Heerlijk gelopen bij The Golden Ten

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik het zo ondubbelzinnig opschreef, maar ik heb heerlijk gelopen vandaag. Dat was dus bij The Golden Ten, het jaarlijkse loopevenement in Delft dat alleen al vanwege de schoonheid van deze stad tot de mooiste lopen van de regio behoort. En tot een van de gezelligste. Toch deden minder leden van onze club (Haag Atletiek) mee dan je zou verwachten, terwijl Delft toch pal aan Den Haag grenst. Maar zij die er wel waren hadden bijna allemaal hetzelfde ervaren als ik: lekker gelopen, mooi weer (bewolkt maar niet te warm, niet te koud), nauwelijks wind en veel zuurstof in de lucht.

Op het station Den Haag kwam ik clubvriend Frank Inklaar tegen. Even later reden we samen met de sprinter naar Delft. Van daar uit was het niet zo ver lopen naar het centrum, meer in het bijzonder naar het fraaie stadhuis op het Marktplein. Terwijl er een hele stoet lopers van de vijf kilometer voorbijtrok, gingen wij het stadhuis binnen om onze startnummers op te halen. Daarna naar het Congregatiegebouw aan de Brabantse Turfmarkt waar we ons konden omkleden. Op weg daarheen, maar ook in dat gebouw zelf, zagen we toch heel wat clubgenoten en andere bekende lopers en loopsters.

Even een stukje ingelopen met onder andere Frank, Paul Kruijssen en Arne. Daarna naar de start. Er waren vier startvakken (A tot en met D), zelf stond ik ingedeeld in startvak C. Er waren veel lopers, meer dan andere jaren. Desondanks had je - mogelijk juist vanwege die indeling - niet dat opeengepakte gevoel als bij andere grootschalige loopevenementen. Ook Mulay Najib, trainer sinds jaar en dag en een van de snelste 65 plussers van de regio, stond in dat vak. Nadat het startschot had geklonken duurde het ruim vier minuten voordat wij over de startmat kwamen en de loop echt begon.

Met Hans Simonis op De Markt

Van meet af aan liep ik in een lekker vlot tempo, wat resulteerde in een tijd van 25 minuten exact op de 5 kilometer, maar daarna kon ik gewoon door zonder het gevoel te hebben in te zakken. Sterker nog, ik had het gevoel dat het een stuk sneller ging dan in werkelijkheid het geval was, dat komt vooral omdat je als late starter iedereen lijkt in te halen en te passeren. Toen ik uiteindelijk over de finish kwam, zag ik de tijd op de klok: 56'46'', dus 52'42'' netto. Dus toch wel enig verval maar dat is normaal. Meer nog dan met die tijd was ik blij met het gemak waarmee ik had gelopen, tien kilometer in een voor mijn doen best pittig tempo zonder een centje pijn en zonder zuurstofschuld.

En zo heeft iedereen zo zijn of haar ervaring(en) tijdens zo'n loop. Na afloop een fijne warme douche genomen op de tweede verdieping van het Congregatiegebouw, waar een kleine kleedkamer is, waarna ik met Frank en Paul terugliep naar De Markt. Daar raakten we nog even aan de praat met trainer, fotograaf (en ooit zeer snelle loper) Hans Simonis. Hij was zo goed om ons even te vereeuwigen.

Even verderop gingen we iets ging drinken in De Waag, misschien wel het mooiste café met een fraai interieur. Wat ook mooi was en vooral lekker waren de biertjes - twee de man - met een bittergarnituur erbij, dit zondige eet- en drinkgelag hadden we wel verdiend vonden wij. Beide heren hadden immers ook naar hun volle tevredenheid gelopen.