Sensationele show van Pet Shop Boys

Schitterend spektakel bij het concert van de Pet Shop Boys gisteravond!

Maar eerst even de dingen van de (maan)dag. Daags na de Zeeuwse Kustloop weer in de benen. Na in de tuinen aan de Kornoeljestraat bloemen te hebben geplukt en op visite te zijn geweest bij mijn schoonmoeder, wandelde ik vanaf de Uithof door de groene dreven van Den Haag West terug naar huis. Ruim een uur, goed om de spieren enigszins soepel te houden na de inspanningen van het weekend. Maar daarna nog niet uitgewandeld.

Going East! 's Middags ging de reis naar Utrecht waar ik rond half vijf arriveerde. Vervolgens anderhalf uur wat rondgezwalkt in de oude stad met onderbrekingen bij een grote boekhandel aan de Oude Gracht en op een terrasje bij Daens.

Om kwart over zes was ik terug bij het station waar ik een kwartier later bij de opgang van de roltrap van spoor 8 had afgesproken met Murat. Een paar weken terug besloten wij naar de Pet Shop Boys te gaan, het fameuze duo uit de jaren tachtig dat het - onder andere - nog met Dusty Springfield had gedaan (in muzikaal opzicht dan).

Ondanks allerlei problemen op het spoor (aanrijding met een persoon, wisselstoring enzovoorts) troffen wij elkaar precies op de afgesproken tijd en liepen wij meteen - na bij V&D in Hoog Catarijne een warm broodje kip te hebben verorberd - naar de ingang van het, voor ons nog steeds nieuwe, theater Tivoli Vredenburg.

Wel even wachten voor de deuren, want die gingen pas om half acht open, maar wij hadden toen wel meteen erg goede zitplaatsen. Wat een geweldig theater is dat Tivoli zeg, prima akoustiek en net zo opgebouwd als de oude zaal van Vredenburg zodat je, waar je ook zit, een uitstekend zicht hebt op het podium. Wij zaten zeer comfortabel op amper tien meter van het podium verwijderd, dus staan is hier absoluut niet nodig.

Het concert. Laat ik het kort houden, het was geweldig! Niet in de laatste plaats vanwege het visuele spektakel, het was totaaltheater waarin allerlei elementen van theater en ballet zijn verwerkt, inclusief een geweldige lichtshow en bizarre uitmonsteringen en maskers van de heren. Dit, in combinatie met hun muziek - een dynamische en opzwepende mix van disco, new wave, techno, dance etc. - zorgde ervoor dat het publiek, evenals de groep zelf,  voortdurend op stoom bleef. 

Neil Tennant, inmiddels ook al wat kaler geworden, is misschien niet de allerbeste zanger van de wereld maar op de een of andere manier 'klopt' die dunne, enigszins nasale stem - die nog exact hetzelfde klinkt als in de 'heydays' van de Pet Shop Boys - als een bus temidden van die orgie van licht en geluid. Veel nieuw werk van hun nieuwe album 'Electric' passeerde de revue maar ook werden oude hits zoals West End Girls en Go West niet vergeten. Op het podium werd het illustere duo bijgestaan door een danser en danseres die gedurende de wervelende show heel wat calorieën moeten hebben verbrand.

Letterlijk wervelend was ook het slot waarbij het publiek helemaal 'besneeuwd' werd door duizenden oranjekleurige papierreepjes. Waarvan ik er een paar vervolgens uit mijn nog niet geledigde bierglas heb moeten vissen.

De Pet Shop Boys: wat ze er tijdens dit concert - en ongetwijfeld bij al hun concerten tijdens deze tour - van bakten was ronduit geweldig, zij boden absoluut waar voor hun geld. Na afloop gingen wij met de trein terug naar Den Haag waar wij bij Momfer de Mol nog een laatste afzakkertje namen. Wij kunnen weer terugkijken op een topconcert!