Florant floreert met sprong naar Rio

Deze vrolijke springer was één van de groen-gele(!) kikkers die ik afgelopen weekend aantrof in een fraai aangelegde natuurvijver in Eext. Dat maakte weer deel uit van een grote moestuin waar groenten en kruiden worden geteeld, vooral bestemd voor de keuken van landhuishotel Rikus. Best leuk om daar eens tijdens een fietstocht te pauzeren.


Bij binnenkomst krijg je een groentensapje aangeboden waarna de tuinvrouw een rondleiding verzorgt over het ca. 4 hectare grote terrein. Dat loopt direct over in het mooie natuurgebied van de Aa en Hunze, het doet erg buitenlands (Frans) aan.

Maar springlustige kikkers hebben natuurlijk niets met hardlopen te maken. Hoewel... toch wel!

Woensdagavond na de training werd namelijk een bijzonder moment ingelast: Fabian Florant, Neerlands beste hink-stap-sprong atleet van dit moment, heeft zich onlangs gekwalificeerd voor de Olympische Spelen. Dat moest natuurlijk gevierd worden met de hele club! Dit niet in de laatste plaats omdat leden van Haag Atletiek hem hebben gesteund middels een crowd-funding actie, opgezet door onze gedreven pr-man Louis Hueber. Fabian verklaarde desgevraagd erg hard te hebben getraind, helemaal met de focus gericht op het gestelde doel, het behalen van de limiet voor Rio. Dat is dus mooi gelukt!

Maar het hemd is nader dan de rok, zeker op dit persoonlijke blog. Dus gaat hier vooral over al die mindere goden waarvan ik er eentje ben.
Er stond een pittige training op het programma: ditmaal waren er van onze groep - naast veel dames - meer mannen van de partij dan de afgelopen maanden. Barry - die 'hoger' traint tegenwoordig en nu te gast was - Barend (gaat ook weer lekker hard), Peter, Henk, Ton en ik.

Odette leidde de training. Eerst werd er een stuk ingelopen, na een kwartiertje deden we de gebruikelijke oefeningen inclusief loopscholing. Daarna terug naar de baan waar de eerste van twee series (zes keer 200 meter in 5 km tempo) op het programma stond. Dat ging lekker, in mijn geval steeds tussen de 52 en 55 seconden, telkens met 90 seconden tussenpauze.

Daarna gingen we 'naar buiten' voor een kort duurloopje door de duinen, waarvan vijf minuten in een behoorlijk tempo (dl. 3). Daar ging het moeilijker, temeer omdat het bijna vijf minuten 'vals plat' was en dat langdurige geklim is nu eenmaal niet mijn sterkste punt.

Start van 10 km run in Gieten

Andermaal op de terugweg naar de baan, deden we de tweede serie van zesmaal 200 meters, maar ditmaal was de rustpauze tussendoor 60 seconden. Vervolgens een snelle cooling-down en afsluitende rekoefeningen. Dat de tweede serie wat snel ging had te maken met het feit dat we op tijd terug moesten zijn voor de huldiging van Fabian.

Toch behoorlijk gezweet dus snel douchen, omkleden en naar de kantine waar even later Fabian na een kort interview in de bloemetjes werd gezet.

Iets heel anders: ik heb zowaar promotie gemaakt op mijn oude dag. Bij IENS heb ik vanaf 2010 zo'n vijftien recensies geschreven en ben 'bevorderd' tot top-proever. Moest nota bene zelf even terugkijken waarover ik zoal heb geschreven...

Dat brengt mij weer op een reactie - van Eveline - op mijn reactie op een bericht van FB- en clubvriend Arne. Vorig jaar om deze tijd had hij op twee achtereenvolgende dagen precies hetzelfde gegeten als vorig jaar. En dan hebben we het niet over andijviestamppot met een gehaktbal, waar overigens helemaal niets mis mee is.

Binnenkort maar weer een herhaling van mijn favoriete recepten. Zoals paëlla, deze foto is een paar jaar terug gemaakt bij iemand van de club maar dat recept doet het altijd goed, zeker 's zomers.