Gisteren wandelen rond de Reeuwijkse plassen, vandaag hardlopen in Bloemendaal. Maar tussendoor was het verjaardagsfeestje van Frank Inklaar. Dat was zaterdagavond, na de wandeling met de Doornvogels. Het werd een tuinfeest wat gezien het weer niet zo vreemd is. Toch was het niet zó warm dat wij - althans Ton van der Pol en ik - Franks aanbod om een fleece aan te trekken konden afslaan.
Maar zondag moest er van mijzelf hardgelopen worden.
Twee dagen eerder had ik al besloten aan de Letterenloop mee te doen, eigenlijk van het ene moment op het andere.
Ik was op zoek naar een 'loopje' in de buurt. Delft viel af, want daar was dit weekend geen loop. Vervolgens maar even de hardloopkalender van Dutch Runners gecheckt. Daar zag ik de ECI Letterenloop bij staan. Dat leek mij leuk. Ik ging er van uit dat die loop al 'vol' zat, maar op hun site stond dat er na-ingeschreven kon worden.
Eigenlijk was een tip van Paul Kruijssen aanleiding om deze loop eens uit te proberen. Een tijdje terug had hij aan deze loop deelgenomen en was hier behoorlijk enthousiast over, ook omdat er al dan niet bekende schrijvers aan deelnemen. Overigens heb ik geen bekende schrijvers gezien vandaag, maar ze zullen er ongetwijfeld tussen gelopen hebben.
Oh ja, er was er één, de Haagse neef van een vermaard schrijver...
Ik moest wel vroeg uit de veren, om zes uur stond ik buiten en holde naar de halte van lijn 2. Holde, want ik was eigenlijk iets te laat van huis gegaan om de tram te kunnen halen. Dat is uiteindelijk toch gelukt. Bij Den Haag CS naar de snelbus voor Leiden (er waren 'werkzaamheden aan het spoor'), daar aangekomen de IC naar Haarlem en van daar uit met de sprinter naar Bloemendaal. Vanaf station Bloemendaal was het ongeveer tien minuten lopen naar de IJsbaanlaan, waar het sportcomplex (Kunstijsbaan Haarlem) zich bevond.
Na de bekende rituelen van het na-inschrijven, omkleden, het opbergen van bagage in een kluis (wel handig, het sleuteltje is bevestigd aan een polsbandje dat je als een horloge meedraagt), thee drinken enzovoorts, was het zo ver. Om tien uur ging de meute (bijna 700 lopers op de 10 kilometer) van start. Twee uur later waren de vijf kilometerlopers aan de beurt.
Bij gebrek aan fotomateriaal hierbij wat sfeerplaatjes van voor de start...
Ik ging relatief rustig van start, want evenals bij de Royal Ten was het bloedjewarm, ondanks het vroege tijdstip. Hoewel ik ingehouden liep, ging ik al snel moeizaam hijgen. Opmerkelijk was dat ik steeds in het kielzog van Michael Woerden liep. Wat was er met hem aan de hand? Michael is een van de beste lopers van de regio, die zijn hand (of benen?) niet omdraait voor 32 minuten op de 10 km, maar nu liep hij in een aanmerkelijk lager tempo. Nou ja, misschien tactiek, straks zou hij vast 'gaan als de brandweer'. Maar nee, al die tijd bleef hij in dat - zeker voor zijn doen langzame - tempo lopen. Weliswaar liep hij iets uit maar het verschil bleef niet meer dan - naar schatting - tachtig meter. Achteraf sprak ik hem aan, hij bleek geblesseerd te zijn aan zijn enkel die was ingetaped, ook was hij nog bezig met herstellen van een heupblessure opgedaan tijdens een bergwandeling. Hij was wel in staat om te lopen, zij het niet in zijn eigen snelle tempo.
Het parcours was mooi en liep hoofdzakelijk over straat, door de lommerrijke wijken van Bloemendaal. Het was geen 'lichte' 10 kilometer, want onderweg moesten een paar gemene klimmetjes worden getrotseerd. En het was erg warm.
Wie schetst dan ook mijn verbazing toen, na terugkomst in de sporthal en over de finish komend, bleek dat ik 51'38'' minuten had gelopen, mijn beste jaartijd tot nu toe, en vier minuten sneller dan vorige week bij de Royal Ten!
Ik meen zeker te weten dat het gewichtsverlies van een kilo de afgelopen week waarin veel bewogen is (onder meer twee-en-en-halve dag continu wandelen in Gent, veel fietsen enzovoorts) de opmerkelijke vooruitgang verklaart.
Ben er uiteraard blij mee. Op de terugweg naar huis nam ik eerst de sprinter in de verkeerde richting (naar Hoorn in plaats van Haarlem) zodat ik in Santpoort Zuid moest uitstappen. Daar een klein half uurtje gewacht op de sprinter in de goede richting. Dat was geen straf, op een terrasje dat direct aan het station grenst, met een frisdrankje en in de volle zon.
Thuisgekomen kon ik in de tuin bijkomen met thee en een versnapering, daarna aan de potten en pannen. Schoonma is op visite, heb Gentse Waterzooi met vis gemaakt... Is al op inmiddels.
De uitslagen staan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten