Verdachte barbaar...

Werd er gistermiddag in onze straat een zich zowel verdacht uitziend als verdacht gedragend persoon gesignaleerd. Hij kwam juist een woning uit, stond wat te dralen in het voortuintje en keek met klaarblijkelijk grote belangstelling naar de potplanten die zich daar bevonden. Hij had een enigszins mediteraan uiterlijk, wat moest hij daar? Signalement: donkergetint, zwart-grijs haar, licht kalend en een vier-dagen baard, gebloemd hemd, witte broek en een rugzak, middelbare leeftijd. 

Een politiewagen met vier agenten kwam juist voorbij. Een van hen, een vrouwelijke agente, sprak de man aan: of hij hier woonde. De man antwoordde bevestigend waarop de agente om zijn identiteitsbewijs vroeg. Die bleek hij bij zich te hebben. Naam gecheckt, kennelijk klopte deze. Haar twee mannelijke collega's waren inmiddels ook uitgestapt, een van hen nam de ID-kaart aan en ging meteen bellen. Of deze persoon wel bekend was en of-ie hier wel woonde. Na een minuutje kwam het groene licht: de persoon die zojuist was aangehouden bleek hier inderdaad te wonen. Hij kreeg zijn pasje terug en na een wederzijds 'goede middag' vervolgden de agenten hun reis.


Kort en goed: ik kon weer verder naar Albert Heijn en de Aldi om de boodschappen te doen. Daar kwam ik een buurman tegen die had gezien wat er zojuist gebeurd was. Hij verkeerde in de veronderstelling dat ik gearresteerd werd. Ik kon hem geruststellen (of niet ;-)) en vertelde het verhaal. Ach, gek genoeg had ik wel begrip voor die agenten. Feit is dat er zo nu en dan wordt ingebroken bij ons in de buurt en met de recente vrij alarmerende ontwikkelingen in Syrië en Afghanistan in je achterhoofd kan wat extra waakzaamheid nooit kwaad.

's Middags had ik in Dudok een afspraak met oud-klasgenoot David (vroeger heette-ie Dick) die wegens omstandigheden niet op de reunie kon zijn. Even bijpraten. Dat werd nog gezellig, er is veel bijgepraat, ook over vroeger, de (school)herinneringen, de meisjes, maar ook liefdes- en gezondheidsperikelen, allemaal zeer persoonlijke dingen. Dat zijn altijd de beste gesprekken. Dat gaan we nog een keer overdoen, het liefst met een paar van die oud-klasgenoten erbij.

De foto's op deze post zijn vanmorgen gemaakt, tijdens mijn bijna-dagelijkse ochtendloopje. Niet die van dat edelhert die André van Duin lijkt te imiteren. Die heb ik gisteren gemaakt in onze eigen Koekamp. Ik heb ook nog een 'normale' foto van hem en een jonge soortgenoot gemaakt.

De geweien van beide dieren zijn nog met basthuid bekleed maar bijna volgroeid. Het grote hert wordt een achttienender, de spitser heeft zijn eerste gewei maar deze is al van uitzonderlijk goede kwaliteit: er zitten zelfs een paar einden aan, dat komt niet veel voor. De verwachting is dan ook dat het dier over vijf, zes jaar een buitengewoon groot gewei  krijgt. Als hem de tijd van leven is vergund, dat vooropgesteld.