Bewogen maandag

Duurlopen schieten er de laatste tijd een beetje bij in. Niet dat ik op korte termijn de marathon wil lopen, maar voor het basisonderhoud kan één keer per week een duurloop langer dan 90 minuten geen kwaad, lijkt mij. Wel in een rustig tempo natuurlijk. Welnu, dat laatste was gisteren geen probleem, want twee dagen na die intensieve 10 kilometerloop (Vredesloop) voelden de benen nogal geteisterd aan. Wat geen beletsel vormde om toch netto 100 minuten te hebben gelopen.

Eerst liep ik langs de club waar ik even een babbeltje maakte met beheerder Frans Parlevliet en Ton Gerritsen, die gisteren bij de Vredesmarathon een aantal van zijn pupillen heeft begeleid (of 'gehaasd'), zelf heeft hij 33 kilometer meegelopen.
Daarna liep ik via de Fuutlaan de duinen in en ben zo naar Kijkduin en verder gelopen. Even voor Kijkduin kwam de trainer van mijn vorige groep, Ton van Westbroek, mij op de fiets tegemoet, strak in het pak. Ook met hem heel even bijgepraat over de Vredesloop, blessureleed en dergelijke. Daarna via het strand doorgelopen tot even voorbij camping Ockenburgh, daar de duinen in en nog een stukje met de neus richting Terheijde. Ruim daarvoor al, bij de geïmproviseerde fietsenstalling, keerde ik linksomkeert, ging bij Ockenburgh langs het vlakke pad opzij van de Puinduinen in en liep tot aan de Laan van Meerdervoort en langs Meer en Bosch terug naar huis. Om 10:58 uur vertrokken, om 12:46 uur thuis.

's Avonds naar de club, maar niet om te trainen maar voor een interview met een damesploeg die in de jaren tachtig zeer succesvol was op de 4x400 m. Het club- en Nederlands record op dit nummer staat nog steeds. Het interview is geïnitieerd door Wim van Es en Henk Verploeg, want dit was nog een van de opmerkelijke zaken die in het historisch katern van ons clubblad dit jubileumjaar moet worden opgenomen.

 

Nu wilde het geval dat op dezelfde dag dat dit interview plaatsvond, hun trainer Cock Mooyman op 89-jarige leeftijd is overleden. Hij was niet zomaar een trainer, hij was veel meer dan dat: een buitengewoon betrokken coach die samen met zijn al even betrokken vrouw Corrie aan de wieg stond van Olympia '48, de sterke damesatletiekvereniging die naderhand is opgegaan in Haag Atletiek. Cock en Corrie Mooyman waren bij de atleten een begrip, door menigeen werden ze als hun ouders ervaren. Hun huis stond altijd open voor hen en de atleten en atletes werden - bij wijze van spreken - dag en nacht door hen begeleid. Het interview met vier van hun 'kinderen' was, gegeven de omstandigheden, dan ook bepaald niet vrij van emoties. Maar genoeg hierover, in het komende clubblad meer.