Eerste lente-signalen

Na een paar keer afwezigheid wegens griepverschijnselen, was Henk M. er maandagavond weer bij. Dat was-ie overigens zaterdag al, bij de lange duurloop, maar toen was ik er niet. Hij nam zijn trainers-honneurs met verve op.

Het afgelopen weekend is er door menigeen flink getraind of aan wedstrijden meegedaan. Zoals in Schoorl, een van de aansprekende loopevenementen, onze mensen hebben daar vooral aan de halve marathon meegedaan. Schoorl is pittig maar wel een goede training voor het hoofddoel van veel lopers uit de Haagse regio, de CPC (City Pier City Loop).

Dat is de reden dat er een hersteltraining op het programma stond. Het tempo lag vanzelfsprekend niet hoog, maar het werd wel een vrij lange duurloop, zelf heb ik bruto 90 minuten gelopen (netto ca. 80 minuten).

Vandaag van alles een beetje gedaan: een beetje geschilderd, een beetje gewandeld, een beetje in de tuin gerommeld (het overschot aan gevallen bladeren bijeengeharkt en in vuilniszak gedaan). Gisteren in de voortuin het flink woekerende klimop uitgetrokken en in de groene bak gedaan, in de vrijgekomen bodem en ook in de achtertuin - héél laat, ik weet het - allemaal bolletjes geplant. Omdat het steeds vochtig weer was had ik dat niet eerder kunnen doen (om rotting van de bloembolletjes te voorkomen).

Tussen de bladeren die ik heb laten liggen - we kunnen nog vorstnachten krijgen - laten de eerste voorjaarsbloemetjes zich trouwens al zien. Hier en daar een sneeuwklokje, de Helleborus (maar dat is eigenlijk een winterbloeier) zit vol bloemen en in een van de Cameliastruiken zitten dikke rode bloemknoppen.

Vandaag kwam ik tijdens een middagwandeling deze jongen tegen. Hij bleef niet staan, integendeel, hij liep rustig maar vastberaden op mij af dus schoot ik wijselijk een zijpad in.  Onze Hooglander liep vervolgens via hetzelfde pad waar ik zojuist vandaan kwam - en naar bovenstaande poel liep - en ging vervolgens naar boven. Gek, meestal zie je een hele groep bij elkaar maar kennelijk maakte hij nu een solo-uitstapje.