Vandaag was ik op de Hoge Veluwe. Ik had daar met iemand afgesproken om het Kröller Muller Museum te bezoeken. De weg daarheen ging bepaald niet van een leien dakje. Belangrijkste oorzaak waren 'werkzaamheden aan het spoor' maar het woord 'werkzaamheden' is wat mij betreft aan inflatie onderhevig en kan met gemak gewijzigd worden in de varianten 'werkzaamgisteren', 'werkzaammorgen' enzovoorts. Er is altijd wat in het weekend, maar de reizigers hebben er inmiddels mee leren leven.
Weliswaar had de NS al op hun site gewaarschuwd dat er vanaf Utrecht geen treinverkeer mogelijk was richting Arnhem, in plaats daarvan waren NS bussen ingezet. Echter bleek bij aankomst op Den Haag CS dat er op dat moment evenmin treinverkeer naar Utrecht mogelijk was. Uiteindelijk ben ik via Breda en vanaf daar via Nijmegen naar Arnhem gegaan. Al met al was ik ruim anderhalf uur later dan gepland op het station aldaar.
Ook Arnhem mag zich sinds enige tijd verheugen op een mooi modern station. Bij de fietsenstalling aldaar verzilverden wij ons OV-fiets abonnement, waarna een lange tocht naar het Kröller Muller Museum volgde.
De fietstocht viel niet mee: Arnhem heeft de reputatie heuvelachtig te zijn, en dat hebben we geweten. Maar het is ook een erg mooie stad, met veel groen. Na circa acht kilometer arriveerden we bij Hoenderloo, waar de Giro d'Italia, die op dat moment net in Arnhem van start was gegaan, even later voorbij zou komen.
Het duurde, na inleidende 'beschietingen' van motoren, met veel reclame voorziene auto's van de sponsors, busjes, een 'kopgroepje' van regionale wielrenners, enzovoorts, wel twintig minuten voordat het peloton langszij kwam. Toch leuk om even naar te kijken.
Daarna een stukje verderop, bij ingang Hoenderloo, toegangskaartjes voor het park gekocht waarna er nog tien zware fietskilometers door de prachtige omgeving moesten worden afgelegd. Bij Oud Reemst (Bosjes van Staf) even afgestapt omdat in de verte edelherten te zien waren. De geweien van de mannetjes zijn nu in de groei en met bast omkleed, in augustus is hun hoofdtooi volgroeid.
Eerst naar 'De Koperen Kop' dat tegenwoordig 'Parkrestaurant' heet (natuurlijk, alles moet 'modern' en anders, daarom moest die oude vertrouwde naam ook verdwijnen). Ik ben niet zo'n fietser en zeker klimmen gaat mij niet goed af vanwege chronisch pijnlijke knieën, maar we hebben het gered. Iets gedronken, daarna via het bezoekerscentrum, waar Karin zich een jaarabonnement aanschafte, naar het museum. Inderdaad handig als je vlak bij het Nationale Park woont.
Kröller Muller was weer top. Voor mij minder verrassend omdat ik er vorig jaar al was, maar het blijft leuk om de schilderijen van Van Gogh, Toorop, Israëls, Ensor en vele anderen te bewonderen. Ook hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt de fraai aangelegde beeldentuin te bewonderen.
De terugweg was zo mogelijk nog zwaarder, ook omdat we de wind grotendeels tegen hadden en het erg warm was geworden. Het laatste stuk in Arnhem ging de weg naar beneden, dat scheelde weer. Ik had de smoordorst, de redding kwam bij Park Sonsbeek: daar stond een ijskarretje dus snel daarheen gefietst en twee horentjes gescoord, die we op een bankje hebben geconsumeerd. Het ijs begon meteen te smelten, zó warm was het inmiddels. Terug bij het station de OV-fietsen ingeleverd en onze wegen scheidden zich. De terugweg naar Den Haag ging als volgt: IC met eindpunt Ede-Wageningen, daar de NS-bus naar Utrecht genomen, en vervolgens met de trein Den Haag-waarts.
Daar wachtte echter nog mijn fiets waarmee ik die ochtend naar het station was gekomen. Nog wat kilometers aan het saldo toegevoegd, om kwart over acht thuis. Al met al zal er vandaag zo'n vijftig kilometer zijn afgelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten