Glimp van de zonsverduistering

Dat was dus een volkomen verrassing vanmorgen, totaal onverwacht! Hier in Den Haag, maar naar ik begrepen heb vrijwel overal in ons land, hielden mist en/of hardnekkig laaghangende bewolking de zon tegen en dus was de langverbeide zonsverduistering niet te zien. Zelf had ik nergens meer op gerekend. Ik zat achter de pc facebook te checken toen het vaag begon te schemeren. Dat gaf toch wel een vaag-mysterieus sfeertje, ik moest onwillekeurig denken aan de film 'Melancholia' van Lars von Trier.

Ik liep naar het raam en keek naar buiten, naar het groen en de eerste lentebloemen in de voortuin. Daarna keek ik naar de lucht. Krijg nou niks! Daar, boven de daken van de overburen, dreef een sikkelvormig bootje door het uitspansel. Waarempel, daar was de zonsverduistering! Naar schatting hooguit twee minuten, daarna verdween het koppel Zon-Maan weer achter het grijze wolkendek. Maar het was net lang genoeg geweest om snel mijn pocketcamera te pakken en deze foto te maken!

Nu ik toch bezig ben: vandaag was het tot dusver een dagje van veel boodschappen doen en in de keuken staan. Wat hardlopen betreft: gisteren (donderdag) liep ik in totaal zeventig minuten: eerst via huis, Laan van Meerdervoort en Meer en Bosch richting Machiel Vrijenhoeklaan en via de duinen tot ver voorbij de afrit van camping Ockenburgh.  gelopen, wel met een twee tempo's van vier minuten koken in het begin, vier tempo's van twee minuten en tot slot weer een van vier minuten, dat alles toch in een straf tempo van rond de vijf minuten.

En 's avonds weer wat geschilderd. Deze avond hebben we ons bezig gehouden met het natekenen van een nogal abstract gevormd beeld, en dat in perspectief met de achtergrond waar van alles stond. Niet helemaal 'mijn ding' maar je moet alles uitproberen...