, waarbij het maken van aantekeningen voldoende bleek om tot een 'soort van' interview te komen. Het was zowel voor Joop als voor mij een weerzien sinds vele jaren, want onze gastheer woont al negentien jaar op Texel, het eiland waar hij deels zijn wortels heeft. Ook woont een deel van zijn familie - waaronder zijn dochter met haar gezin - vlak bij hem in de buurt. Wel heb ik hem nog even gezien tijdens een van de 60 km estafettes van Texel, maar dat zal zeker zo'n tien jaar geleden zijn. Andri mag een tikje grijzer zijn geworden, voor de rest is hij geen steek veranderd en je ziet zijn leeftijd (78 jaar) niet aan hem af.

Na 's middags een boswandelingetje gemaakt te hebben - met de uitkijktoren als letterlijk hoogtepunt - reden we 's avonds naar Den Burgh waar we bij een Kantonees restaurant een overheerlijke rijsttafel aten met een ècht Texelse skuumkoppe erbij.

Die nacht uitstekend geslapen in de logeerkamer van Andri. Zijn vrouw Dini was overigens niet thuis, zij maakte een meerdaagse fietstocht op Vlieland.

De volgende ochtend was ik wel, zoals altijd, heel vroeg wakker. Steels omgekleed en op weg gegaan voor een rustig duurloopje, afgewisseld met wat foto's maken. Zo stil heb ik Nederland in geen jaren meegemaakt en ruim een uur lang, zover het oog strekt (en dat is héél ver), in de wijde omgeving geen spoor van menselijk leven. Wel twee gele kwikstaarten gespot, enkele kieviten en een buizerd. En uiteraard de befaamde Texelse schapen die je hier in groten getale de dijken ziet begrazen.

 

Teruggekomen gedoucht, terwijl Andri brood ging halen bij de plaatselijke Spar. Na het ontbijt (met een eitje!) gaf Andri een rondleiding over het eiland, vooral langs het wad. Onderweg een collega van Ecomare tegengekomen, die een enthousiast gesprek met Andri aanknoopte waarbij wederwaardigheden werden uitgewisseld. Andri Binsbergen is een bekende 'vogelaar' die vroeger bij het ministerie werkte (beleidsmedewerker natuurbehoud) en regelmatig publiceert, rondleidingen verzorgt, periodiek op pad gaat om vogels te ringen en ook vogeltellingen uitvoert.

 

 

 

Ook maakt hij verre reizen waarbij het op 'jacht' gaan naar vogels voorop staat. Niet zo vreemd ook dat hij langs locaties reed waar het een en ander te zien is. Zoals een stuk waar vele visdiefjes, kokmeeuwen en sterns fourageren, tussen steltlopers als kluten, scholeksters, plevieren. Of eidereenden in een water bij De Slufter, je zag daar tientallen jonge eidereendenkuiken rondzwemmen met een paar 'moeders', terwijl de 'vaders' verderop lagen uit te rusten.

 

Na dit bijzondere tochtje - het weer was zonder meer schitterend, helblauwe hemel, veel zon en minder koude wind dan gisteren -  naar huis, in de tuin geluncht en nog even het plaatsje Oosterend bekeken. We liepen door naar de volkstuinen aan het eind van het dorp waar Andri ook zijn eigen grote groententuin heeft.

 

 

Daarna nog even in de tuin bij Andri gezeten. De tuin waar twee spreeuwenpaartjes aan weerskanten van het rode dakpannen-dak nestelen en koolmezen de nestkastjes aan weerszijden van het huis. Om half drie werden we teruggebracht naar de haven. De boot vertrok om drie uur en ook ditmaal was de overtocht zo gepiept. In Den Helder gingen Joop en ik nog, voordat we terugkeerden naar Den Haag, naar het Maritiem Museum. Vooral Joop was hierin geïnteresseerd omdat hij ooit tekeningen voor duikboten had gemaakt. Maar hierop kom ik later, in een ander blogje, nog terug.

Uiteraard weer de welbekende foto-impressie gemaakt van ons tweedaags bezoek aan Texel, dat aanvoelde of wij er een hele week zijn geweest. Ten overvloede: het beste is om de foto's in dia-voorstelling 'groot' weer te geven.