Duinrellcross: na het zoet van speculaas en marsepein de verzuring!

Het was een levendig heerlijk avondje, dat wij gisteren in Rotterdam vierden bij de schoonouders van onze dochter. Mijn bijdrage aan de feestvreugde waren drie baksels (één gevulde speculaastaart, vijf brokken speculaas en een quiche met prei, spekjes, kaassaus en nog meer). Ook vier gedichten wat veel minder is dan voorgaande jaren, maar er waren slechts twee personen voor wie de gedichten waren bestemd, Chloë en Niya. En die zijn met 14 maanden resp. drie weken nog lang niet aan lezen toe! Deze taak had de Sint toebedacht aan hun ouders.

Op Sinterklaasavond een vent, de volgende ochtend weer een vent. De Duinrellcross, dan hoef ik niets meer te vertellen denk ik. Maar ik doe het toch.

Deze ochtend kon ik met buurman Jan meerijden naar Duinrell. Jan ging daar ook lopen. Het bleef niet bij deze ene Jan, want Jan Groeneveld reed ook mee, hij wachtte ons op bij de Houtrustbrug. Hij ging mee als supporter want gisteren (zaterdag) had hij al 24 trainingskilometers gemaakt).

Boven: buurman Jan de Vries loopt in. Onder: Nu nog fris

Onderweg naar de startlocatie maakte ik kennis van Jan Jol van AV Sparta, die vandaag klaarblijkelijk parcourswachter was. Jan Jol loopt ook al heel wat jaren en levert veel bijdragen aan de FB-pagina 'Hardloopuitslagen van weleer', leuk om hem in levende lijve te ontmoeten.

De Duinrellcross wordt elk jaar georganiseerd door AV Sparta. Er waren meer clubgenoten van HAAG Atletiek die deelnamen aan dit letterlijk en figuurlijk Spartaanse evenement: Marjolein, Olga, Ellen O., Ilse, Anja. Yöran en Marc. Berry zag ik ook nog even voor de start. Oh ja, en Sandra Korf de Gids, die hier ook altijd van de partij is en waarbij ik vandaag niet kon 'aanpikken'. Er waren overigens nog meer leden van Haag en uiteraard ook van andere verenigingen zoals - uiteraard - Sparta, De koplopers en The Hague Road Runners.

Hans Verbeek in goed gezelschap

Zo was ook ons aller Hans Verbeek van de partij, ditmaal niet op blote voeten maar met minimale sandalen. Hij heeft er niet minder snel door gelopen geloof ik.

Elk jaar vergeet ik  na afloop weer dat dit een van de zwaarste - misschien wel de allerzwaarste - crossen van de regio is. Het maakt ook deel uit van het 1 van de 4 Cross Circuit. Elke keer doe ik weer aan deze cross mee. Niet dat ik een goede crosser ben (integendeel, twee keer heuvel-op en ik ben kapot), maar je kunt het altijd nog als een goede training beschouwen: een loodzwaar parcours dus prima geschikt om 'ausdauer' te kweken. En dat is weer gunstig voor de Meeuwen en Makrelenloop over twee weken. Ja, de geest is nog van een jonge hond alleen luistert het lichaam niet meer naar de geest... Wat had ik het weer moeilijk 'heuvel-op', maar ach, in de loop der tijd ga je dat juist als 'lekker' ervaren.

(Foto gemaakt door Sherman Kunst)

Toen het startschot ging (om 12:15 uur) stond ik een beetje in het midden. En hoewel die hele steile heuvel naar boven meteen na de start er ditmaal niet meer in zit, maakte dat voor de zwaarte weinig uit, dat is althans mijn ervaring. De minder steile klim was wel een héél lange klim en binnen de kortste keren zat ik 'boven mijn adem'. Het duurde even voordat we op de zandvlakte met die diepe afdaling kwamen, daarna kon er pas weer een beetje 'normaal' gelopen worden. Maar bij het ingaan van de tweede ronde was het weer klimmen geblazen, en toen die ronde er op zat kwam de derde en laatste. Ik had toen wel iets over en kwam toch nog in een - voor mijzelf - bevredigende tijd van 54 minuten en 4 seconden binnen, even na Murat en even voor Chris.

Na de finish nog even staan kijken naar wie er nog binnenkwamen. Een van de lopers van Sparta, een leeftijdgenoot van mij, had overduidelijk té veel 'gegeven' en viel vlak voor de finish uitgeput ter aarde, of ter zand. Mensen probeerden hem te ondersteunen maar hij maakte een gebaar van 'ik wil eerst finishen'. Het duurde best wel enige tijd voordat hij weer enigszins bij zijn positieven was. Het gerucht ging dat het met suikertekort had te maken, dat is goed mogelijk.

Na afloop even met een aantal anderen gesproken. Er is goed gepresteerd, vooral door de dames. Ellen M., Een van hen - met wie ik vorig jaar nog bij diverse gelegenheden regelmatig 'stuivertje wisselde' bij de finish - loopt dit jaar een stuk sneller. Onderweg naar de wasgelegenheid vroeg zij mij of ik ziek was (of ben geweest) of dat ik minder train tegenwoordig. Nee hoor, integendeel, ik voel me fit, train goed en ik liep vandaag ruim één minuut sneller dan vorig jaar en twee minuten sneller dan in 2012: voor wat het waard is. Maar zij kwam ruim drie minuten voor mij binnen. Je loopt gewoon goed Ellen, houden zo!