IJsbergstamppot, chocoladetaart en vlaflip

Het is alweer een tijdje terug dat ik met Groep 5 meeliep, maar woensdagavond is het er toch van gekomen. En het was meteen een stevige training onder de bezielende leiding van Wim Hartman: een duurloop met als kern twee blokken waarin op 10/15 km tempo moest worden gelopen: 2-4-6-2 minuten, en dat twee keer. Met tussen de tempo's slechts één minuut rust, en tien minuten rust (d.w.z. gewoon duurlooptempo) tussen de blokken.

Het viel niet echt mee en dat had vooral te maken met het relatief hoge loopniveau van de groep, ditmaal bestaande uit Patrick, Marianne, Ellis, Ellen, Hans U., Chris, Fred en Peter. Niettemin kon ik - vooral tijdens het tweede blok - redelijk in de achterste gelederen meekomen. Bij terugkomst aan de Laan van Poot hadden we er 90 minuten opzitten (bruto, oefeningen en loopscholing meegerekend).

Een pittige en leuke training was het en dat is, gelet op het commentaar in de kleedkamer, ook door andere groepen die hetzelfde programma draaiden zo ervaren.

Bij terugkomst was het weer gezellig en iets minder 'leeg' in de kantine dan voorgaande weken. Veel mensen zijn weliswaar nog met vakantie maar er waren er ook die weer terug waren. Wel nog een snelle run naar het inschrijfformulier voor het trainingsweekend gemaakt, de ervaring heeft geleerd dat de huisjes binnen de kortste keren zijn volgeboekt. Binnen een tijdsbestek van één minuut hadden we, met instemming van bijna alle betrokkenen, een huisje vol!

Op het grote scherm was er de rechtstreekse uitzending van het EK Atletiek, waar wij getuige waren van de glorieuze overwinning op de 100 meter van Daphne Schippers. Zij is hiermee na 64 jaar de eerste Nederlandse die daarin slaagde, na Fanny Blankers-Koen.

En even later zagen wij 'onze' clubgenoot Rosina Hodde in actie tijdens de finale 100 m. horden waar ze weliswaar niet bij de eerste drie eindigde maar evengoed een geweldige prestatie! (hierboven met haar vriend Niels Mulder, even na een clubblad-interview).

En wat de titel boven deze post betreft; er was ijsbergstamppot met spekjes en gehaktballetjes. Erg lekker, het is te vergelijken met andijviestamppot maar deze variant was zelfs nog smakelijker. Prima idee van Cor van der Geest. En naderhand kwam Simon met de restanten van overheerlijke chocoladevlaaien langs, dat viel niet te versmaden. En tot overmaat van plezierige ramp kwamen nog heel wat glazen gevuld met vlaflip voorbij. Kortom, wat we bij de training aan calorieën verbrand hebben was aan het eind van de avond weer helemaal aangevuld!