Lente in de benen

Het weer was gister(maandag)avond, wat je zou kunnen noemen, 'verstild'. Vrij zacht, nauwelijks tot geen wind, met die ondefinieerbare tinteling in de atmosfeer waardoor je voelt: de lente komt er aan! Dat gevoel wordt nog eens versterkt doordat de dagen zichtbaar gaan lengen.

Prima omstandigheden voor een training dus.
De groep bestond deze avond uit veertien personen, onder wie enkele marathondames.
Je kunt merken dat ze veel kilometers in de benen hebben, met name Sonja en Ana zag je tijdens de training constant 'van voren' lopen, vlak achter Barend die de snelste man van onze groep is.

Na het inlopen, oefeningen en loopscholing, kwamen we onder leiding van Odette tot de kern van de training, versnellingen in 10km wedstrijdtempo: 30 sec. (3X), 1 minuut (3X) en 30 sec. (3X), en dat totale blok ook weer drie keer. De herstelpauzes tussen de tempo's bedroegen 1 minuut en tussen de series in 10 minuten.

Onderdeel van het parcours was het viaduct bij de Lozerlaan, waar we een rondje overheen liepen. Een al veel belopen onderdeel, toch telkens weer een vreemde gewaarwording op het laatst wanneer je het gevoel hebt dat je door de brug heenzakt. Alsof je duizelig wordt of dat de brug wiebelt met die 'verende'ondergrond. Ana had er ook last van en dacht dat ze duizelig werd. Maar ook nu weer bereikte de groep heelhuids de straat, waarna we gezamenlijk terugkeerden.

Al met al was ik in mijn geval - met het in- en uitlopen van huis naar de club v.v. en de warming up meegerekend - 1 uur en 50 minuten bezig. Hoewel het best goed ging, ging ik de benen op het laatst wel voelen. Zal ook te maken hebben met de prestatieloop bij AV'40 van zondag.

Nu woensdag nog een training, en misschien vrijdag een half uurtje, waarna komend weekend de grootste loop van Den Haag plaatsvindt: de City Pier City loop oftewel de CPC. Tienduizenden lopers en loopsters zullen er van de partij zijn.

Ditmaal heb ik voor de 10 kilometer gekozen: de halve marathon had wel gekund maar voor mijn gevoel heb ik te weinig kilometers gemaakt en dus te weinig duurvermogen gekweekt om 'm echt 'lekker' te kunnen lopen. Komt wel weer.

Wel leuk om een af en toe wat foto's uit de oude doos te plaatsen als visuele warming up. Ditmaal uit 1982. Letterlijk en figuurlijk goede oude tijden, mag blij zijn dat de 'looplust' mij nog niet heeft verlaten...