Golden Ten 2015

Wat later deze ochtend ging ik naar Delft waar vandaag de Golden Ten werd gelopen. In Delft maakte ik voor het eerst kennis met het interieur van het compleet gemoderniseerde station. Het moet gezegd: lelijk vind ik het niet, tenminste, niet de binnenkant van het station en het plafond vind ik zelfs uitgesproken mooi. De buitenkant heeft iets megalomaans en het contrast tussen het hypermoderne, prestigieuze gebouw met de rustieke gevel van het oude station heeft iets van de spreekwoordelijke vlag op de al even spreekwoordelijke modderschuit; maar kom op, het is veel te mooi weer om daar vandaag over te mokken.

Vanaf de zijkant van het station ben je in een oogwenk in het oude centrum. Daar was het al druk, niet alleen vanwege de lopers maar ook vanwege de altijd aanwezige toeristen.

Ik was aan de vroege kant. Eerst het startnummer afhalen in het oude stadhuis met dat mooie bordes. Ik had het startnummer van Hugo Maerten overgenomen, wat inhield dat de voornaam van onze Appel-acteur op mijn borst prijkte maar dat ik met mijn eigen naam in de uitslagen terecht zou komen (ik denk dat Hugo nu wel blij zal zijn dat dit zo is geregeld ;-))...

Samen met Arne liep ik naar het Congregatiegebouw waar we onze tassen kwijtkonden en een kopje koffie dronken. Daarna liepen we terug om naar de 5 km te kijken. Zowel van de begin- als de eindfase van deze wedstrijd heb ik een kort filmpje gemaakt, je ziet daarop de snelste en snellere lopers; daarna liepen we terug naar de Grote Markt, waar weer later de lopers terugkwamen. De sportieve verrichtingen van een aantal clubgenoten heb ik hier vastgelegd. Daarna terug naar het Congregatiegebouw.

Eerst een stukje inlopen met de snelle jongens en meiden van onze vereniging, daarna wat rek- en strekoefeningen bij die bekende fraaie ophaalbrug. Dat ging best aardig. Ik had de hoop dat ik vandaag beter zou gaan lopen dan in Noordwijkerhout drie weken geleden, en dat een tijd tussen de 52 en 54 minuten tot de mogelijkheden behoorden. Vorig jaar liep ik hier 52'42''. Niet dat de trainingen en vooral de fysieke ongemakken van de laatste tijd veel reden gaven voor dit optimisme, maar goed.

Om drie uur was de start van de 10 km. Ik voegde mij in Vak C (voor de lopers tussen de 51 en 57 minuten), waarbij een dame die vlak voor mij stond vroeg wat de naam van mijn weblog ook alweer was. Grappig dat mensen je daar soms op aanspreken. Nadat het startschot had geklonken - daar hoorde ik overigens niets van - moesten we toch nog een kleine drie minuten rustig wandelen totdat we 'los' gingen. Vóór ons liepen immers nog de honderden snellere lopers die in Vak B en Vak A waren gestart.

Als toeschouwers bij The Golden Five (foto Arne)

Wat moet ik er verder van zeggen? Gewoon maar lopen en zien waar het schip strandt. De weersomstandigheden waren goed, weinig wind en vooral in de tweede helft veel zon wat het op het laatst behoorlijk warm maakte. Het ging aanvankelijk wel redelijk en bij het 5 km punt kwam ik uit op 26'47'', niet schokkend maar okee. Echter bij het 7 km punt moest ik een noodgedwongen sanitaire stop maken wat mij zeker een minuut scheelde. Uiteindelijk kwam ik in een (voor mij zeer teleurstellende) tijd van 55'51'' netto over de finish, mijn slechtste 10 km tijd ooit. Schrale troost is dat ik zowel bij de 60 plussers als in het algemene deelnemersveld precies 'in het midden' eindigde. Positief gesteld: ik heb 'm weer gelopen!

Na afloop lekker gedouched op de boven verdieping van De Congregatie, omgekleed en met Paul, Marlies, Frank en Jan G. naar de Grote Markt teruggelopen om 'ergens' wat te drinken. Maar ik snakte naar een ijsje, op weg naar de uitspanning hadden we een goede ijssalon gespot. Het betekende wel even in een lange rij staan maar het bolletje chocoladeijs in een obliehoorntje met een toef slagroom smaakte naar meer. Jan had zelfs een ijsje met drie bolletjes gescoord, genieten!

Meditatief moment na een voorspoedige loop...

Verderop zagen we de anderen al in zo'n prachtig bruin café zitten, achter een mooi glas bier. Terwijl Jan doorliep - moest op tijd thuis zijn - voegde ik mij nog even bij het gezelschap. Tapbiertje en bitterballen, daarna ging ook ik naar huis want ik zou koken. Dat werd italiaans!

Tenslotte nog een paar vrolijke foto's die ik gisteren maakte 'bij de club' van Sherman, Peter en Rob. Daar was een Mexicaanse avond gaande, compleet met wraps en mexicaanse biertjes.