Ladies in Red and Pink

Lady in Red

De afgelopen dagen voelden aan als een weekend, maar het was toch echt het begin van de nieuwe week.

Omdat mijn kleindochter maandagavond haar eerste verjaardag vierde, heb ik niet meegetraind met de groep. Ter compensatie heb ik overdag de trainingsschoenen aangetrokken voor een iets langer duurloopje dan gebruikelijk. Het werd een loop van meer dan anderhalf uur (1:45' bruto) vanaf de Vruchtenbuurt via onder meer Segbroeklaan, Kennedylaan enz. naar het Scheveningse Bos. Daar een paar rondjes gelopen, deels over verharde paden en deels kruipdoor-sluipdoor via talrijke bospaadjes inclusief klimmetjes. Daarna via de Groot Hertoginnestraat, Blankenburgstraat, Reinkenstraat en Laan van Meerdervoort weer terug naar huis. Best een lange duurloop, maar wel in een rustig tempo. Met die Hoka's aan valt toch al moeilijk te versnellen, al heb ik wel met drie serietjes van vier maal dertig seconden afgesloten.

's Avonds op de fiets naar Nootdorp, via die verschrikkelijke Rijswijkseweg. Altijd weer een p*kke-end rijden (ik ben niet zo'n fanatieke fietser), maar de bestemming was de tocht meer dan waard.

Onze kleindochter Chloë vierde gisteren namelijk haar eerste verjaardag. Wij waren aan de late kant, het huis zat vol visite, ouders, oom en tante, grootouders (allemaal nog) en overgrootouders (waarvan nog drie in leven). Er waren (veel) cadeautjes voor de kleine meid en er was taart!

Heel gezellig, maar de terugweg twee uur later ging uiteraard ook weer op de fiets, we blèven klimmen met als dieptepunt - of eerder hoogtepunt - die vermaledijde Hoornbrug.

Vandaag - dinsdag dus - weer de wijde wereld in. Maar eerst nog wat voorbereiden. 's Avonds kregen wij eters (schoonfamilie) dus de ochtenduren heb ik vooral besteed aan boodschappen doen en koken. Maar weer eens op de franse toer, het werd Coq Au Vin.

Later deze ochtend ging ik naar Heemstede-Aerdenhout om in de Waterleidingduinen een frisse herfstneus te halen. Met het openbaar vervoer (tram, trein en bus) is dat goed te doen.
Bij bushalte De Oase uitgestapt en in de gelijknamige uitspanning eerst een voortreffelijke appelpannenkoek verorberd bij wijze van lunch. Heerlijke pannenkoeken worden hier gemaakt, telkens weer.

Daarna zes kilometer gewandeld via het pad met de grillige struiken, bomen en valleitjes rondom. Vertrouwd terrein, ik kom er elk jaar, soms meerdere malen. Stevig doorgestapt, waarbij de knieën zo nu en dan licht opspeelden vanwege dat gefiets de afgelopen dagen (de ouderdom komt met gebreken).

Wat opviel waren de vele paddenstoelen, vooral zie je dit jaar van die grote groepen, soms honderden paddenstoelen die je rond boomstammen ziet staan.


Maar uiteraard ging ik vooral voor de damhertenbronst, die juist begonnen is en over een dag of toen zijn hoogtepunt bereikt. Maar er viel vandaag al genoeg te zien en te horen.

Zelfs dreigde en vlak voor mijn neus een gevecht te onstaan tussen twee volwassen, zwaar opgewonden dambokken die op enkele meters afstand van elkaar stonden te imponeren, 'reutelend' en in de grond krabbend zodat de graspollen en het zand in het rond vlogen.


Het kwam echter niet tot een knokpartij. Maar op de terugweg kruiste een ander bijzonder dier mijn pad, een fraaie vos. Nu zie je bij ons 'in de achtertuin' (lees: Westduinpark) ook genoeg vossen, maar deze was wel heel mooi, met zijn (oh nee, haar) dikke staart en veelkleurige vacht.

Een passant wist mij te vertellen dat deze vos een wijfje was en door de boswachter 'Lady' wordt genoemd. Elke vos krijgt hier kennelijk een naam. Nu dacht ik dat alleen bij de diersoort Homo Sapiens het wijfje mooier is dan het mannetje, maar bij de Vulpus Vulpus is dat klaarblijkelijk ook zo. In dit geval wel!