Van diverse walletjes...

De kop boven dit bericht lijkt kant nog wal te raken, naar toch: dit weekend heb ik het Atlantik Wall Museum Scheveningen bezocht, en heb ik meegedaan aan de Strandwal-loop in Rijswijk. Om die kop nòg kloppender te maken had ik ook nog naar de Amsterdamse walletjes moeten gaan - gewoon als toerist natuurlijk - maar mijn agenda was al druk genoeg.

Laat ik maar met het laatste beginnen, de loop op zondag. Het was weliswaar geen Urban Hero Obstacle Run, die op dezelfde dag in Scheveningen werd gehouden (een immens intensieve bootcamp waarbij grote fysieke behendigheid en kracht nog belangrijker zijn dan loopvermogen), maar de Strandwal-loop, een pittige ronde over de bospaden van landgoed Te Werve die je één-, twee of driemaal (3200 m, 5100 m. en 7050 m.) kon afleggen. Ik had gekozen voor de 5100 meter en was van plan voluit te gaan. Met de bus ging ik naar Rijswijk, bij halte Rijswijkse Schouwburg uitstappen waar het toch nog tien minuten lopen was naar het startgebied. Dat was bij Te Werve, vlak voor jongerensociëteit Don Bosco.


Daar startnummer opgehaald en andere Haag-mensen gespot waaronder Wim en Marianne van Es en de latere winnaar van de 7050 meter, Rutger Kramer. Ook trainer Jos was aanwezig met een aantal dames en een heer van zijn trainingsgroep. Even met z'n allen op de foto! Rutger staat op de onderste foto links (met bloemen), maar dat was na afloop toen alle eerst aangekomen mannen en vrouwen van de verschillende afstanden gehuldigd werden.

Het loopje ging inderdaad voortvarend, wat niet wegnam dat clubgenoot Wim van Es mij na ca. twee kilometer passeerde en toen kon ik niet meer aanhaken. Jan Wierenga zat zelfs nog een stuk voor ons maar hij was zó hard van start gegaan dat-ie geen puf meer had voor de 7050 m waarvoor hij zich had ingeschreven. Het resulteerde wel in een prima 5 km tijd, Wim en ik-zei-de-gek kwamen direct na hem, als veertiende en vijftiende van de 53 lopers op de 5100 m., over de finish. Later nog even met z'n allen een bakkie gedronken in het restauratiedeel van Don Bosco, waarbij Wim trots zijn oranje t-shirt toonde dat hij zojuist had gewonnen (startnummer-loterij).

En nu naar de Zaterdag, die met een niet al te druk bezochte maar niettemin zeer geslaagde verenigings-BBQ werd afgesloten. Met dank aan onder anderen aan Theo, Cor en Peter en alle anderen die ik hier niet heb vermeld. Het eten was top, alles was even lekker. En het werd helemaal leuk op het moment dat er na het eten onverwacht, maar wel langdurig en ongedwongen, werd gedanst op de klanken van opzwepende dance-, rock en funkmuziek. Goede muziekkeuze mensen!



Open Monumentendag

Verder was dit het weekend van de Open Monumentendag. Dus ook in Den Haag. Altijd leuk om dan een paar herenhuizen, andere in historisch opzicht bijzondere gebouwen en pittoreske hofjes te bezoeken. En dat hebben we ook gedaan.

's Ochtends eerst in mijn eentje de gang naar Scheveningen gemaakt waar ik De Badkapel wilde bezoeken. Voor mij geen onbekende locatie omdat ik mij daar meerdere malen heb verlustigd aan de Matthaüs Passion. Maar afgelopen zaterdag was het zó druk - vooral vanwege de tientallen kraampjes voor en opzij van de badkapel - dat mijn bezoek zich beperkte tot een vluchtige blik in de kerk vanaf de ingang. Daar was juist een gezelschap aan het zingen.

Vervolgens fietste ik naar de splitsing Badhuisweg/Nieuwe Parklaan waar twee bunkers uit de Tweede Wereldoorlog staan en deel uitmaakten van de Atlantikwall, een verdedigingslinie die het Duitse leger had ontwikkeld langs de gehele Noordzeekust van Europa. Dit omdat zij een invasie over zee vanuit Engeland verwachtte. Dat hield wel in dat de bevolking binnen zo'n sperrgebiet moesten verkassen naar het achterland.

Enthousiaste vrijwilligers steken heel wat tijd in de instandhouding van de bunkers en de daarin aanwezige collectie curiosa uit die roemruchte oorlog. Ik vond het wel interessant. Om een beeld te krijgen zie deze foto's.

Weer naar huis, en 's middags gingen wij op de fiets via Laan van Meerdervoort en Weimarstraat naar de stad in chronologische volgorde de volgende monumenten bekeken: de Bethlehemkerk, gebouwd in 1929. Een voor kerkbegrippen vrij 'strak' interieur zonder tierelantijnen, overwegend witgepleisterd met een spitsbogige overkapping. Het is een gebouw waarin invloeden van de Nieuwe Haagse School zichtbaar zijn.

Interieur Bethlehemkerk

Interieur Heilige Familiekerk

In sterk contrast met voornoemd gebouw staat de Heilige Familiekerk aan het Kamperfoelieplein, het volgende stoppunt. Een echte katholieke kerk met die uitbundige decoraties: muurschilderingen, gebrandschilderde ramen, mozaïeken en zwart-en-wit tegelwerk. De kerk werd in 1921 gebouwd naar een ontwerp van architect Jan Suyt. De grote muurschilderingen met bijbelse voorstellingen (zoals de bruiloft van Canaïn en de wonderbare broodvermenigvuldiging) zijn pas in de jaren zestig aangebracht.

Volgende bezoekpunt was Theater De Nieuwe Regentes, maar die was alleen zondag open, zo bleek. Niettemin mochten wij wel even een kijkje nemen in het voormalige zwembad dat inmiddels al vele jaren een cultureel centrum is waar een grote diversiteit aan voorstellingen wordt gegeven. Nog steeds zien we in het gebouw kenmerkende Art Deco rudimenten, zoals tegeltjes, bewegwijzering en badhokjes die bij de renovatie zijn behouden.

Ook interessant was het bezoek aan De Tempel (volledige naam: Haagsche Commissie Bank De Tempel), een door architect F.A. Bodde ontworpen bankgebouw dat tot voor kort vooral bekend stond als 'danstempel' voor de uitgaande jeugd.
Een prachtig gebouw met natuurstenen gevels, een imposante ontvangsthal en een marmeren trap die leidt naar de kelderverdieping en een houten trap naar de verdiepingen. In de kelderverdieping is een kluisruimte die via een stalen kluisdeur met Art Nouveau ornamentiek, toegankelijk is. De afdeling Archeologie van de Gemeente Den Haag heeft hier het depot gehuisvest. De aanwezige geoloog gaf uitgebreid informatie over de diverse voorwerpen waarvan een groot aantal uit de Romeinse Tijd afkomstig waren maar sommigen van nog vroegere datum waren.

Daarna naar de Nieuwe Molstraat gefietst waar we een bezoek aan het oudemannenhuis brachten. Het pand is in 1772 gebouwd. Het mooiste deel is de Regentenkamer waarvan de wanden zijn beschilderd met landschapstaferelen in Italiaanse stijl. Interessant is ook de poepdoos, volgens de dame die als gids optrad is dit het eerste toilet in Den Haag dat zich binnenshuis bevond.

Tot 1980 heeft het gebouw als oude mannenhuis gefunctioneerd. de mannen woonden in de kleine kamers langs de gang. Inmiddels zijn de kamertjes gemoderniseerd op één na die in oude staat is gebleven. Het gebouw biedt nu tijdelijk onderdak aan mensen (vooral gezinnen met jonge kinderen) die ernstig in de problemen zijn geraakt en uit huis zijn geplaatst.

Tenslotte nog even het Hoofts Hofje bezocht. Het hofje, dat uit drie vleugels om een binnenhof bestaat, is in 1754 gebouwd uit een legaat van mevrouw Angenis Hooft. Boven de toegangspoort is haar hoofd afgebeeld, geflankeerd door het wapen en de achternaam van de eerste regenten. Hofjes hebben altijd wel iets, het zijn oases van rust in een stad met 21ste eeuwse drukte. Alsof de tijd hier een paar eeuwen geleden is blijven stilstaan.

En dit was het laatste dat wij op deze zaterdag hebben gezien op het gebied van open monumenten, er was nog heel veel meer maar dat paste niet in het tijdschema. Naar huis gegaan, nog even op de fiets naar Loosduinen waar onder anderen de Clarks speelde, ik een oud-collega van het ministerie ontmoette (Hennie Al) met wie ik even heb staan praten, daarna nog Arne nog gezien met vrouw en dochter en daarna spoorslags naar de club voor de BBQ.