Walk and Run!

Zondagmorgen bij de eerste Kerkpolderloop van dit jaar was het vrij rustig, qua opkomst. Vijfentachtig personen zei iemand. Dat kan te maken hebben met het voetbal dat tot in de kleine uurtjes doorging en dat menigeen zijn (vooral zijn denk ik) nachtrust heeft gekost.

Hoe dan ook: de Kerkpolderloop, zoals elk jaar elke zondagochtend in juli en augustus vijf kilometer rennen door het groene polderrijke gebied rond Delft en Den Hoorn, begon ook nu weer om kwart over tien.

Ditmaal ben ik met het openbaar vervoer gegaan omdat Jan Wierenga, met wie ik vaak mag meerijden, daags ervoor de Kadeloop heeft gelopen. Normaliter doe ik daar ook aan mee maar zaterdag had ik een wandeling met ons wandelgroepje De Doornvogels, en dat was een thuiswedstrijd. Maar daarover straks meer.

In Delft trof ik in ieder geval clubgenoten Paul Wobbe en Michel en Hizkia, die ook aan de Kadeloop hadden meegedaan maar hun hand - noch hun benen - niet omdraaiden om ook aan dit Kerkpolderloopje deel te nemen, zij het in een wat relaxter tempo. Ook Koploper/blogger Hans Verbeek was er weer, uiteraard barrevoets. Op de foto boven loop ik met Koploper Jos (links) en Michel (rechts) maar dat was tijdens het uitlopen. Hizkia maakte de foto.

Hoe ging de Kerkpolderloop? Prima, ik kan niet anders zeggen. De benen waren inmiddels voldoende uitgerust van de 6-uurs estafette en de woensdagavond-training, ook omdat ik daarna niet meer heb hardgelopen. Ik ging voor mijn doen snel van start en de eerste twee kilometers gingen ruim onder de 5 minuten per kilometer, daarna kon ik redelijk constant doorkachelen al werd ik wel door twee lopers gepasseerd. De verwachte regenbuien bleven uit maar het was warm of liever gezegd: bedompt; er was weinig zuurstof in de lucht en het zweet vloeide rijkelijk. Wat niet wegneemt dat ik in precies 25 minuten over de meet kwam, als dertigste van de 85 lopers. Michel liep een voor zijn doen rustige 20 minuten (kwam als zesde binnen) en Hizkia kwam in 26 minuten over de streep. Eerlijk gezegd ging ik voor een tijd onder de 25 minuten, is niet helemaal gelukt maar wie weet komt het er nog een keer van dit jaar. Je hoort mij in ieder geval niet klagen.

Walk, Don't Run

Zaterdag ging het lopen in een wat rustiger tempo, namelijk een wandeling door mijn eigen stad met De Doornvogels. Aanwezige vogels: Hugo, Walter, Dea, Loes, Hans en ik. Onze 'hopman' Hugo had een zogeheten 'grachtenroute' uitgestippeld. Voor mij - en vermoedelijk ook voor Walter - was dit weliswaar overbekend gebied, op sommige plekken kom ik letterlijk dagelijks of wekelijks. Maar toch is het iets anders als je in eigen omgeving 'als tourist' wandelt, je ziet toch weer dingen vanuit een iets andere invalshoek. Ik kan daar wel een heel verhaal over vertellen, maar de foto's zeggen genoeg denk ik.

Hoek Buitenom en Brouwersgracht

Grofweg de route: Vanaf verzamelpunt Den Haag CS liepen we via Prinsessegracht en Uilebomen naar de Bierkade, waar we koffie gingen drinken bij Werelds, een leuk tentje waar je volgens mij ook leuk kunt eten, dat zoek ik nog eens uit. Daarna vervolgden wij onze weg via Zuidwal, het Buitenom en de Lijnbaan naar de Conradkade, waar we vol bewondering bleven stilstaan voor een fraaie eikenhouten buitendeur. 

Net op dat moment kwam de kennelijke bewoner van dat pand naar buiten die uitgebreid begon te vertellen over die deur en zijn geschiedenis. In dat pand zat ooit het secretariaat van de VVD. Even verderop wilde Hugo pauzeren buiten op een bank naast het Cornerhuis, waar binnenkort een andere horecagelegenheid komt. Wij aten daar onze boterhammen - zelf kocht ik in de Reinkensstraat een kaasbroodje. Daarna liepen we via de Suezkade met de schilderachtige woonboten en dito begroeing van de wallekanten, door naar de Houtrustweg en langs het Verversingskanaal richting Scheveningse binnenhavens.

Toen gebeurde er iets onverwachts. We liepen net aan het begin van de Dr. Lelykade toen het begon te hozen. Onder een blok flatwoningen vonden wij een goede schuilplek. Op dat moment ging bij een van onze Doornvogels de telefoon af.  De persoon die belde had, zo bleek, een portemonnee gevonden bij het Cornerhuis. Omdat we toch al iets wilden drinken in het Brouwcafé, spraken we met de eerlijke vinder af. Wij snel naar het Brouwcafé, waar een kwartiertje later een jonge man verscheen met zijn vriendin. Een leuk en sportief stel. Uiteraard werd hen een biertje aangeboden en hebben we nog een hele tijd gekletst over van alles en nog wat, over sport (surfen), het organiseren van evenementen en dergelijke.


Daarna namen we afscheid en liepen we via de compleet gemoderniseerde nieuwe boulevard, Nieuwe Parklaan en Westbroekpark - waar De Parade momenteel zijn tenten heeft opgeslagen - naar de poffertjestent bij het Malieveld. Daar sloten wij de wandelmiddag af met onder meer appel- en kaaspannekoeken.

Gequetzald Oranje...

's Avonds werden we door onze buren uitgenodigd om met hen de tweede helft van Nederland-Costa Rica te bekijken. Daar hoef ik nu niets meer over te vertellen. Oranje werd van alle kanten geblokt en toen er uiteindelijk, na verlenging, penalty's werden geschoten dacht ik: we kunnen het nu wel vergeten. Maar ik heb geen zuivere voetbal-intuïtie, zo is ook nu weer gebleken... Vlak voor het naar bed gaan kon ik toch niet nalaten om de vogel die symbool staat voor Costa Rica - de Quetzal - op een ongebruikelijke manier te vereeuwigen...