Moeizame duurloop...

Zo zoetjes-aan wordt het toch tijd om wat meer duur aan mijn (duur)loopjes toe te voegen, dit met het oog op de marathon komend voorjaar. Die wil ik in ieder geval proberen uit te lopen (mijn ambities passen zich keurig aan mijn leeftijd aan). Of dat gaat lukken, we shall see. Dan moet het in ieder geval niet zo belabberd gaan als vandaag.

Een combinatie van kerstkilo's en nog niet hersteld zijn van de kerstcross - die heel moeizaam ging wat mij betreft - maakte dat ik al snel moest afhaken van Groep 5. Er deden aardig wat 'leden' mee met de groep van Wim: Rob, Dick, Hans (grote), Patrick, Arne, Michel, Hizkia, Eveline, Yvette en wie ik nog vergeten ben (hopelijk niemand). Wij liepen via de duinen naar Kijkduin. Daar zagen we nog een prachtige regenboog, die hing boven zee en de pot met goud zal ergens aan de vloedlijn gestaan heben. Zul je altijd zien, niemand had een fototoestel of iPhone bij zich, zelfs ik niet... Nou ja, dan jat ik er maar eentje van het net! ;-)

Vanaf Kijkduin ging het verder, via de duinen. Het inlopen en de korte versnellingen gingen nog wel, maar al snel nadat we met de eigenlijke duurloop van 90 minuten waren begonnen merkte ik hoe stroef het ging, al snel liep ik 'boven mijn adem' terwijl het echt niet overdreven hard ging. Bovendien kreeg ik andere klachten die het mij onmogelijk maakten om bij te blijven. Ook nog een korte sanitaire stop, mijn zoveelste deze ochtend, daarna weer achter de groep aan die toen zo'n honderd meter voor mij liep. Maar op een kruising zijn zij kennelijk een ander pad ingeslagen, want ik heb ze niet meer gezien. Nou ja, dan zelf maar proberen om die 90 minuten vol te maken. Dat is uiteindelijk gelukt, maar echt van harte ging het niet: vage pijntjes in heupen en knieën, zwaar, het ging in een langzaam tempo. Toch, als ik het inlopen meereken en het uitlopen terug naar huis, kom ik op bijna twee uur bruto. Maar dat is nog niets natuurlijk en zeker niet als die twee uur al zo onwijs zwaar gaan. Ik heb kennelijk weer last van de jaarlijkse winterdip!

Een weinig heroïsche pose...

 

De komende tijd ga ik mijn lange duurlopen zelf doen, ik kan dan mijn eigen - constante - tempo lopen en de groep hoeft zich geen zorgen te maken als ik opeens verdwenen ben. Ik heb het vroeger altijd 'in mijn uppie' gedaan en dat werkte goed. De trainingen op de maandagen en/of woensdagen probeer ik wel zoveel mogelijk met de groep te volgen, dat zijn toch de kwaliteitstrainingen...

De uitslagen van de kerstcross zijn nog steeds niet online, ik begreep dat er moeilijkheden waren met het verwisselen van startnummers of iets dergelijks... Nou ja, dan maar even wachten.