Interstellar overdrive, after Running up those Hills!

Na de training wilde Frank, die astronomie heeft gestudeerd, ons wijzen op hogere zaken. Kan nooit kwaad, de mens is immers toch al te vaak en te veel geneigd zich te focussen op banaliteiten en plat materialisme. Kijk maar naar het nieuws: het gaat vooral om oorlog en economie, de rest lijkt minder relevant. Laat ik Franks facebook-bericht dat hij op mijn tijdlijn van FB zette, hier even copy-pasten.

"Vanavond na de (zeer pittige) training bij Haag Atletiek zijn we even met een groepje naar buiten gelopen om het ruimtestation ISS over te zien vliegen. Vanaf de grond ziet het er uit als een zeer heldere stip die over de hemel trekt. Van dichtbij ziet hij er uit als op de foto.

Momenteel met zes astronauten aan boord (drie russisch, twee amerikaans, 1 japans als ik het wel heb). Terwijl het op de grond al donker is vliegt dit complex ter grootte van een flink voetbalveld op 400km hoogte nog in het zonlicht. Vandaar dat je hem zo goed ziet (als je op het juiste moment kijkt). 
We konden hem nog zien tot hij al bijna boven Wenen vloog!!! — met Joop Nennie en 2 anderen." 

Inderdaad zagen we op het verwachtte tijdstip een heldere stip zich in snel tempo van noordwest naar zuidoost bewegen. In technologisch opzicht is en blijft de Homo Sapiens toch een wonderdier.

Nu ik zo dit blogje zit uit te werken, moest ik meteen denken aan een klassieker van Pink Floyd, twee eigenlijk. "Daar heb je hem weer met z'n oude meuk" hoor ik u al denken. Ja sorry, het is de leeftijd zullen we maar zeggen. Klinkt anno 2015 misschien wat braaf (toentertijd was dit het toppunt van experimenteel-psychedelische popmuziek), maar wel toepasselijk bij zo'n gigantisch ruimteschip...  




Nu wil het geval dat de training ook al gericht was op hogere zaken, namelijk heuvels. Arie leidde onze groep (alweer groot, zeker dertien personen) op strakke wijze door de duinen, waar we een duurloop van in totaal zeventig minuten volbrachten, met tot tweemaal toe tien minuten heuveltraining in een wat steviger (dl 2) tempo. De eerste keer in de Puinduinen, de tweede keer in het Westduinpark. Ook al omdat het vrij warm was - na een bewolkte dag scheen de zon tijdens het lopen volop - was het best een redelijk zware training. Ik had bovendien maar weer eens mijn Hoka's aangedaan, daarmee ging het wonderwel maar ècht prettige schoenen vind ik ze bij nader inzien niet. Ze voelen zwaar aan , maar dat heeft vooral met de demping te maken want de schoenen zelf zijn eerder licht dan zwaar. Hoe dan ook weer een goede training volbracht!

Na afloop weer het korte ritueel in het krachthonk met Ton en Harry, daarna in de - alweer wat drukker wordende - kantine het verloren geraakte vocht aanlengen en tevens een bordje overheerlijke macaroni geconsumeerd. Met dank aan de 'barploeg' van vanavond, een aantal dames van onze trainingsgroep!.

Tot slot weer een muziekje dat - qua titel - goed aansluit bij de training van vanavond. Weer een oudje, maar daarom niet minder goed, integendeel: wat mij betreft een van de beste nummers van mevrouw Bush...