Kennemerduinen (deel 2): geen wisentenvlees in de salade

 Mijnheer Van Zanten temidden van zijn leerlingen

Vroeger hadden we een leraar, mijnheer van Zanten, die dikwijls zijn lof zong over die mooie Kennemerduinen. Hij kwam daar elke keer op terug. Toentertijd dacht ik: "Ik moet daar toch eens een kijkje gaan nemen". Dat het echter bijna zestig jaar later zou worden - terwijl het gebied binnen anderhalf uur te bereiken is - kon ik niet bevroeden. Nou ja, ik denk dat ik er wel eerder ben geweest maar dat was niet zo bewust. Vorige week was ik er, en vandaag trok ik weer naar de Kennemerduinen. Gewoon voor een wandeling via een andere route.

Op weg naar het station parkeerde ik mijn fiets bij de bibliotheek en liep vervolgens naar het station. Ik passeerde Café Van Beek, waar Anouk, dochter van vrienden van ons, René en Mirjam Veldhuis, koffie zat te drinken. Met haar vriend is zij de nieuwe eigenaar van de welbekende uitspanning. Leuk, ik ga hier snel een bakkie doen!

Op station Haarlem overstappen op de sprinter naar Zandvoort, bij Overveen uitstappen en dan tien minuten lopen naar de Kennemerduinen.

Daar koos ik ditmaal voor de Wisentenwandeling, die deels de rode route volgt. Eenmaal bij het uitkijkpunt gekomen, had ik wel een wonderschoon uitzicht en zag zelfs een fraaie  roofvogel - leek een beetje op een visarend maar helemaal zeker ben ik er niet van - maar de wisenten waren onzichtbaar. Dus we zullen het vandaag moeten doen met de opgezette wisent die in het bezoekerscentrum staat. Volgende keer beter.


Ik had dezelfde weg terug kunnen lopen, maar koos ervoor de rode route te volgen. Wat een mooi gebied zijn De Kennemerduinen toch. Uiteindelijk leidde dat via uitgang Middenduin naar stedelijk gebied. Dat was Haarlem! Ik volgde de route tot het centrum. Op de Grote Markt kocht ik een meloen en bij de Hema verderop een softijsje en dan naar het station.

Terug in de residentie, even buurten op de Kunst- en Antiekmarkt. Kunstschilder Nellie Schotman en haar vriend Diederik, goede (oude) vrienden van mij, hadden daar ook een stand. Nellie maakt heel mooi werk vind ik, leuk om even te kijken.


Inmiddels was het weer behoorlijk warm geworden. Deze avond werd het forel met amandelen, maar met deze hitte zou salade nicoise al voldoende zijn.

Op speciaal verzoek van Ruud van Aarle hierbij het recept! Was niet zo'n klus, ik heb het recept gecopy-past uit een van mijn blogberichten uit 2007. Geldt nog steeds!

 

Recept Salade Nicoise

3 kleine stevige aardappelen, niet te gaar gekookt en afgekoeld;
10 haricots verts of sperzieboontjes, schoongemaakt, eveneens ‘en dente’ gekookt en afgekoeld;
125 gr. verse tonijn of 110 gr. tonijn uit blik op olie;
1,5 eetlepel olijfolie extra vierge (als verse tonijn gebruikt wordt);
1 kropsla, jonge bindsla of ijsbergsla;
2 vleestomaten of 4 stevige tomaten, normaal formaat, in partjes;
2 kleine witte uitjes of 1 rode uit, in ringen gesneden;
1/2 stengel bleekselderij, fijngesneden (facultatief);
1/2 komkommer, geschild en in schijfjes gesneden;
1 groene en 1 rode paprika, zaadlijsten verwijderd, in dunne reepjes gesneden;
6 ansjovisfilets op olie, eventueel overlangs gehalveerd;
3 mini artisjokken (in blik op eigen vocht) (facultatief);
10 zwarte olijven;
6 blaadjes basilicum, in stukjes gescheurd
3 hard gekookte eieren, gepeld en in de lengte in vieren gesneden

Voor de vinaigrette:
4 eetlepels olijfolie extra vierge
1 eetlepel citroensap of rode wijnazijn
2 tenen Knoflook
Gedroogde oregano of marjolein (1 theelepel)
Zout en vers gemalen peper naar smaak.

Serveer met een friskoele witte wijn of – beter nog – een (provencaalse) rosé en (stok)brood.