Van Compostella via Broekslootpolder naar 'The Boss'...

Na de Wateringseveldloop was ik van plan om maandag en/of dinsdag voor mijzelf te trainen. Dat moet wel, vooral aan het duurvermogen mag weleens worden gewerkt. Maar het is er niet van gekomen...

In plaats daarvan was er maandagmiddag een gang naar het Filmhuis. Ik wilde daar een docu zien over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Niet helemaal willekeurig overigens.

De weg naar Santiago brengt jaarlijks tienduizenden wandelaars op de been, niet alleen èchte pelgrims en religieus of anderszins spiritueel geïnspireerde mensen, maar ook 'gewone' natuurliefhebbers en sportieve wandelaars. In de film vertelt een aantal personen - anoniem, via voice-over - over hun beweegredenen om die wandeling - geheel maar veel vaker nog gedeeltelijk - te volbrengen. Altijd zit er wel iets in van een metafoor voor de levensweg die we allemaal op eigen wijze moeten volbrengen, met alle ups en downs van dien. Wat in die film vooral opviel waren de beelden van de prachtige, soms overweldigende natuur. Alleen daarom al is de film een reclame voor de welhaast legendarische wandeltocht. Broekpolder revisited
Het bruggetje naar dinsdag is nu gemaakt, want toen is voor de tweede keer deze maand naar Schiedam/Vlaardingen gereisd voor een wandeling door de mooie Broekpolder. Toen ik aankwam, regende het dat het goot. Gelukkig had ik even daarvoor een regenjack gekocht bij Hans Struijk aan de Waldorpstraat dus die kon ik meteen inwijden.

Op Waarneming.nl staat dat de wielewaal daar bijna dagelijks wordt gehoord. In dat opzicht heb ik kennelijk pech want ik heb 'm nog steeds niet gehoord, ook gisteren niet na bijna drie uur wandelen op de plek waar-ie steeds wordt gehoord. Maar los daarvan, is dit wel een van de mooiste stukjes natuurgebied van Midden-Delfland, tussen Schiedam en Vlaardingen in. 

The Boss op het Malieveld
En dan was er dinsdagavond natuurlijk nog 'The Boss' die - in navolging van The Stones een paar jaar geleden - het Malieveld op zijn kop zette met een ruim drie uur durend concert. 

Uiteraard hadden de meeste mensen op het Malieveld de beste ervaring van dit totaal-evenement, maar ook in de periferie daarvan, rond en achter het met geblindeerde hekken afgezette veld, was de muziek - meer dan goed -hoorbaar en was al veel van de sfeer te proeven. En het was ook wel een sport om net daar te staan waar je nog glimpen van het concert kon waarnemen.
Ook was het geluid goed bij De Koekamp. Hierbij een sfeerimpressie van die locatie waar The Boss moeilijker te zien was maar des te beter te horen.