Gentse waterzooi

Dat was het letterlijk, afgelopen maandagmiddag, een Gentse waterzooi. Niet alleen in Gent overigens, ook in andere delen van België, in Antwerpen was zelfs sprake van overstromingen. Het was in ieder geval een nat begin van ons stadstripje. Een begin waar geen einde aan leek te komen, er was sprake van een alsmaar durende wolkbreuk dat gepaard ging met onweer.

Net op dat moment bezochten we kasteel Gravensteen. Het hemelwater vormde een stroomversnelling dat zich van de kasseien naar beneden stortte.

Niet dat het barre weer onze stemming bedierf. We waren er op gekleed en hadden paraplu's meegenomen. Deze zijn bepaald geen overbodige luxe gebleken. Vocht speelde in Gent trouwens in meer betekenissen van het woord een rol. Uiteraard heb ik het dan óók over geestrijk vocht dat we in Het Bierhuis en dinsdag op het terras van 't Jagershuis tot ons hadden genomen. Ook het een en ander uitgeprobeerd want ik kan mij nog steeds geen ervaren bierdrinker noemen.


De afgelopen dagen vatte ik in Het Bierhuis een pint Bacchus Oud Bruin (viel mij tegen, een nogal waterig biertje met een zurig-citroenige smaak), Augustijn Blond (een heel lekker blondje) en de overbekende La Chouffe Blond (nooit verkeerd). Op de dinsdag hield ik het overdag op het terras van 't Galgenhuys bij een glas Westmalle Triple en 's avonds in de plaatselijke jazz-club bij Affligem Blond (ook erg lekker, wel wat zwaar maar geen bezwaar).

Er is de afgelopen dagen vooral gewandeld, héél veel gewandeld. Soms kon dat niet anders want vooral op dinsdag werd driftig gestaakt door het openbaar vervoer. Maar je komt wel op onverwachte plekken terecht. Zoals die ene pittoreske winkelgalerij, het noodde om daar doorheen te lopen. In de etalages lagen echter geen producten in de strikte zin des woords, maar zeer schaars geklede, deels door rood licht beschenen dames. Zij staakten overduidelijk niet.

Tekenen van de nationale staking - zoals tientallen in rode overalls geklede demonstranten en spandoeken - waren hier en daar wel in het straatbeeld aanwezig. Evenals de tientallen lokaties waar gebouwd, hersteld, opgebroken, gegraven, geboord en geheid werd. Ik maar denken dat het alleen in Nederland zo erg was maar nee hoor, in België - en zeker in Gent - is het tienmaal erger.

Over hardlopen kan ik nog korter zijn dan mijn looprondjes waren: elke dag een half uurtje voor het ontbijt.

Wij ontbeten trouwens in ons logeeradres, 'A la Bonne Heure' een B&B adres dat door Tripadvisor werd getipt. En terecht, een fantastisch adresje, we werden ontvangen door een zeer vriendelijke en behulpzame dame, de kamer was brandschoon evenals de badkamer en het keukentje waar 's ochtends om 08:00 uur het ontbijt al klaar stond, compleet met koffie en/of thee, melk, cornflakes, verse broodjes en boterhammen, beleg, yoghurt, vers fruit en een gekookt eitje.

Voor het avondmaal aten we de eerste dag op het terras van restaurant Graslei 7. Het vlaamse stoofpotje was dik in orde. Op de tweede dag aten we bij Savarin, ook daar weer op een zo goed als uitgestorven terras. Quiche met salade en Gentse waterzooi met kip. Erg lekker, en vriendelijke bediening.

Wij hebben niet zoveel musea bezocht als ik van plan was, maar uiteraard mocht een bezoek aan hèt meesterwerk van de gebroeders Hugo en Jan van Eyck niet ontbreken, 'Het Lam Gods'. Deze staat opgesteld in een zijvertrek van de al even indrukwekkende Baafse Kathedraal. Als bezoeker van de kathedraal moet je wel vier euro betalen om het Lam Gods te bezichtigen, maar dan heb je ook wat, zeker met de audiotour die je ontvangt op vertoon van jouw toegangskaartje.

Verder was Museum Huis van Alijn leuk, veel oude voorwerpen en curiosa die een nostalgisch gevoel opriepen en een tijdsbeeld geven van onze samenleving zoals deze vroeger was en hoe deze tegenwoordig is. Ook opstellingen van interieurs e.d. uit de jaren vijftig, zestig, zeventig enzovoorts.

De laatste dag bezochten wij ook Het Museum voor Schone Kunsten (Fine Arts Museum), dat was niet in Het Historisch Centrum van Gent maar meer ten zuiden daarvan, in het Citadel Park. Het MSK is een groot museum met immens grote zalen en honderden schilderijen, eigenlijk is het te veel om allemaal te behappen, dat lukt zeker niet in één keer. Maar wel een erg mooi museum. Tegenover het museum staat een ander, het Museum SMAK, met meer eigentijdse kunst. De tijd ontbrak om ook dat museum te bezoeken, misschien komt dat er een andere keer van.

Het avondje Jazz in Hot Club du Gand op dinsdagavond was zeer de moeite waard. Een tweetal virtuoze jazz-giganten speelden twee sets (waarvan ik de tweede niet heb meegemaakt). Het waren geen kleine jongens: de braziliaanse basspeler Nilson Matta en saxofonist-klarinetspeler John Snauwaert.