Gedonder voor 4711

Gisteren waren we in de stad met - volgens vele welingelichte en/of ervaren bronnen op het net - de mooiste kerstmarkt van zo niet Europa, dan toch zeker van Duitsland. Inderdaad, Keulen. Niet dat ik nou zó'n grote kerstmarkt-fan ben, maar ik ben wel een 'sfeertjes-man', zeker als het een relatie heeft met tradities en nostalgie. Rationeel gezien is er van alles voor of tegen tradities te zeggen, niet in de laatste plaats omdat deze veelal op sprookjes of op zijn minst historisch omstreden gebeurtenissen zijn gebaseerd, en ja, het is een feit: commerciële motieven spelen hierbij een grote rol.

Maar ja, de mens is niet uitsluitend een rationeel wezen, kennelijk hebben velen behoefte aan dergelijke ijkpunten in het jaar en in het leven. Het zijn - bewust of onbewust - toch momenten waarbij je wat minder bezig bent met jezelf en meer met het collectief, al is het maar het collectief van familie, gezin en/of vriendenkring.

Na een lange maar voorspoedige treinreis arriveerden we even na het middaguur in Keulen. Details over de reis zal ik u besparen, behalve dan (voor de insiders) dat wij in dezelfde coupé Hans Drabbe tegenkwamen: evenals wij ging hij een dagtrip maken met een vriend, Mannheim als ik mij niet vergis. We hebben nog een tijdje met elkaar gepraat, koetjes-kalfjes-vakantie, maar tegelijkertijd was ik driftig op zoek naar mijn OV-jaarkaart, die ik in Utrecht nog bij mij had. Alle zakken van jas, colbert en rugtas doorzocht, en dat wel twee of drie keer, maar wèg! Er zat niets anders op dan een conducteur op te zoeken en de vermissing te melden. Hij zou de balie van de internationale ticketservice bellen, de plek waar ik in Utrecht voor het laatst was om extra informatie te vragen. Eenmaal uitgestapt in Venlo (voor de overstap), voelde ik opeens iets hards en rechthoekigs in mijn rechterbroekzaak. Ik graven en ja hoor: mijn OV-jaarkaart! Hij zat er tòch! Opluchting, nog even snel naar de conducteur gerend die op het perron stond en het hem gemeld.

Eind goed, maar de rest van de dag was ook meer dan goed. Ik ben meer in Keulen geweest maar realiseerde mij nu dat dit altijd met de auto was. Wat namelijk onmiddellijk opvalt zodra je het station (Hauptbahnhof) verlaat is die kolossale kathedraal met de befaamde domtoren, bepaald indrukwekkend. Maar eerst een plas èn koffie, daar waren wij wel aan toe. 

In een Italiaans aandoend knijpje recht tegenover het station bestelden we cappucino en chocoladetaart. We kregen een flink stuk en twee vorkjes, niet zozeer uit krenterigheid maar er moet wel een beetje met de calorietjes worden gehouden.

Daarna de trappen op richting Dom, waarna we eerst de Domschatkamer hebben bezocht. Daar moest je wel extra voor betalen, vijf euro p.p. In die schatkamers is een keur van kerkelijke, zeer kostbare attributen te zien die in diverse vitrines staan opgesteld: crucifixen, enkele sarcophagen, scepters, sieraden, bisschop-staffen enzovoorts. En daar is bijna alles goud wat er blinkt. Ik was bezig met foto's maken totdat een suppoost mij er op wees dat fotograferen niet was toegestaan. Toch nog een of twee plaatjes gemaakt...

Daarna de Dom zelf bezocht. Wat een immens indrukwekkende grote kerk is dat, misschien alleen geëvenaard door de Sagrada Família in Barcelona.

Hoofddoel van onze trip was uiteraard de kerstmarkt maar omdat het nog vroeg - en dus licht was - leek het ons het beste om dat bezoek tot de namiddag te bewaren. Bij uitstek de gelegenheid - en het weer, er stond veel koude wind en het regende zo nu en dan - om een van de musea die Keulen rijk is te bezoeken. Dat werd niet het Chocolademuseum maar het Walraff-museum. Of Walraff-Richartz Museum liever gezegd, een museum dat enigszins te vergelijken is met Het Stedelijk in Amsterdam.

Vooral veel schilderkunst vanaf de Middeleeuwen tot de 19e eeuw, niet het uitgesproken moderne werk. Op de bovenste (derde) verdieping begonnen wij onze toer. Daar hingen veel schilderijen van kathedralen in Europa door diverse kunstenaars vereeuwigd. Er hingen prachtstukken bij maar het was wel een beetje veel. Op de overige verdiepingen veel schilderkunst van onder andere Rembrandt, Monet, Ensor, Munch, Rodin, Renoir, Picasso en Warhol. Voor de liefhebbers verwijs ik graag naar de website van het museum.


Na ons museumbezoek gingen wij op pad naar de kerstmarkt. Laten de foto's voor zich spreken. We hebben genoten van de feestelijk aangeklede kraampjes, de mensen in klederdract, Apfelglühwein met calvados (aanrader!), de 'gewone' glühwein (Rote Kardinal), de Reibekuchen, het Sauerkraut met crème fraiche, riccola en pasta en de amandelkrakelingen. Zoals ik het nu opschrijf lijkt het wel of het een waar drink- en eetgelag was maar van alles hebben we maar een beetje genomen. Na het bezoek aan de kerstmarkt - eigenlijk waren het twee kerstmarkten, één vlak bij de dom en het station, de ander een kilometertje verderop in het centrum.

Als laatste overbrugging totdat de trein vertrok hebben wij de grote winkelstraat doorlopen en een kort bezoek aan een warenhuis - kruising tussen V&D en De Bijenkorf - gebracht. Daar meteen iets voor het thuisfront gekocht.

De terugreis was wederom lang en verliep, ondanks driemaal overstappen, wederom zeer voorspoedig. Om kwart voor één waren wij thuis. We kunnen terugkijken op een mooie dag vol kerstsfeer.